Ηλίας Υφαντής: Δύσκολες ώρες περνάει ο παλαίμαχος άσος του Ολυμπιακού, Ηλίας Υφαντής, καθώς έφυγε από τη ζωή ο γιος του, Μανώλης, μετά από άνιση μάχη με τον καρκίνο. Ο Μανώλης Υφαντής είχε γεννηθεί το 1968 και ακολούθησε σπουδές μουσικής, κάνοντας καριέρα ως μουσικός, πιανίστας. Αξίζει να σημειωθεί ότι είχε εργαστεί και στο «Γ. Καραϊσκάκη». Η τραγική είδηση του θανάτου βύθισε σε θλίψη όλη την «ερυθρόλευκη» οικογένεια. Η εξόδιος ακολουθία θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 22/5 στην Αγία Σοφία στον Πειραιά στις 15:30 και στη συνέχεια η κηδεία του θα γίνει στο νεκροταφείο του Σχιστού.
Από την μεριά του ο Δήμαρχος Πειραιά, κ. Γιάννης Μώραλης με δήλωσή του εξέφρασε τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια του κ. Ηλία Υφαντή. «Θα ήθελα να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια του αξιοσέβαστου κ. Ηλία Υφαντή, θρύλου του Ολυμπιακού και της πόλης του Πειραιά, για την οδυνηρή και ιδιαιτέρως πρόωρη απώλεια του γιου του Μανώλη. Ο Μανώλης ήταν ένα εξαιρετικό παιδί, ένας ταλαντούχος μουσικός, ο οποίος υπήρξε καθηγητής στο Πρότυπο Μουσικό Κέντρο Πειραιά και είχε συνεργαστεί με τον Οργανισμό Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Πειραιά. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει», αναφέρει στην δήλωσή του ο κ. Μώραλης
Ποιος είναι ο Ηλίας Υφαντής
Ο Ηλίας Υφαντής (γένν. 29 Ιουλίου 1936, Πειραιάς) είναι παλαίμαχος διεθνής Έλληνας ποδοσφαιριστής και βασικό στέλεχος του Ολυμπιακού κατά τις δεκαετίες του 50 και του 60.
Γεννήθηκε στην Αγία Σοφία του Πειραιά και σε ηλικία 17 ετών εντάχθηκε στον τοπικό Ολυμπιακό. Αγωνίστηκε για πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα το 1953. Διακρίθηκε στη θέση του κυνηγού και πέτυχε στην καριέρα του 225 τέρματα σε όλες τις διοργανώσεις. Στην Α΄Εθνική αγωνίστηκε σε 58 αγώνες σε τρεις σεζόν και σημείωσε 30 γκολ, ενώ είχε σκοράρει και στον ιστορικό πρώτο αγώνα του Ολυμπιακού, αλλά και ελληνικής ομάδας γενικότερα, σε ευρωπαϊκή διοργάνωση εναντίον της Μίλαν (τελικό σκορ 2-2). Ως στέλεχος πλέον του συμπολίτη Εθνικού για μία αγωνιστική περίοδο,[1] αναγκάστηκε το 1965 να σταματήσει το ποδόσφαιρο στα 29 του εξαιτίας χρόνιων τραυματισμών. Στην εθνική Ανδρών μετείχε για πρώτη φορά το 1957 και σε 7 συνολικά αγώνες σημείωσε 2 τέρματα.
Το 1970 ανέλαβε προπονητής στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού ως υπηρεσιακός, και αργότερα για πολλά χρόνια στα τμήματα υποδομής του συλλόγου.