Φαλάφελ: Τι είναι αυτά τα φαλάφελ που έχουν αρχίσει να επανέρχονται, πόσες θερμίδες έχουν και από πού "ξετρύπωσαν".
Φαλάφελ: Διαφορετικό είναι το σημερινό Google Doodle, καθώς η Google αποφάσισε να αφιερώσει την ημέρα στο φαλάφελ, το γευστικό έδεσμα με βάση τα ρεβίθια. To φαλάφελ είναι ιδιαίτερα δημοφιλές σε πάρα πολλές χώρες με διαφορετικές κουλτούρες. Η Ινδία κατέχει το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς παγκοσμίως στην παραγωγή ρεβιθιών, η οποία επί του παρόντος βρίσκεται σε υψηλή περίοδο. Τα φαλάφελ ή ρεβιθοκεφτέδες είναι τηγανητές μπαλίτσες ή δίσκοι φτιαγμένα από άλευρο ρεβιθιών, από κουκιά ή συνδυασμό και των δύο. Είναι παραδοσιακό πιάτο της μεσανατολικής κουζίνας, που πιθανότατα προέρχεται από την Αίγυπτο. Συνήθως σερβίρεται μέσα σε αραβική πίτα, που μοιάζει με φάκελο, ή τυλιγμένα σε ένα είδος αρτοσκευάσματος που ονομάζεται ταμπούν και μοιάζει με τορτίγια. Τα φαλάφελ είναι τυπικό συστατικό της μεσανατολίτικης κουζίνας και διατίθενται παντού σε όλον τον κόσμο ως υποκατάστατα του κρέατος και «φαγητό στο χέρι» από πλανόδιους.
Η λέξη φαλάφελ προέρχεται από την αραβική falāfil που είναι ο πληθυντικός της filfll που σημαίνει «πιπεριά». Η λέξη είναι διαδεδομένη και συναντάται σε άλλες γλώσσες όπως στην περσική pilpil, από τα σανσκριτικά ως pippalī που σημαίνει «μακριά πιπεριά»· ή την προγενέστερη *filfal από την αραμαϊκή pilpāl που σημαίνει «μικρό στρογγυλό πράγμα, σαν κόκκος πιπεριού» και παράγεται από την palpēl, «στρογγυλό, ρολό». Επομένως η λέξη φαλάφελ από προέλευσης σημαίνει «ρολάκια, μικρά μπαλάκια». Ένα λεξικό της Κοπτικής γλώσσας προτείνει μία κοπτική προέλευση μέσω της ανεπίσημης φράσης pha la phel (Φα Λα Φελ), που σημαίνει «έχει πολλά φασόλια»· ωστόσο, στο Κοπτικό Ετυμολογικό Λεξικό δεν υπάρχει καταχώρηση της λέξης. Η Αιγυπτιακή αραβική λέξη falāfil έχει ενσωματωθεί σε πολλές γλώσσες σε όλον τον κόσμο ως ονομασία αυτού του φαγητού. Είναι επισημοποιημένη από το 1941.
https://www.youtube.com/watch?v=sHkwVLVAB3s
Φαλάφελ: Η ιστορία του
Η προέλευση των φαλάφελ είναι αμφιλεγόμενη. Η ευρέως επικρατέστερη θεωρία είναι ότι το πιάτο εφευρέθηκε στην Αίγυπτο πριν από περίπου 1000 χρόνια από Κόπτες, που τα έτρωγαν ως υποκατάστατα κρέατος τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Από την πόλη-λιμάνι Αλεξάνδρεια έγινα εξαγωγή του πιάτου και της ονομασίας του προς άλλες μεσανατολίτικες περιοχές. Το πιάτο αργότερα μετακινήθηκε βόρεια προς το Λεβάντε, όπου τα ρεβίθια αντικαταστάθηκαν από κουκιά. Εικάζεται, χωρίς όμως αδιάσειστα στοιχεία, ότι η ιστορία τους χρονολογείται από τον καιρό της Αρχαίας Αιγύπτου. Σε άλλες θεωρίες που προτάθηκαν τα φαλάφελ προέρχονται από την Ινδική υποήπειρο όπου συνήθιζαν να τηγανίζουν τα φαγητά, και τα έφεραν στη Δύση οι Άραβες ή οι Τούρκοι· και ότι τα φαγητά με ρεβίθια προέρχονται από την Υεμένη.
Φαλάφελ: Θερμίδες και λίπος
Μια μερίδα 100 γρ., η οποία είναι ίση με περίπου μισό φλιτζάνι, περιέχει 333 θερμίδες. Αυτό αντιστοιχεί στο 17% του ημερήσιου ορίου σας, εάν ακολουθήσετε μια διατροφή 2.000 θερμίδων/ημέρα. Περιέχει επίσης 17,8 γραμμάρια λίπους ανά μερίδα, εκ των οποίων τα 2,3 γραμμάρια είναι κορεσμένα λιπαρά.
Φαλάφελ: Μεταλλικά στοιχεία
Ανά 100 γρ. περιέχει 3,42 mg σιδήρου και 585 mg καλίου, το οποίο αντιστοιχεί στο 12% από τα 4.700 mg καλίου που χρειάζεστε κάθε μέρα. Ακόμα έχει σημαντικές ποσότητες από ψευδάργυρο, ασβέστιο και μαγνήσιο. Μια μερίδα 100 γραμμαρίων φαλάφελ περιέχει 294 mg νατρίου, το οποίο αντιστοιχεί στο 13% του ημερήσιου ορίου των 2.300 mg/ημέρα. Να προσέχετε, διότι το αυξημένο νάτριο (δηλαδή το πολύ αλάτι) αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.
Φαλάφελ: Βιταμίνες
Μια μερίδα 100 γρ. περιέχει 104 μικρογραμμάρια φυλλικού οξέος, το οποίο είναι περίπου το 25% των 400 μικρογραμμαρίων που χρειάζονται οι ενήλικες κάθε μέρα. Η ίδια μερίδα παρέχει επίσης 1 mg νιασίνης και μικρές ποσότητες βιταμινών Ακαι C.
Έχει πολλές ίνες
Τα τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε ίνες βοηθούν στην μείωση των επιπέδων λιπιδίων στο αίμα, δηλαδή στην μείωση της χοληστερόλης. Αυτό μειώνει τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και του κινδύνου για καρκίνο του παχέος εντέρου. Μια μελέτη έχει δείξει, ότι εκείνοι που απλώς προσθέτουν περισσότερες πλούσιες σε φυτικές ίνες τροφές στην διατροφή τους, χάνουν την ίδια ποσότητα βάρους και εμφανίζουν παρόμοια μείωση στην χοληστερόλη, την αρτηριακή πίεση και την φλεγμονή, όπως με όσους ακολουθούν δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά.
Τροφές όπως τα ρεβίθια συμβάλλουν στην κάλυψη αυτού του κενού φυτικών ινών. Τα όσπρια βελτιώνουν την λειτουργία των αιμοφόρων αγγείων. Αυτό καθιστά το φαλάφελ ενδεχομένως μια πολύ καλή μέθοδο μείωσης του κινδύνου καρδιακής νόσου, ειδικά εάν η περιεκτικότητα σε λίπος διατηρείται χαμηλά.
