Η σημερινή κυβέρνηση των αμετανόητων βολεμένων της αριστεράς και των αδέξιων εξίσου βολεμένων της λαϊκίστικης ακροδεξιάς, ροκανίζει την εθνική αξιοπρέπεια με τρόπο αργό, μεθοδικό και καίριο.
Γράφει ο Νίκος Κωστόπουλος
Υποψήφιος Βουλευτής με την Νέα Δημοκρατία στο Βόρειο Τομέα Αθηνών
Μία εβδομάδα έμεινε για τις εκλογές και ολοκληρώνεται μια προεκλογική περίοδος όπου οι αλλαγές στα προσωπεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έγιναν καθημερινότητα. Ο Πρωθυπουργός διακωμωδεί τη δημοκρατία με ψέματα και με ανήθικες υπερβολές, ενώ κάθε σκάνδαλο κρύβει τον ίδιο άνθρωπο που κρύβεται χωρίς ποτέ να λογοδοτεί ή έστω να ψελλίζει κάτι για όσα του καταμαρτυρούνται.
Δεν είναι μόνο σημεία των καιρών ή εξάρσεις της προεκλογικής περιόδου. Αποτελούν το καθημερινό αποτύπωμα μιας κυβέρνησης που ροκανίζει τα τελευταία μειράκια αναξιοπρέπειας του λαϊκισμού που παρόμοιά τους δεν ζήσαμε ούτε τις «δοξασμένες μέρες» του ’81.
Ούτε τότε που ο κόσμος μαγεμένος από λαοπλάνους ήταν έτοιμος να πιστέψει τα πάντα, να εκμαυλιστεί για πάντα και, τελικά, να υποκύψει στον αιώνιο εκβιασμό: Εμείς σας διορίζουμε, εσείς μας κλέβετε.
H σημερινή κατηφόρα δεν έχει όμοιά της. Η σημερινή κυβέρνηση των αμετανόητων βολεμένων της αριστεράς και των αδέξιων εξίσου βολεμένων της λαϊκίστικης ακροδεξιάς, ροκανίζει την εθνική αξιοπρέπεια με τρόπο αργό, μεθοδικό και καίριο. Σαν το σαράκι στα παλιά έπιπλα. Που εξωτερικά φαίνεται μια μικρή τρυπίτσα, αλλά εσωτερικά κατατρώγεται το κουφάρι μέχρι την τελική κατάρρευση.
ΝΑΙ λέμε στη σοβαρότητα της πολιτικής αντιπαράθεσης με επιχειρηματολογία και στοιχεία.
ΝΑΙ λέμε στην πολιτική με σχέδιο εξόδου από τη στασιμότητα.
ΟΧΙ λέμε στα ψέματα και την κοροϊδία των πουρμπουάρ για τον ελληνικό λαό.
Βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν. Δεν έχουν τόση σημασία οι δημοσκοπήσεις.
Σημασία έχει ότι υπάρχουν άνθρωποι που ταυτίζονται με τον αγοραίο λόγο του κ. Πολάκη, συμπολίτες μας που ανέχονται να λέγονται τα Εξάρχεια Μονμάρτη, ψηφοφόροι που θέλουν να γίνουν «Πετσίτες» και γενικότερα συμπολίτες μας που δεν βλέπουν ότι η γέφυρα ανάμεσα στον Σύριζα και τη Χρυσή Αυγή είναι η Πολάκειος χυδαιότητα.
Για αυτό, αν πρέπει να αναλογιστούμε κάτι αυτή τη στιγμή είναι η ευθύνη μας και η ουσιαστική ευκαιρία για να (δια)σωθούμε. Η ευθύνη για το μέλλον των παιδιών μας. Στις 7 Ιουλίου κερδίζουμε το μέλλον μας.