Λύση είναι η μείωση της φορολογίας και όχι η υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης, ώστε να δημιουργούνται υπερπλεονάσματα, τα οποία μετατρέπονται σε επιδόματα και ανακυκλώνουν την κρατική μιζέρια.
Εκλογές 2019: Μεταξύ των διλημμάτων που έχει βάλει ο πρωθυπουργός στους πολίτες ενόψει των ευρωεκλογών 2019 είναι η επιλογή μεταξύ των πολλών και της λεγόμενης ελίτ. Δηλαδή σε απλούστερη μετάφραση «με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με τις ελίτ;».
Από τον Γιάννη Ντσούνο
Είναι όμως αυτό ουσιαστικό δίλημμα για τους πολίτες ή μήπως αποτελεί ένα μέρος ενός συνεχιζόμενου διχαστικού λόγου που χωρίζει σε στρατόπεδα τους ψηφοφόρους; Στη ΝΔ ξορκίζουν κάθε τέτοια αναφορά, λέγοντας ότι προσομοιάζει με τον διαχωρισμό που χρησιμοποιεί η ευρωπαϊκή ακροδεξιά και ταυτίζουν αυτήν την φράση του Αλέξη Τσίπρα με όσα κατά καιρούς έχουν ακουστεί από το στόμα της Λεπέν ή ακόμη και του Όρμπαν.
Επιπλέον, τα στελέχη της ΝΔ υποστηρίζουν ότι το δίλημμα αυτό αποτελεί τον ορισμό του διχασμού, με μοναδικό σκοπό να πολώσει έτι περαιτέρω το κλίμα ενόψει κάλπης. Το αντίδοτο σε αυτήν την στρατηγική Τσίπρα αναφέρουν οι γαλάζιοι βουλευτές είναι η επιλογή μια κυβέρνησης που δεν θα είναι ούτε με τους πολλούς, ούτε με τους λίγους, ούτε με τις ελίτ, αλλά θα είναι με όλους.
Επόμενο δίλημμα που έχει θέσει ο πρωθυπουργός είναι η διαφορετική πολιτική που θα ακολουθήσει απέναντι στους ασθενέστερους και σε αυτούς που έχουν «ματώσει» περισσότερο τα χρόνια της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων. Αποτελεί λύση η πολιτική των επιδομάτων;
Αποτελεί λύση μια έκτακτη ενίσχυση στο τέλος ή στα μισά κάθε χρόνου; Στον ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι τα επιδόματα αυτά αποτελούν ανάσα, έστω και μικρή, για τους ασθενέστερους και η πρόθεση της κυβέρνησης είναι να δημιουργηθεί ο κατάλληλος δημοσιονομικός χώρος, ώστε τα επιδόματα και οι έκτακτες παροχές να αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα.
Την ίδια ώρα η ΝΔ δίνει διαφορετική απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα. Η λύση, αναφέρουν τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι η υγιής ανάπτυξη και οι επενδύσεις που προσφέρουν θέσεις εργασίας και μειώνουν την ανεργία. Λύση είναι η μείωση της φορολογίας σε επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα και όχι η υπερφορολόγηση της μεσαίας τάξης, ώστε να δημιουργούνται υπερπλεονάσματα, τα οποία μετατρέπονται μόνο σε επιδόματα και ανακυκλώνουν την κρατική μιζέρια.
Και τέλος αποτελεί δίλημμα για τους πολίτες η καθημερινότητά τους, είτε αυτή έχει να κάνει με την τσέπη τους, είτε έχει να κάνει με την ασφάλειά τους;
Σίγουρα αποτελεί δίλημμα και ο καθένας κρίνει αν η λύση είναι η μείωση του ΦΠΑ στα προϊόντα ή στην εστίαση μετά από τέσσερα χρόνια που ήταν στον υψηλότερο συντελεστή ή αν η λύση είναι η οριζόντια μείωση των φόρων έμμεσων και άμεσων και μάλιστα σε τέτοιο ποσοστό που θα επιτρέπει η μείωση αυτή να είναι μόνιμη και όχι περιστασιακή.
Όπως επίσης ο καθένας κρίνει εάν οι καταδρομικές επιθέσεις κουκουλοφόρων στο κέντρο της Αθήνας είναι «κανονικότητα» και οφείλουμε να το κάνουμε καθημερινή ρουτίνα ή αν η μηδενική ανοχή σε φαινόμενα βίας και παραβατικότητας σε οποιονδήποτε χώρο, από το πανεπιστήμιο έως τους πολυσύχναστους δρόμους, αποτελεί την ουσιαστική λύση.
Από την έντυπη έκδοση
