Όποιος χρησιμοποιεί μπλε πιάτα στο φαγητό του, τρώει λιγότερο, λέει ο ψυχολόγος Χάραλντ Μπράεμ. Ο 74χρονος επιστήμονας εργάστηκε για πολλά χρόνια στη διαφημιστική βιομηχανία, μέχρι το 1981, όταν ήταν υπεύθυνος για την ψυχολογία των χρωμάτων στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών του Βισμπάντεν. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το μπλε χρώμα βοηθάει στη χαλάρωση και στην πιο αργή κατανάλωση του […]
Όποιος χρησιμοποιεί μπλε πιάτα στο φαγητό του, τρώει λιγότερο, λέει ο ψυχολόγος Χάραλντ Μπράεμ.
Ο 74χρονος επιστήμονας εργάστηκε για πολλά χρόνια στη διαφημιστική βιομηχανία, μέχρι το 1981, όταν ήταν υπεύθυνος για την ψυχολογία των χρωμάτων στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών του Βισμπάντεν.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το μπλε χρώμα βοηθάει στη χαλάρωση και στην πιο αργή κατανάλωση του φαγητού λέει ο Μπράεμ στην FAZ.
Αυτός είναι ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι περισσότεροι Γερμανοί αποκαλούν το μπλε το αγαπημένο τους χρώμα. Εάν τρώτε σε μπλε πιάτα, τρώτε πιο αργά και στη συνέχεια γίνετε νιώθετε γρηγορότερα ότι έχετε χορτάσει.
Μπορείτε να βάλετε ακόμη λιγότερα τρόφιμα σε μπλε πιάτα παρά σε πιάτα διαφορετικού χρώματος και όμως έχετε την αίσθηση ότι είστε κορεσμένοι, υποστηρίζει ο Γερμανός επιστήμονας, όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Σύμφωνα με τον Μπράεμ, αυτός είναι ένας παράγοντας που μπορείτε να επωφεληθείτε από μια δίαιτα. Το κίτρινο και το κόκκινο, από την άλλη πλευρά, είναι χρώματα που αυξάνουν την όρεξη και την κατανάλωση.
Το κόκκινο χρώμα οδηγεί επίσης σε ταχύτερη κατανάλωση, σύμφωνα με τον Μπράεμ, και αυτός είναι ένας λόγος που συχνά τα εστιατόρια γρήγορου φαγητού χρησιμοποιούν αυτό το χρώμα.
Υπάρχει το οικονομικό σκέλος σε πρώτο πλάνο, τα εστιατόρια τύπου «Fast Food» θέλουν να κάνουν πωλήσεις, λέει. Στη δεκαετία του 1970, o Μπράεμ ήταν ένας από τους δημιουργούς ιδεών για τα τρόφιμα και με δική του εισήγηση η Milka εισήγαγε τη μοβ αγελάδα.
Είναι γενετικές οι αντιδράσεις στα χρώματα;
Ο Μπράεμ θεωρεί ότι η αντίδρασή μας στα χρώματα είναι στον γενετικό μας κώδικα.
Στο DNA μας έχουμε αρχαίους δίσκους προγραμμάτων που είναι σταθεροί. Ασυνείδητα, αντιδρούμε πάντα με τον ίδιο τρόπο. Αυτές οι δισκέτες προγραμμάτων είναι γεμάτες αρχέτυπα, δηλαδή αρχέγονες έννοιες και πρότυπα συμπεριφοράς.
Αυτό ισχύει και με τα χρώματα υποστηρίζει ο Μπράεμ. Για παράδειγμα, το κόκκινο είναι και ήταν το χρώμα της φωτιάς και του αίματος, επομένως είναι πολύ επικίνδυνο για τον άνθρωπο.
Αυτό εξακολουθεί να έχει επίπτωση σήμερα: Αν δούμε κόκκινο σε μεγάλη ποσότητα, προκαλεί άγχος και ίσως ακόμη και πανικό. Δεν μπορούμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας ενάντια σε αυτό, εξηγεί ο Γερμανός ψυχολόγος.
