Σεξουαλικές διαταραχές: Είναι κι αυτό ένα φαινόμενο του σύγχρονου τρόπου ζωής. Η έλλειψη ευεξίας και οι απαιτήσεις της καθημερινότητας έχουν αυξήσει τα ποσοστά των σεξουαλικών διαταραχών. Αυτές περιλαμβάνουν δυσλειτουργίες στη σεξουαλική ζωή ή στον τρόπο που αποκρίνεται ένας ερωτικός σύντροφος στην επαφή. Ακόμη μπορεί να αναφέρονται στον πόνο που τυχόν βιώνει κατά τη διάρκειά της. Ασφαλώς, αρχικά ο πάσχων πρέπει να ελέγξει αν υπάρχει κάποιο παθολογικό αίτιο που κρύβεται πίσω από τα συμπτώματα. Αν αποκλειστεί το παθολογικό, τότε πρόκειται είτε για διαταραχή της ερωτικής επιθυμίας. Ή της ερωτικής διέγερσης ή πρόκειται για συμπτώματα δυσλειτουργίας του οργασμού ή για δυσπαρευνία. Με την τελευταία εννοείται ο πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή.
Ο καταλληλότερος για τη διάγνωση της ακριβούς αιτίας, αλλά και την εύρεση της σωστής θεραπείας είναι ο ψυχίατρος. Η διάγνωση προϋποθέτει λεπτομερή καταγραφή του ιατρικού και ψυχολογικού ιστορικού. Κι αυτή με τη σειρά της συζήτηση με τον ασθενή και καταγραφή των ακριβών συμπτωμάτων.
Σεξουαλικές διαταραχές: Τι μορφή μπορεί να πάρουν
Οι διαταραχές στην ερωτική επιθυμία μπορεί να περιλαμβάνουν μειωμένη επιθυμία για σεξ ή αντιθέτως υπερσεξουαλικότητα. Οι διαταραχές στη σεξουαλική διέγερση μπορεί να περιλαμβάνουν στυτική δυσλειτουργία. Οι διαταραχές οργασμού μπορεί είτε να αφορούν σε πρόωρη εκσπερμάτιση ή αργοπορημένη εκσπερμάτιση. Ή ακόμη να μην περιλαμβάνουν καθόλου οργασμό. Τέλος, μία πολύ συχνή διαταραχή είναι και η δυσπαρεύνια, ο πόνος δηλαδή κατά τη σεξουαλική επαφή τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες. Αυτή η διαταραχή πρέπει να διερευνηθεί παθολογικά. Κι αυτό διότι ο πόνος πολλές φορές είναι απόρροια μόλυνσης από κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα.
Πώς επιλέγεται η κατάλληλη θεραπεία;
Ο γιατρός αναλόγως της περίπτωσης μπορεί να συστήσει είτε ψυχοθεραπεία είτε φαρμακευτική αγωγή. Κατά τη διάρκεια της συνεδρίας θα πρέπει να αναφερθεί στο γιατρό οτιδήποτε μπορεί να φανεί χρήσιμο σχετικά με τα αίτια και την έναρξη των συμπτωμάτων. Κατόπιν του ιστορικού και της συζήτησης, ο γιατρός θα μπορέσει να φτιάξει το αρμόζον θεραπευτικό πλάνο. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι αρκετά βοηθητική και η παρουσία του σεξουαλικού συντρόφου στη συνεδρία. Το θεραπευτικό πλάνο θα οριστεί βάσει των στόχων του ασθενούς και πόσο πολύ δυσκολεύει την ποιότητα της ζωής του. Αν διαπιστωθεί ότι ο ασθενής αντιμετωπίζει κατάθλιψη ή αγχώδη διαταραχή, τότε η θεραπεία θα εστιάσει την αντιμετώπιση αυτών των παθήσεων.
