Αποτελέσματα εθνικών εκλογών 2019: Για πολλούς Έλληνες η καθημερινότητα ήταν τα τελευταία χρόνια μια διαρκής μάχη επιβίωσης κι η συσσωρευμένη δυσφορία για την παρατεταμένη λιτότητα ήταν ο βασικός λόγος που οι ψηφοφόροι τιμώρησαν τον Αλέξη Τσίπρα, σχολιάζει η Sueddeutsche Zeitung. «Η τελευταία φορά που η Ελλάδα είχε αυτοδύναμη κυβέρνηση ήταν πριν την έναρξη της βαθιάς οικονομικής κρίσης, όταν ο σοσιαλιστής Γιώργος Παπανδρέου είχε νικήσει στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 με το σύνθημα: «Λεφτά υπάρχουν». Λίγο αργότερα παραδέχθηκε ότι η χώρα του βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού και ήταν πρακτικά χρεοκοπημένη. Τώρα, δέκα χρόνια αργότερα, κέρδισε ξανά ένα κόμμα την αυτοδυναμία στην Ελλάδα, αυτή τη φορά οι Συντηρητικοί. Το γεγονός ότι πέτυχαν μια τόσο καθαρή νίκη δείχνει ότι πολλοί άνθρωποι θα ήθελαν να αφήσουν πίσω τους τα χρόνια της κρίσης ευχόμενοι μια επιστροφή σε κάτι σαν κανονικότητα», γράφει η κεντροαριστερή εφημερίδα του Μονάχου.
Και αναλύοντας το αποτέλεσμα των εκλογών 2019 στην Ελλάδα συνεχίζει: «Το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας τιμωρήθηκε έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την συσσωρευμένη δυσαρέσκεια για τα μακρά χρόνια της λιτότητας, που μετέτρεψαν την καθημερινότητα πολλών Ελληνίδων και Ελλήνων σε μια διαρκή μάχη επιβίωσης. Αλλά το κόμμα του Τσίπρα συνήλθε κάπως μετά τις ευρωεκλογές και το αποτέλεσμα δίνει στους Αριστερούς την εντολή για μια ισχυρή αντιπολίτευση. Για το νέο συντηρητικό επικεφαλής της κυβέρνησης, Κυριάκο Μητσοτάκη σημαίνει την ανάληψη μιας μεγάλης ευθύνης. Κι αν θέλει ο νέος πρωθυπουργός να κάνει κάτι καλό στη χώρα του, τότε θα πρέπει όχι μόνον να μειώσει τους φόρους, αλλά να τερματίσει και την πολιτική πόλωση, που τόσο έχει δηλητηριάσει το κλίμα στην Ελλάδα».
Αποτελέσματα εθνικών εκλογών 2019: FAZ – Μετά τον λάθος δρόμο με τον Τσίπρα οι Έλληνες ελπίζουν σε διέξοδο με τον Μητσοτάκη
«Καμία έκπτωση για τον Μητσοτάκη», τιτλοφορείται σχόλιο της Frankfurter Allgemeine Zeitung, που αναφέρει ότι «μετά τον λάθος δρόμο που πήρε η Ελλάδα, όχι για πρώτη φορά, με τον Αλέξη Τσίπρα, οι Έλληνες μπορούν τώρα να ελπίζουν σε μια διέξοδο με την κυβέρνηση Μητσοτάκη», ενώ διατυπώνεται η εκτίμηση ότι «και αυτός ο δρόμος θα είναι μακρύς και δύσβατος – και μπορεί να κοστίσει νέα χρήματα στους Ευρωπαίους».
«Το 2015 οι Έλληνες έδωσαν την εντολή στον Αλέξη Τσίπρα να αλλάξει τη χώρα τους. Τώρα έχουν αποσύρει και πάλι την εντολή τους. Πολλοί Έλληνες εξακολουθούν να θέλουν μια άλλη χώρα – αλλά δεν είναι πια ο Τσίπρας ο άνθρωπος τον οποίο εμπιστεύονται για μια στροφή προς το καλύτερο. Τώρα εμπιστεύονται τον Κυριάκο Μητσοτάκη», γράφει ο συντάκτης της FAZ και τονίζει ότι μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να έχει πολλά σχέδια – ίσως και υπερβολικά πολλά για μια τετραετία – αλλά έλαβε καθαρή εντολή από τους Έλληνες.
«Τα χρόνια της κρίσης ταρακούνησαν πολλά δεδομένα στην Ελλάδα και όχι μόνο την άποψη ότι η χώρα μπορεί να χρεώνεται χωρίς όριο. Οι εποχές όπου πολλοί Έλληνες κατέβαιναν στους δρόμους εναντίον της κάθε έστω και μικρής μεταρρύθμισης και όπου τα συνδικάτα αρνούνταν ακόμη και την αλλαγή ακόμη και των πιο εμφανών ελαττωμάτων έχουν παρέλθει», σημειώνει ο συντάκτης και αναφέρεται στην εποχή της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τις δικές του μεταρρυθμιστικές προσπάθειες.
Ο αρθρογράφος εκτιμά ότι οι εταίροι του Κυριάκου Μητσοτάκη ενδέχεται να κληθούν εκ νέου να βοηθήσουν, καθώς ο νικητής των εκλογών ανακοίνωσε ότι μετά από κάποιες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην αρχή της θητείας του θέλει να πάει στους εταίρους του και να ζητήσει να μειώσουν τα πρωτογενή πλεονάσματα που επέβαλαν στην Ελλάδα.
«Ο Τσίπρας πέτυχε τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα μέσω υπερβολικής φορολογίας, καθώς και μιας δραστικής μείωσης των δημοσίων δαπανών και επενδύσεων. Ο Μητσοτάκης προειδοποιεί ότι το υψηλό φορολογικό βάρος προκαλεί ασφυξία στην ελληνική οικονομία και την εμποδίζει να αναπτυχθεί. Για αυτό θέλει να μειώσει τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Τότε όμως η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να αποπληρώσει το χρέος της όπως έχει σχεδιαστεί. Με άλλα λόγια: θα πρέπει να το καλύψουν οι φορολογούμενοι άλλων κρατών της Ευρωζώνης και αυτό μπορεί να συναντήσει πολιτική αντίσταση», συνεχίζει ο αρθρογράφος της FAZ.
«Όταν ο Μητσοτάκης έγινε το 2016 αρχηγός της ΝΔ, στο περιβάλλον του υπήρχε αισιοδοξία. Προφανώς πίστευαν ότι για τον Μητσοτάκη θα υπάρξει – και όχι μόνο στο Βερολίνο – κάτι σαν μια πολιτική έκπτωση, διότι αντιθέτως από τον Τσίπρα, ανήκει στην ίδια πολιτική οικογένεια με την Καγκελάριο. Όμως θα μπορούσε μόνο δύσκολα να εξηγηθεί γιατί να δοθεί στον Μητσοτάκη μια τέτοια έκπτωση. Ό,τι ίσχυε για τον Τσίπρα, πρέπει να ισχύει και για τους διαδόχους του».
