Ένας από τους μεγαλύτερους πόνους σε περίπτωση κοψίματος, είναι αυτός που μας προκαλεί η «αθώα» κόλλα. Κι όμως, αναρωτιόμαστε, πώς γίνεται ένα τόσο άκακο πράγμα, να μας φέρνει όσο ανυπόφορο πόνο. Τα ακροδάχτυλά μας έχουν περισσότερες νευρικές απολήξεις σε σχέση με άλλα σημεία του σώματός μας, διότι κατά την εξελικτική διαδικασία, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαμε τα […]
Ένας από τους μεγαλύτερους πόνους σε περίπτωση κοψίματος, είναι αυτός που μας προκαλεί η «αθώα» κόλλα.
Κι όμως, αναρωτιόμαστε, πώς γίνεται ένα τόσο άκακο πράγμα, να μας φέρνει όσο ανυπόφορο πόνο.
Τα ακροδάχτυλά μας έχουν περισσότερες νευρικές απολήξεις σε σχέση με άλλα σημεία του σώματός μας, διότι κατά την εξελικτική διαδικασία, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαμε τα δάχτυλά μας για να εξερευνήσουμε τον κόσμο.
Οταν κοπούμε με μια κόλλα χαρτί, το κόψιμο είναι επιφανειακό, κάτι που κάνει τον οργανισμό μας να αντιδρά τελείως διαφορετικά απ’ ότι αν είχαμε μεγάλη αιμορραγία.
Αυτό σημαίνει πως το τραύμα παραμένει ανοικτό και οι νευρικές απολήξεις δέχονται συνεχώς ερεθίσματα, με τον πόνο να είναι αισθητός.
