Κατερίνα Ντούσκα Eurovision 2019: «Ο σκοπός της τέχνης είναι να ενώνει τον κόσμο», απαντά στο Ρότζερ Γουότερς η Κατερίνα Ντούσκα, η οποία δεν σκοπεύει να ικανοποιήσει το αίτημά του και να αποσυρθεί από τη Eurovision.
Η Κατερίνα Ντούσκα απαντά στον Ρότζερ Γουότερς, τοιδρυτικό μέλος των Pink Floyd και στο μήνυμα που της έστειλε μέσω βίντεο στο οποίο την καλεί αποσυρθεί από τη διοργάνωση της φετινής Eurovision που θα πραγματοποιηθεί στο Τελ Αβίβ.
O Ρότζερ Γουότερς, ο οποίος συμμετέχει στο διεθνές κίνημα BDS, το παγκόσμιο κίνημα για καμπάνιες μποϊκοτάζ απόσυρσης επενδύσεων και κυρώσεων κατά του Ισραήλ, και στον αγώνα των Παλαιστινίων για Ανθρώπινα Δικαιώματα, έχει ξεκινήσει μία εκστρατεία απευθυνόμενoς στους συμμετέχοντες στη φετινή Eurovision που θα πραγματοποιηθεί στο Τελ Αβίβ στις 18 Μαΐου, με στόχο να τους πείσει να μην πάρουν μέρος.
Στο μήνυμα που έστειλε στην Ντούσκα, η οποία θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα με το τραγούδι «Better Love», μεταξύ άλλων της λέει: «Κατερίνα, να πας εκεί στο Ισραήλ θα ήταν ένα μεγάλο λάθος, νομίζω. Είσαι εσύ η μία;»
Σε συνέντευξή της στο antivirus η Κατερίνα Ντούσκα απαντά στο ιδρυτικό μέλος των Pink Floyd, λέγοντας: «Για μένα η Eurovision ήταν πάντα ένας διαγωνισμός φιλίας, ενότητας και πολυπολιτισμικότητας. Αυτό πρεσβεύει σαν μουσικός διαγωνισμός, ανεξάρτητα από τη χώρα που τον φιλοξενεί κάθε χρόνο. Σαν Κατερίνα είμαι μουσικός, δεν είμαι πολιτικός, δεν μπορώ να μιλήσω για τις πράξεις καμιάς κυβέρνησης, κανενός κράτους.
Σαν μουσικός θεωρώ ότι ο σκοπός της τέχνης είναι να ενώνει τον κόσμο, όχι να τον διχάζει και γι’ αυτό δεν πρέπει να λογοκρίνεται η μουσική.
Αν αυτό με ρωτάτε. Δεν έχω δει ποτέ τον διαγωνισμό να συμπεριφέρεται ρατσιστικά και να κάνει διακρίσεις. Άλλο το τι κάνουν τα κράτη. Και για αυτό θεωρώ ότι έχει αντέξει τόσο πολύ μέσα στον χρόνο η Eurovision. Το Ισραήλ πάντα συμμετείχε και αγκαλιαζόταν από αυτόν τον διαγωνισμό.
Κάθε χρόνο θα φιλοξενηθεί κάπου ο διαγωνισμός, δεν είναι πολιτικό το θέμα. Σκοπός του είναι να γεφυρώνονται οι διαφορές, συμμετέχουν χώρες από τη Δύση, από την Ανατολή, πολύ διαφορετικά πολιτεύματα μεταξύ τους, διαφορετικές θρησκείες.
Όλοι εκείνη τη στιγμή έρχονται κοντά, συνυπάρχουν σε έναν θεσμό, που αυτό σαν γεγονός είναι φοβερό.
Κρατάνε όλοι τη σημαία της χώρας τους σε ένα ενιαίο κοινό, ο ένας δίπλα στον άλλον και όλοι διασκεδάζουν το ίδιο. Δεν υπάρχει έχθρα. Κι εγώ, μεγαλωμένη στον Καναδά, δεν έχω συνηθίσει σε κάτι άλλο.
Ήμουν σε μία σχολική τάξη 40 παιδιών, όπου σχεδόν το κάθε παιδί ήταν από διαφορετική χώρα, καταγωγή. Αυτό είναι το φυσικό μου περιβάλλον και μου αρέσει πάρα πολύ που έχουμε έναν πανευρωπαϊκό διαγωνισμό, ο οποίος επεκτείνεται.
Χάρηκα πολύ επίσης, που έμαθα ότι φέτος για πρώτη φορά θα μεταδοθεί απευθείας και στον Καναδά. Είναι φοβερό».