Γιώργος Στεφανόπουλος: Η συχνότητα των θανάτων στην επαγγελματική πυγμαχία είναι στατιστικά ασυγκρίτως μικρότερη από άλλα αθλήματα, αναφέρει ο κορυφαίος της πυγμαχίας Γιώργος Στεφανόπουλος.
Γιώργος Στεφανόπουλος: Σχετικά με τα δημοσιεύματα που κυκλοφορούν τις τελευταίες μέρες στο διαδίκτυο για τους δύο διαδοχικούς θανάτους στην επαγγελματική πυγμαχία παίρνει θέση ο Πρόεδρος του ΣΕΠ του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗΣ ΠΥΓΜΑΧΙΑΣ του επίσημου θεσμικά φορέα του επαγγελματικού μποξ στην Ελλάδα, Γιώργος Στεφανόπουλος και υπεραμύνεται του αθλήματος που εκπροσωπεί.
“Οι δυο διαδοχικοί θάνατοι που σημειώθηκαν τις τελευταίες μέρες στο επαγγελματικό μποξ μας θλίβουν βαθύτατα όλους. Είναι πολύ δυσάρεστο να μαθαίνουμε ότι δυο νέοι αθλητές έχασαν τη ζωή τους αλλά αυτό είναι δυστυχώς κάτι που δε συμβαίνει πρώτη φορά στον αθλητισμό τόσο τον ερασιτεχνικό όσο και τον επαγγελματικό. Ατυχήματα και θάνατοι σημειώνονται δυστυχώς σε όλα τα αθλήματα ανά τον κόσμο.
Σε ό, τι αφορά το επαγγελματικό μποξ της Ελλάδας που εγώ εκπροσωπώ, οφείλω να αναφέρω τις συνθήκες κάτω από τις οποίες αγωνίζονται οι Έλληνες επαγγελματίες πυγμάχοι. Όλοι οι πυγμάχοι υποβάλλονται σε ένα πακέτο ιατρικών εξετάσεων το οποίο περιλαμβάνει μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, υπέρηχο άνω και κάτω κοιλίας, τρίπλεξ καρδιάς, οφθαλμολογικό έλεγχο και αιματολογικό ορολογικό έλεγχο για μεταδιδόμενα νοσήματα (AIDS, ΗΠΑΤΙΤΙΔΕΣ, κ.α.)
Αυτός ο έλεγχος αποτελεί απαραβίαστο κανονισμό των δυο κορυφαίων ομοσπονδιών στις οποίες υπάγεται ο ΣΕΠ, της WBC της Αμερικής και της EBU της Ευρώπης.
Λίγο πριν την είσοδο στο ρινγκ γίνεται ο τελευταίος ιατρικός έλεγχος από το γιατρό των αγώνων και σε περίπτωση τραυματισμού ο γιατρός αναλαμβάνει καθήκοντα, καθώς δεν απομακρύνεται ούτε λεπτό από τη γωνία του ρινγκ. Με αυτά τα μέτρα ελαχιστοποιούμε όσο γίνεται τις πιθανότητες να έχουμε σοβαρό τραυματισμό ή ακόμα και θάνατο.
Δυστυχώς δεν μπορούμε να τον αποκλείσουμε το θάνατο από τον αθλητισμό, για τον ίδιο λόγο που δεν μπορεί κανείς να τον αποκλείσει σε οποιοδήποτε τομέα της ζωής αλλά και σε οποιοδήποτε επάγγελμα. Ο θάνατος υπάρχει μες στη ζωή κι αφού ο αθλητισμός είναι κομμάτι της ζωής, αναπόφευκτα δεν μπορεί να τον αποφύγει.
Η συχνότητα των θανάτων στην επαγγελματική πυγμαχία είναι στατιστικά ασυγκρίτως μικρότερη από άλλα αθλήματα. Μόνο στην Αμερική έγιναν μέχρι τώρα μες στη χρονιά αυτή 432 events επαγγελματικής πυγμαχίας με δεκάδες αγώνες, άρα χιλιάδες αγώνες ανά τον κόσμο. Είναι άδικο για το επαγγελματικό μποξ να επικεντρωνόμαστε μόνο σε δύο δυσάρεστα γεγονότα και να παραβλέπουμε τους χιλιάδες αγώνες που γίνονται εδώ και δεκαετίες χωρίς να συμβαίνει το παραμικρό δυσάρεστο.
Γνωρίζουμε όλοι ότι σε δημοφιλή αθλήματα σημειώνονται συχνά θάνατοι αλλά συνεχίζεται η δράση τους κανονικά και καλώς συνεχίζεται. Γύρω μας χάνονται καθημερινά δεκάδες ζωές σε τροχαία δυστυχήματα αλλά κανείς δε σκέφτηκε να μη μάθει οδήγηση. Θάνατοι υπάρχουν στον αθλητισμό, γιατί ο αθλητισμός είναι ζωή. Σημασία έχει να ελέγχουμε τα κακώς κείμενα και να βελτιωνόμαστε.
Εύχομαι οι δύο πυγμάχοι να είναι οι τελευταίοι αθλητές που χάνουν τη ζωή τους τόσο στον ερασιτεχνικό όσο και στον επαγγελματικό αθλητισμό.
Γιώργος Στεφανόπουλος: Ο Έλληνας “Ρόκυ”
Το όνομά του έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στις σελίδες της ελληνικής και παγκόσμιας πυγμαχίας αλλά και ευρύτερα του ελληνικού και παγκόσμιου αθλητισμού.
Αξιοσημείωτο είναι, ότι όλες αυτές τις διακρίσεις, τις πέτυχε στα δύσκολα χρόνια του ελληνικού αθλητισμού, που τα δεδομένα ήταν τελείως διαφορετικά από τα σημερινά, τότε που η συμμετοχή και μόνο σε Ολυμπιάδα, θεωρείτο κορυφαίο γεγονός για τη χώρα μας.
Καθοριστικό γεγονός στην καριέρα του θεωρεί τη γνωριμία του με τον, επί σειρά ετών προπονητή της εθνικής ομάδας ανδρών, Λευτέρη Λιβάδη, αφού από τη συνεργασία τους και μετά, η καριέρα του απογειώθηκε. Ο Γιώργος Στεφανόπουλος είναι τελειόφοιτος των Τ.Ε.Φ.Α.Α., είναι μέλος του Σ.Ε.Ο. (Σύλλογος Ελλήνων Ολυμπιονικών), έχει διατελέσει προπονητής της Εθνικής ομάδας παίδων και γυναικών, προπονητής της ομάδας των ανδρών του συλλόγου του Πανελληνίου Γ.Σ. αλλά και Τεχνικός Σύμβουλος της Ομοσπονδίας Πυγμαχίας.
Έχει προσφέρει αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του στο Ολυμπιακό γραφείο του δήμου Περιστερίου, όταν ανακηρύχθηκε Ολυμπιακή Πόλη Πυγμαχίας για την Ολυμπιάδα της Αθήνας το 2004 και είναι ιδρυτής του Αριστοτέλειου Γ.Σ.Π Πυγμαχίας.
