Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, γιορτάζεται η Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας. Μια μέρα που έχει τις ρίζες της και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον αγώνα και τα αιτήματα των γυναικών της Ευρώπης και των ΗΠΑ για ίσα δικαιώματα, για δικαίωμα ψήφου και για καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Γράφει η Φωτεινή Βρύνα
Επικεφαλής του Τομέα Ισότητας της ΕΝ.Π.Ε.
Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής
Είναι μια μέρα που δίνει την ευκαιρία σε όλους εμάς, να κάνουμε ένα απολογισμό αναφορικά με την πρόοδο που έχει επιτευχθεί, να παρουσιάσουμε και να αναδείξουμε τα ζητήματα έχουν επιλυθεί, αλλά και να αναπροσαρμόσουμε την προσέγγισή μας απέναντι στα άλυτα ζητήματα σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα και προσαρμοσμένη στις σύγχρονες απαιτήσεις.
Είναι μια μέρα τιμής και μνήμης για εκείνες τις εργάτριες που νίκησαν το φόβο τους τολμώντας να διεκδικήσουν όσα τους ανήκαν, και για όσες άλλες τις ακολούθησαν αργότερα.
Είναι μια μέρα περίσκεψης, περισυλλογής και δράσης για το σύνολο των εργαζομένων ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος και φυλής.
Είναι μια μέρα που έρχεται να μας υπενθυμίσει όλα αυτά που έγιναν σε ένα μακρινό παρελθόν αλλά και να μας τονίσει πως ακόμη και σήμερα παραμένουν ζωντανά.
Μπορεί οι συνθήκες από τότε να έχουν αλλάξει και σε μεγάλο βαθμό να έχουν βελτιωθεί, ωστόσο το μήνυμα της σημερινής ημέρας παραμένει επίκαιρο ιδιαίτερα σε μια εποχή βαθιάς και επώδυνης κρίσης, η οποία εκτός από οικονομική είναι, πρωτίστως, κρίση θεμελιωδών αρχών και αξιών.
Ο δρόμος που έχουμε μπροστά μας είναι μακρύς και ο αγώνας που πρέπει να δώσουμε δύσκολος, όμως το οφείλουμε στον εαυτό μας αλλά και στις επόμενες γενιές, να δώσουμε τη μάχη μας, έχοντας τη σκέψη μας στο μέλλον.
Οι συνταγές και τα εργαλεία του παρελθόντος, δεν αρκούν για να προβλέψουμε και να αντιμετωπίσουμε το παρόν και το μέλλον.
Έχουμε ανάγκη από νέες στρατηγικές και ευέλικτες πολιτικές, που θα ανταποκρίνονται στα διαφορετικά δεδομένα των χωρών.
Χρειαζόμαστε ρεαλιστικούς στόχους, που θα συμβάλουν στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων και της θέσης των γυναικών στις σημερινές συνθήκες της κρίσης. Ιδιαίτερα στις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου – όπως η Ελλάδα – που πλήττονται περισσότερο.
