Με εκτενή σχόλια ο διεθνής Τύπος αναφέρεται στην υπερψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών.
«28 χρόνια και 38 ώρες» επιγράφεται άρθρο της FAZ που υποδηλώνει την πολυετή εκκρεμότητα για την ονομασία, αλλά και τη μακρά διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή των Ελλήνων για τη συμφωνία των Πρεσπών. Όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος “ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να περάσει το πιο σημαντικό του σχέδιο σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής. Κι αυτό παρότι το σχέδιο ήταν διαμφισβητούμενο, ακόμη και μέσα στο ίδιο του το κόμμα”.
«Για να βρεθεί λύση δεν χρειάζονταν νέες, ριζικά διαφορετικές ιδέες, καθώς η συμβιβαστική ονομασία Βόρεια Μακεδονία είχε προταθεί και παλαιότερα. Το αποφασιστικό στοιχείο ήταν η πολιτική βούληση στην Αθήνα και στα Σκόπια. Για πρώτη φορά από την ανεξαρτησία της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας το 1991 βρέθηκαν στην εξουσία ταυτόχρονα, και στις δύο χώρες, πολιτικοί που όντως θέλησαν να διευθετήσουν τη σύγκρουση και- κάτι εξίσου σημαντικό- δεν φοβήθηκαν τις αναμενόμενες οργίλες αντιδράσεις των εθνικιστών και από τις δύο πλευρές».
Η Süddeutsche Zeitung εκθειάζει τη συμφωνία των Πρεσπών
“Θα πρέπει και στο μέλλον οι δύο πλευρές να καταβάλουν προσπάθεια, ώστε να αποτινάξουν την καχυποψία πώς ο ένας αμφισβητεί την ιστορία και την ταυτότητα του άλλου. Η παλαιά σύγκρουση μεταξύ γειτόνων εξέθρευε κυρίως τους εξτρεμιστές.
Βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκαν απειλές πριν από την ψηφοφορία, αστυνομικοί ξυλοκοπήθηκαν και μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο, όλα αυτά εις το όνομα του έθνους. Πόσο παράλογο… Για τη Βόρεια Μακεδονία ανοίγει τώρα ο δρόμος προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, αυτό θα ωφελήσει και την Ελλάδα”.
Η εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung της Ζυρίχης κάνει λόγο για “ιστορικό βήμα” και σχολιάζει τον ρόλο του πρωθυπουργού. Όπως επισημαίνει “δεν στερείται ειρωνείας το γεγονός ότι ειδικά ο Τσίπρας επέβαλε έναν τόσο αντιδημοφιλή συμβιβασμό. Ο άλλοτε κομμουνιστής πολιτικός-φόβητρο, που με οξυμένο ένστικτο λαϊκισμού βάλθηκε να ανατρέψει το αποστεωμένο πολιτικό κατεστημένο, έχει μεταβληθεί σε πραγματιστή”.
Ο Ελβετός σχολιαστής εκτιμά ότι ο Αλέξης Τσίπρας “συνεχίζει την πελατειακή πολιτική των παλαιών κομμάτων, αλλά αυτό δεν αναιρεί τις σχέσεις με τους εταίρους του στην Ευρώπη. Ο Τσίπρας εγγυάται πολιτική σταθερότητα και προβλεψιμότητα. Τίποτα δεν θα μπορούσε να το απεικονίσει καλύτερα από τη σχέση του με την Άνγκελα Μέρκελ”.
«Μακεδονία: Διευθετείται η πιο παράλογη διένεξη στην Ευρώπη», είναι ο τίτλος της αυστριακής εφημερίδας Die Presse σε ανταπόκριση από την Αθήνα για την ψηφοφορία στη Βουλή των Ελλήνων. Όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα “και στις δύο χώρες θεωρείται βέβαιο ότι η πλειονότητα απορρίπτει τη συμφωνία.
Αλλά τόσο ο Ζόραν Ζάεφ στα Σκόπια, όσο και ο Αλέξης Τσίπρας στην Αθήνα, είχαν το θάρρος να κολυμπήσουν ενάντια στο ρεύμα και να τερματίσουν μία παράλογη αντιπαράθεση, η οποία απειλούσε να στραγγαλίσει τη Βόρεια Μακεδονία οικονομικά, αλλά και πολιτικά”.
Η εφημερίδα Stuttgarter Zeitung εστιάζει σε μία ιδιαίτερη πτυχή της διαμάχης για την ονομασία: στο κίνημα διαμαρτυρίας που είχε οδηγήσει στην παραίτηση του Νίκολα Γκρούεφσκι από την πρωθυπουργία στα Σκόπια, με αποτέλεσμα να τον διαδεχθεί τελικά ο Ζόραν Ζάεφ. Αλλά όπως επισημαίνει η εφημερίδα της Στουτγάρδης, το κίνημα αυτό “για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν είχε στηριχθεί από την ΕΕ.
Το αντίθετο: το 2016 ο σημερινός καγκελάριος της Αυστρίας Κουρτς συμμετείχε ενεργά στον προεκλογικό αγώνα του Γκρούεφσκι. Θα ήταν καλό να αντλούσε κατάλληλα διδάγματα η ΕΕ. Για να ενδυναμωθεί η κοινωνία των πολιτών στον προθάλαμο της ΕΕ, θα πρέπει η επιμονή στις ευρωπαϊκές αξίες να μην ευτελίζεται σε απλό ευχολόγιο ενώπιον του αυταρχισμού”.
Υπό τον τίτλο «Οι Έλληνες βουλευτές επικυρώνουν τη συμφωνία για την αλλαγή του ονόματος» της πΓΔΜ, η εφημερίδα Toronto Star του Καναδά αναφέρει σε κείμενό της για τη χθεσινή εξέλιξη ότι με την επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών τερματίζεται μια διένεξη που κράτησε «σχεδόν τρεις δεκαετίες».
Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι η συμφωνία εγκρίθηκε με δύο περισσότερες ψήφους από όσες απαιτούνταν, ενώ παρατίθεται η δήλωση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ότι «σήμερα είναι μια ιστορική μέρα», καθώς η Ελλάδα «θωρακίζει ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορικής της κληρονομιάς».
Στο κείμενο σημειώνεται επίσης πως το κείμενο, που υπεγράφη τον Ιούνιο του 2018 από τους πρωθυπουργούς των δύο χωρών, τον Αλέξη Τσίπρα και τον Ζόραν Ζάεφ, συνάντησε σφοδρή αντίσταση στο πολιτικό σκηνικό εκατέρωθεν των συνόρων, αλλά η επικύρωσή της ανοίγει τον δρόμο ώστε η Βόρεια Μακεδονία να μπει στο Ατλαντικό Σύμφωνο και, αργότερα, στην ΕΕ.
«Επιζήσαντα του Μακεδονικού… και απαράμιλλο διαπραγματευτή» χαρακτηρίζει στον δικό της τίτλο για το θέμα η βελγική εφημερίδα Le Soir τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ στο κείμενο σημειώνει πως «η Ελλάδα και η Βόρεια Μακεδονία υιοθέτησαν αμφότερες τη συμφωνία των Πρεσπών», κάτι που χαρακτηρίζει «επιτυχία του πρωθυπουργού, ο οποίος προβάλλει ως εγγυητής της σταθερότητας σε μια ασταθή περιοχή» και «αναδεικνύεται σε απαράμιλλο διαπραγματευτή».
Η Japan Times, σε κείμενό της με τίτλο «Η Ελλάδα εξετέλεσε μια “επικίνδυνη αποστολή” επικυρώνοντας τη συμφωνία με τη Βόρεια Μακεδονία», που βασίζεται σε τηλεγραφήματα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Ρόιτερς, επισημαίνει και αυτή πως η συμφωνία τερματίζει «μια διένεξη που κράτησε δεκαετίες» και «ανοίγει τον δρόμο ώστε η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία να μπει στην ΕΕ και στο NATO».
Η ισπανική εφημερίδα El País, σε δημοσίευμα υπό τον τίτλο «Η ελληνική Βουλή επικυρώνει τη συμφωνία με τη Μακεδονία και ανοίγει τον δρόμο για την εισδοχή της στην ΕΕ και το NATO», και υπότιτλο «Οι Βρυξέλλες χαιρετίζουν την επικύρωσή της ως “υπόδειγμα συμφιλίωσης”», που βασίζεται κι αυτό κυρίως σε τηλεγραφήματα ειδησεογραφικών πρακτορείων, τονίζει ότι η ψηφοφορία στην Αθήνα «τερματίζει μια παλιά διένεξη των δύο γειτονικών χωρών» των Βαλκανίων και επισημαίνει τα συγχαρητήρια τις ευχαριστίες του Ζόραν Ζάεφ στον «φίλο» του Αλέξη Τσίπρα.
Για τη γερμανική εφημερίδα Mannheimer Morgen, η επικύρωση της συμφωνίας εν μέρει έγινε δυνατή στη βοήθεια που προσέφεραν η Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδίως η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ.
Γίνεται λόγος για τη «μοναδική πολιτική πρόοδο που σημειώθηκε σε μια χώρα υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ τα τελευταία χρόνια» και μια ένδειξη πως «η βούληση της ΕΕ όταν είναι ενωμένη» και «η άσκηση της κατάλληλης πίεσης» μπόρεσαν να οδηγήσουν στο «να επιτευχθεί κάτι στα Βαλκάνια».