«Αγαπημένο μου Ημερολόγιο»: Εσωτερική και εξωτερική περιήγηση στην Ιταλία των 90s.
«Αγαπημένο μου Ημερολόγιο»: Επιστρέφει από 4 Ιουλίου στους κινηματογράφους η αγαπημένη σπονδυλωτή ταινία του Nanni Moretti. Η ταινία αποτελείται από τρία μέρη. Ο Nanni Moretti βολτάρει με βέσπα στη Ρώμη, επισκέπτεται τα νησιά της Σικελίας, αφηγείται τις περιπέτειές του με τους γιατρούς.
Κεφάλαιο 1: Στη Βέσπα Ο Moretti εξοργίζεται από το κεντρικό μήνυμα μιας ταινίας που βλέπει στον κινηματογράφο για τη γενιά του. Παίρνει τη βέσπα και τριγυρνά στη σχεδόν έρημη καλοκαιρινή Ρώμη. Καθώς περιδιαβαίνει, η κάμερα καταγράφει το αστικό τοπίο της ιταλικής πρωτεύουσας σαν σε ντοκιμαντέρ. Στο backround οι ήχοι των Ανζελίκ Κίτζι (Batonga), Λέοναρντ Κόεν (I’ m your man), Χουάν Λουΐς Γκέρα (Visa para un Sueño) και Χαλέντ (Didi).
Κεφάλαιο 2: Νησιά Αναζητώντας την ηρεμία για να γράψει το σενάριο της επόμενης ταινίας του, ο Moretti επισκέπτεται το συνεργάτη του Τζεράρντο. Αυτός είναις ένας καθηγητή φιλοσοφίας που έχει από καιρό μετακομίσει στο Λίπαρι, την πρωτεύουσα των απομονωμένων Αιολίδων Νήσων. Σε αντίθεση όμως με όσα προσδοκούσε, συναντά ένα Λίπαρι στους ρυθμούς της τουριστικής ανάπτυξης. Πολύβουο και γεμάτο αυτοκίνητα. Την επομένη οι δυο τους ξεκινούν μια περιήγηση στα γειτονικά νησιά, προσπαθώντας να βρουν ένα ήσυχο μέρος για να συγκεντρωθούν, αλλά μάταια.
Κεφάλαιο 3: Γιατροί Η ιστορία, σύμφωνα με τον Moretti είναι απολύτως αληθινή. Ξεκινά με τον σκηνοθέτη να προσπαθεί να ανακαλύψει από τι πάσχει, επειδή έχει έντονο κνησμό. Θα ακολουθήσουν οκτώ μήνες και επισκέψεις σε 6 διαφορετικούς γιατρούς. Θα λάβει 6 διαφορετικές διαγνώσεις (από αλλεργία και υπερβολική λήψη καφεΐνης μέχρι σύμπλεγμα κατωτερότητας). Και βέβαια θα του προτείνουν 6 διαφορετικές φαρμακευτικές αγωγές!
Η ταινία «Αγαπημένο μου Ημερολόγιο» το απέσπασε Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών 1994, μάγεψε κοινό και κριτικούς και αποτέλεσε μία από τις αγαπημένες ταινίες του Roger Ebert. Bραβείο Σκηνοθεσίας Φεστιβάλ Καννών 1994
Σενάριο-Σκηνοθεσί: Nanni Moretti, Παίζουν: Nanni Moretti, Renato Carpentieri, Έτος: 1993, Διάρκεια: 100′, Ιταλία
