Βλαδίμηρος Κυριακίδης - συνέντευξη: Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Εκεί ανακάλυψε το θέατρο, που του άλλαξε την ζωή. Εκεί γνώρισε και την Έφη Μουρίκη, που ζουν μαζί 31 χρόνια.
Βλαδίμηρος Κυριακίδης – συνέντευξη: Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Εκεί ανακάλυψε το θέατρο, που του άλλαξε την ζωή. Εκεί γνώρισε και την Έφη Μουρίκη, με την οποία μοιράζεται την ζωή του τα τελευταία τριάντα ένα χρόνια. Ζούνε μαζί στην Αθήνα. Είναι 57 ετών. Όπως λέει χαρακτηριστικά, “Ένα βράδυ ήταν αρκετό για να καταλάβω ότι θέλω να κάνω θέατρο. Όλα συνέβησαν το 1979”.
“Ένας φίλος του αδελφού μου, που δεν ζει πια, ο Χρήστος Αρνομάλλης, με πήγε να δω πρόβα. Ήταν το Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας της νεοσύστατης τότε Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης στην Θεσσαλονίκη. Η μαγεία που εισέπραξα με συγκλόνισε. Ήμουν ένα παιδί χωρίς στόχο στη ζωή, δεν ήξερα τι ήθελα να κάνω. Ήταν οι εποχές της αμφισβήτησης. Με το που παρακολούθησα την πρόβα, μαγεύτηκα”.
Βλαδίμηρος Κυριακίδης: Οι πικρές αναμνήσεις
“Σχεδόν σε όλη την τελευταία τάξη του Λυκείου πήγαινα τόσες φορές που έμαθα την παράσταση απ΄έξω και άρχισα να τους βοηθώ στο ηχητικό κομμάτι. Την αμέσως επόμενη χρονιά, το ΄80, άρχισα να δουλεύω μαζί τους και παράλληλα πήγαινα στην σχολή της Ρούλας Πατεράκη. Στο θέατρο βρήκα το σπίτι μου, την οικογένειά μου και από εκεί και πέρα δεν με σταμάτησε τίποτα».
“Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη. Έχω και καλές αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια, αλλά ίσως υπερισχύουν οι άλλες. Δεν ήταν μια οικογένεια τόσο καλά οργανωμένη και προστατευτική για τα παιδιά της. Υπήρχαν διχόνοιες, ζήλιες, διχογνωμίες, όλα όσα συμβαίνουν μέσα σε μια κλασική μεσοαστική οικογένεια, που νομίζει ότι παρέχοντας κάποια υλικά αγαθά στο παιδί, όλα είναι τακτοποιημένα. Όμως, αυτή η οικογένεια με έχτισε έτσι ώστε όταν βρήκα τον χώρο μου, το θέατρο, άνοιξα και έφυγε πολύ σκουπιδαριό από μέσα μου. Λειτούργησε ψυχαναλυτικά.”
Βλαδίμηρος Κυριακίδης: “Με το θέατρο βρήκα το σπίτι μου”
“Με το θέατρο βρήκα το σπίτι μου. Δούλευα 18-20 ώρες την ημέρα και δεν με ένοιαζε τίποτα -δεν πληρωνόμασταν κιόλας. Μόλις τέλειωσα την σχολή κατέβηκα στην Αθήνα με έναν φίλο μου για δική του δουλειά. Τελικά έμεινα δύο χρόνια κι έκανα έξι ταινίες. Κάποια πράγματα συμβαίνουν χωρίς να τα περιμένεις. Πήγα με τον φίλο μου να κάνει κάστινγκ στην ταινία ενός σκηνοθέτη που δεν τον ήξερα, του Κώστα Κουτσομύτη, τον “Κλοιό”. Ο Γιάννης Γκότσης, δεύτερος βοηθός του Κουτσομύτη τότε, με είδε όπως καθόμουν απ΄έξω και μου λέει “γιατί δεν πάτε κι εσείς για κάστινγκ;”.
“Με την τέχνη μαλάκωσε η συνείδησή μου, λείανε αγριότητες και τυχόν πληγές από το παρελθόν. Έμαθα να πειραματίζομαι και στη ζωή και στην δουλειά. Να μην μένω σε στεγανά, να προσπαθώ, να ανανεώνομαι, να προχωρώ. Γιατί στη ζωή είναι πιο δύσκολα τα πράγματα”.
Βλαδίμηρος Κυριακίδης – σύζυγος: “Όταν ήρθε ο μεγάλος έρωτας, κατάλαβα. Η Έφη με σημάδεψε”
Με την Έφη συναντηθήκαμε πρώτη φορά πριν από τριάντα ένα χρόνια. Είχε έρθει στην Θεσσαλονίκη με τον “Γλάρο” του Τσέχωφ από τον Ζυλ Ντασέν. Από τότε είμαστε μαζί. Με το καλημέρα κατάλαβα ότι βρήκα τον άνθρωπο της ζωής μου. Αυτόν τον έρωτα δεν τον είχα ξανανιώσει ποτέ. Ως τότε νόμιζα ότι ερωτευόμουν. Όταν ήρθε ο απόλυτος έρωτας, κατάλαβα. Αυτή η γυναίκα με σημάδεψε. Ήμουν 26 και είμαι 57.
Η σχέση μας διατηρείται γιατί για εμάς είναι το πρωταρχικό -μετά έρχονται όλα τα άλλα. Η ζωή είναι πιο δύσκολη από μια παράσταση ή έναν ρόλο. Εκεί πρέπει να είσαι μαέστρος, να αφουγκράζεσαι, να αλλάζεις. Θέλει σκληρή δουλειά. Αισθάνομαι έναν τεράστιο έρωτα για την Έφη και δεν θέλω να σταματήσω να είμαι ερωτευμένος. Η αγάπη είναι καλή, αλλά εγώ προτιμώ τον έρωτα. Το γεγονός ότι είμαστε μόνο οι δυο μας ενδυναμώνει την σχέση. Προσωπικά με ενδιέφερε πολύ αυτό το ντουέτο.
«Δεν θέλαμε να κάνουμε παιδιά με την Έφη. Υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό που κάνουν παιδί για να σώσουν τη σχέση και να μεταφέρουν τα προβλήματα πάνω του. Περνάω τόσο όμορφα χωρίς παιδί. Κάνω ό,τι θέλω».
