Γιορτή του πατέρα: Ο Άγγελος Χαριστέας έζησε μία τραγική ημέρα του Πατέρα, καθώς ανήμερα της παγκόσμιας γιορτής έχασε τον δικό του σε ηλικία 65 ετών.
Γιορτή του πατέρα: Στο πένθος έχει βυθιστεί η οικογένεια του Άγγελου Χαριστέα, καθώς από χθες (16/06) θρηνεί το χαμό του πατέρα του Γιάννη, ο οποίος και έφυγε από τη ζωή μόλις στην ηλικία των 65 ετών. Ο Έλληνας σκόρερ της Εθνικής στον τελικό του «θαύματος» της Πορτογαλίας στο Euro 2020, αποχαιρέτησε μάλιστα τον μπαμπά του με ένα συγκλονιστικό μήνυμα που συγκίνησε όλο τον κόσμο. Μπαμπά μου πάντα θα σε θυμάμαι. Ήσουν ο καλύτερος πατέρας που θα μπορούσα να έχω και ο καλύτερος φίλος. Ξέρω ότι θα με προσέχεις από εκεί που είναι η ψυχούλα σου. Ράγισε η καρδιά μου σήμερα αλλά ξέρω τι θα μου έλεγες. Η ζωή είναι μικρή ζήσε την κάθε μέρα. Σας ευχαριστώ όλους για τα μηνύματά σας να είστε κοντά στους ανθρώπους σας. Μόνο αγάπη.
Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί σήμερα Δευτέρα στον Ιερό Ναό Αγίου Αντωνίου στο Στρυμονικό Σερρών στις 11:30 το πρωί.
https://www.instagram.com/p/ByyJZDfoVXG/?utm_source=ig_embed
Άγγελος Χαριστέας: Η πορεία του
Ο Άγγελος Χαριστέας ξεκίνησε την καριέρα του στην τοπική ομάδα του Στρυμωνικού Σερρών από όπου μεταπήδησε στον Άρη Θεσσαλονίκης το 1997. Τον Ιανουάριο του 1998 δόθηκε δανεικός στον Αθηναϊκό για έξι μήνες. Με την επιστροφή του στην ομάδα της Θεσσαλονίκης την ίδια χρονιά, του δόθηκαν αρκετές ευκαιρίες και συνέχισε τη καριέρα του στον Άρη μέχρι και το 2002, με το ενδιαφέρον αρκετών ευρωπαϊκών ομάδων να εκδηλώνεται πολλαπλές φορές.
Το 2002 η Βέρντερ Βρέμης τον απέκτησε με περιπετειώδη τρόπο, καθώς οι διαπραγματεύσεις της μετεγγραφής του έγιναν από τον τότε πρόεδρο του Άρη, Ιωάννη Ζαχουδάνη και παρόλο που οι δύο πλευρές συμφώνησαν τη μετακίνηση του Σερραίου επιθετικού στη γερμανική ομάδα, λόγω αγνώστων επιπλοκών, η ΠΑΕ ουδέποτε συγκέντρωσε τα κέρδη της μετεγγραφής. Από το 2002 έως το 2005 αγωνίστηκε με τη γερμανική ομάδα σε 66 αγώνες, σκόραρε 18 τέρματα και κατέκτησε ένα νταμπλ.
Το 2005 μετακόμισε στην Ολλανδία και στον Άγιαξ, όπου την πρώτη του χρονιά είχε θετικές εμφανίσεις, σημειώνοντας οκτώ τέρματα. Ωστόσο την επόμενη χρονιά παραγκωνίστηκε και βρέθηκε εκτός πλάνων του τότε προπονητή του ολλανδικού συλλόγου, Χενκ Τεν Κάτε, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει, συμμετέχοντας συνολικά σε 31 αγώνες πρωταθλήματος και έχοντας πετύχει δώδεκα τέρματα.
Η περίοδος 2006-07 βρήκε τον Άγγελο Χαριστέα στην επίσης ολλανδική Φέγενορντ, όπου ολοκλήρωσε τη χρόνια σημειώνοντας συνολικά 10 τέρματα.
Το 2007 συμφώνησε να συνεχίσει την καριέρα του στη Νυρεμβέργη, με το συνολικά κόστος της μετεγγραφής να αγγίζει τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ. Το 2009 έκανε ένα σύντομο πέρασμα ως δανεικός από την Μπάγερ Λεβερκούζεν με την οποία συμμετείχε σε 13 αγώνες, συμμετέχοντας στον τελικό κυπέλλου με αντίπαλο την πρώην ομάδα του Βέρντερ Βρέμης.
Τον Αύγουστο του 2010 υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με τη γαλλική Αρλ Αβινιόν, νεοφώτιστη στο Σαμπιονά, όπου βρήκε τον Άγγελο Μπασινά, πρώην συμπαίκτη του στην εθνική ομάδα της Ελλάδας. Η συνεργασία του με τη γαλλική ομάδα έλαβε τέλος στις 28 Νοεμβρίου 2010. Τον Ιανουάριο του 2011, ο Χαριστέας υπέγραψε συμβόλαιο με τη Σάλκε, στην οποία αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της περιόδου 2010-11, κατακτώντας το κύπελλο Γερμανίας και φτάνοντας μέχρι την ημιτελική φάση του Champions League. Στην παρθενική του συμμετοχή με τη γερμανική ομάδα κατάφερε να σκοράρει το νικητήριο τέρμα απέναντι στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης.
Την περίοδο 2011-12 πήρε την απόφαση να γυρίσει στην Ελλάδα και να αγωνιστεί στον Παναιτωλικό, υπογράφοντας στις 27 Ιουλίου 2011 συμβόλαιο μονοετούς διάρκειας με την ομάδα του Αγρινίου.
Στα τέλη Φεβρουαρίου 2013 υπέγραψε με την ομάδα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Αλ Νασρ, έναντι 500.000 ευρώ για τέσσερις μήνες, γνωρίζοντας θερμή υποδοχή από τους φιλάθλους της ομάδας κατά την άφιξή του στο αεροδρόμιο.
Ο Χαριστέας σκοράρει στον τελικό του Euro 2004
Το ντεμπούτο του με την Ελλάδα πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2001 στη φιλική αναμέτρηση εναντίον της Ρωσίας που διεξήχθη στο Ηράκλειο Κρήτης (3-3), όπου σημείωσε τα δύο από τα τρία τέρματα της ελληνικής ομάδας, υπό την καθοδήγηση του Βασίλη Δανιήλ. Υπήρξε βασικότατο στέλεχος της Ελλάδας στην προκριματική φάση του Euro 2004, σημειώνοντας το νικητήριο τέρμα στην εντός έδρας αναμέτρηση εναντίον της Ουκρανίας (1-0).
Στην τελική φάση της διοργάνωσης στην Πορτογαλία και τη θριαμβευτική πορεία που ακολούθησε, αγωνίστηκε και στους έξι αγώνες που έδωσε η ελληνική ομάδα. Τα τρία τέρματα που σημείωσε απέναντι σε ισχυρές ομάδες – φαβορί (στη φάση των ομίλων με την Ισπανία, στα προημιτελικά με τη Γαλλία και στον τελικό με την Πορτογαλία βοήθησαν την Ελλάδα να κατακτήσει τον τίτλο, αλλά οδήγησαν και τον ίδιο να αποκτήσει φήμη και αναγνώριση ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.
Με το εθνόσημο αγωνίστηκε από το 2001 μέχρι το 2011 και ήταν σχεδόν πάντα στις βασικές επιλογές για την ενδεκάδα, επί θητείας Ότο Ρεχάγκελ. Αγωνίστηκε επίσης στο Euro 2008, όπου σημείωσε το μοναδικό τέρμα της Ελλάδας στη διοργάνωση απέναντι στη μετέπειτα τροπαιούχο Ισπανία, καθώς και στον εναρκτήριο αγώνα με τη Νότια Κορέα στο Μουντιάλ 2010 που διεξήχθη στη Νότια Αφρική. Καθοριστικής σημασίας αποδείχθηκε και το τελευταίο του τέρμα με τη γαλανόλευκη φανέλα, στον εκτός έδρας αγώνα των προκριματικών του Euro 2012 απέναντι στη Γεωργία, με το οποίο έδωσε τη νίκη στην Ελλάδα με 2-1 και “σφράγισε” την απευθείας πρόκριση της ομάδας στα τελικά της διοργάνωσης.
