Γκράφιτι Αθήνα: Οδοιπορικό του Associated Press – “Μουτζουρωμένη πόλη, αδιαφορούν οι Αρχές”

Γκράφιτι Αθήνα: Οδοιπορικό στα γκράφιτι της Αθήνας, που συναντά κανείς σε κάθε μεγάλο ή μικρό δρόμο της ελληνικής πρωτεύουσας, κάνει το διεθνές πρακτορείο ειδήσεων Associated Press. Στην Αθήνα, η παράνομη δραστηριότητα με τα σπρέι αφήνει ένα συχνά ανεξίτηλο σημάδι στα δημόσια και ιδιωτικά κτίρια της πρωτεύουσας, στις πινακίδες των δρόμων και στις στάσεις των λεωφορείων, ενώ τα δημόσια έργα τέχνης και ακόμη και τα αρχαία ερείπια, δεν γλιτώνουν.

Ορισμένα τμήματα της κεντρικής Αθήνας είναι τόσο ταλαιπωρημένα με γκράφιτι, που μόνο λίγες προσόψεις παραμένουν άθικτες και ιδιοκτήτες ακινήτων παραιτούνται από το να τα βάψουν, γράφει το AP.  Οι αρχές δεν δίνουν σημασία, οι νόμοι δεν εφαρμόζονται και οι ιδιώτες έχουν παραιτηθεί, καθώς καθαρίζουν την περιουσία τους και λίγο μετά την βλέπουν ξανά «ζωγραφισμένη», επισημαίνει το ρεπορτάζ.

«Κάποιες περιοχές της Αθήνας είναι τόσο καλυμμένες από γκράφιτι, μεγάλες ζωγραφιές με έντονα χρώματα, που παραμένουν απείραχτα εδώ και χρόνια και οι νόμιμοι ιδιοκτήτες έχουν παραιτηθεί από τον καθαρισμό», αναφέρεται, ενώ τονίζεται ιδιαίτερα η αδιαφορία των αρχών. «Οι δήμοι συχνά δηλώνουν αποφασισμένοι να αντιμετωπίσουν το θέμα, αλλά τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Οι νόμοι κατά των βανδαλισμών σπάνια εφαρμόζονται και η αστυνομία δεν έχει προτεραιότητα το κυνήγι των γκραφιτάδων.

Η κατάσταση επιδεινώθηκε όταν λόγω της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα από το 2010 και μετά, πολλά μαγαζιά έκλεισαν και πολλοί τοίχοι έγιναν «καμβάς» για γκραφιτάδες, χωρίς ποτέ ξανά να καθαριστούν, επισημαίνει το Associated Press και το ρεπορτάζ καταλήγει: «Τα περισσότερα από τα γκράφιτι αυτά δεν έχουν κάποιο νόημα ή καλλιτεχνική αξία. Πρόκειται για την υπογραφή του καλλιτέχνη ή ακόμα και πολιτικά και αθλητικά συνθήματα που γράφονται στους τοίχους και παραμένουν εκεί ώσπου κάποιος να γράψει ή να ζωγραφίσει από πάνω απλώς ένα νέο γκράφιτι».

Μια ιστορία που άρχισε το 1987

Το γκράφιτι, ως φαινόμενο, υπάρχει επίσημα στην Αθήνα από το 1987, αλλά ως πρώτα δείγματα θεωρούνται τα έργα του crew FSP στο Μαρούσι και του Paladin στον Κολωνό στις αρχές της δεκαετίας του ’80, πιστά στην αμερικανική αισθητική, ως background των πρώτων breakdancers. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι λίγο πριν από το τέλος της δεκαετίας του ’70 και σε δύο οργανωμένες «εκστρατείες» τον Φεβρουάριο και τον Μάιο του 1979 η Αθήνα γέμισε τοιχογραφίες, για πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία της. Είχε προηγηθεί η περίοδος της Κατοχής, η οποία είχε επίσης τη δική της ιστορία στις τοιχογραφίες.

15 Από Τα Καλύτερα Γκράφιτι Της Αθήνας

Μοναδικά έργα στους δρόμους της πόλης από καλλιτέχνες που δεν εγκλωβίζονται σε μια αίθουσα δίνουν χρώμα και άποψη σε μουντές περιοχές της πρωτεύουσας.

WD

Ένα νέο εντυπωσιακό γκράφιτι κοσμεί την πίσω πλευρά του Θεάτρου Εμπρός στου Ψυρρή, που μας θυμίζει ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία «Hope Dies Last» τιτλοφορείται το νέο έργο του street artist WD (Wild Drawing), ο οποίος σχολιάζει την επικαιρότητα της Ελλάδας με αυτό το νέο εντυπωσιακό mural.

Sonke

Tα παραμυθένια πλάσματα του κατά κόσμον Αλέκου Σκουταριώτη, βρίσκονται σε πάρα πολλά σημεία του κέντρου και η ασπρόμαυρη τεχνική του σε συνδυασμό με τις κόκκινες λεπτομέρειες που συχνά χρησιμοποιεί, δημιουργούν ένα πολύ ιδιαίτερο εφέ. Ρομαντικά σχέδια από τον άνθρωπο που ξεκίνησε να ομορφαίνει το άστυ εξαιτίας μιας ερωτικής απογοήτευσης. Αυτό το θλιμμένο δίχρωμο κορίτσι του με τα πλούσια καμπυλωτά μαλλιά βρίσκεται στο μικρό πάρκινγκ απέναντι από την είσοδο του Λαίς.

INO

Εκεί που διασταυρώνεται η Μπενάκη με την Κωλέττη, στα Εξάρχεια, η πόλη ξυπνά, ένα χέρι εξ ουρανού μας τραβά προς τα πάνω. Πρόκειται για το νέο έργο του κορυφαίου Ελληνα street artist iNO, του οποιου τα murals στην Πειραιώς και σε άλλους δρόμους της πόλης έχουν εισπράξει επαίνους από τους New York Times, ενώ έργα του υπάρχουν σε πολλές μεγαλουπόλεις του κόσμου.

Woozy

To ” Colorful tsounami” επιβεβαιώνει το όνομα του με τα άπειρα χρώματα που έχει χρησιμοποιήσει ο Βαγγέλης Χούρσογλου σε αυτή την τοιχογραφία διαστάσεων 20 x 12m. Παρότι το συγκεκριμένο του έργο μπορεί να μην ξεπερνάει σε φήμη το επίσης δικό του ”Colorful warrior”, που βρίσκεται στο σταθμό μοναστηράκι, έχει ως ατού το ότι βρίσκεται στον τοίχο μιας πολυκατοικίας τον οποίο μπορούν να χαζέψουν οι λιλιπούτειοι μαθητές του 64ο δημοτικού σχολείου Αθηνών από το προαύλιο τους.

ΑΣΚΤ

Εμπνευσμένο από το έργο του Albrecht Dürer αποτελείται από τα επιβλητικά ενωμένα χέρια που προσεύχονται πάνω από τα σταθμευμένα αμάξια στην οδό Πειραιώς 20, δίπλα από το ξενοδοχείο Vienna. Φιλοτεχνήθηκε από τον Παύλο Τσάκωνα στο πλαίσιο της συνεργασίας του ΥΠΕΚΑ και της ΑΣΚΤ για το πρόγραμμα «Τέχνη και Δημόσιος χώρος, Ζωγραφική επί τυφλών όψεων κτιρίων της Αθήνας», χρειάστηκε 25 μέρες για να ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2011 και από τότε καθηλώνει όσους υψώνουν το βλέμμα ανεβαίνοντας προς την πλατεία Ομονοίας.

WD

To ψευδώνυμο του, καταγόμενου από το εξωτικό Μπαλί, street artιist επιβεβαιώνεται σε αυτό το installation ιδανικά τοποθετημένο στην οδό Τζαβέλλα. O Wild Drawing μας παρουσιάζει τον παραπάνω ιδιόμορφο κουκουλοφόρο με μια μολότοφ ανά χείρας να μας καλωσορίζει στην πόλη όπου η μάχη αστυνομίας και διαδηλωτών έχει γράψει τη δική της ιστορία στους δρόμους του κέντρου, πόσο μάλλον στον συγκεκριμένο που διασταυρώνεται με την Θεμιστοκλέους και την Μεσολογγίου.

Vasmou

Στον ίδιο τοίχο, συντροφιά στον κουκουλοφόρο κάνει μια ανάλαφρη φιγούρα του Αλέξανδρου Βασμουλάκη, η οποία με την πάροδο των χρόνων έχει δεχτεί αρκετούς βανδαλισμούς, αφού δεν έχει γλιτώσει από spray που έφθειραν  διάφορα σημεία της. Ωστόσο δύσκολα μπορεί να αφαιρέσει κανείς την ονειροπόλα διάθεση από αυτό το σχετικά μικρό έργο για τα δεδομένα του περί ου ο λόγος καλλιτέχνη, που μας έχει συνηθίσει στο να σχεδιάζει τεράστιες επιφάνειες των τοίχων της Αθήνας.

Ino

Ακόμη ένα mural στην οδό Πειραιώς η οποία έχει να δείξει πολλά όσον αφορά το street art της πόλης, ιδίως από το Τεχνόπολις και κάτω. Ένας ακόμη απόφοιτος της σχολής καλών τεχνών είναι αυτός που σχεδίασε το ”Access control”, με μια sci fi αισθητική  που τραβά την προσοχή όσων κοντοστέκονται ή όσων περιμένουν λεωφορείο στην ακριβώς απέναντι στάση κάτω από το φωταέριο και χαζεύουν το ζωγραφισμένο μάτι που απειλείται – μάλλον – από το απροσδιόριστο μηχάνημα που το πλησιάζει.

SΤMTS

To hipster μωρό που μας βγάζει τη γλώσσα, έχει ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα έχοντας βρεθεί στις σελίδες της Guardian και των Νew Υοrk Times. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά έργα του Stamatis που αγαπά να γεμίζει την πόλη με παιδικές φάτσες γιατί, όπως λέει, αποπνέουν κάτι αθώο, ανέμελο και μαγικό. Αν και το πολιτικό σύνθημα που έχει προστεθεί από πάνω του ίσως και να απορροφά κάτι από αυτή την ανεμελιά, ωστόσο αποδίδει στο σύνολο ένα ρεαλιστικό urban στοιχείο.

ΜΒ

Το εντυπωσιακό έργο του Βασίλη Μαργκοσιάν με τίτλο ”Δεν λέω, καλά περνάω”, βρίσκεται επί της Μ. Αλεξάνδρου και Μυκηνών γωνία. Ολοκληρώθηκε λίγο πριν φύγει το 2013 και προφανώς ο τίτλος εμπεριέχει μια δόση ειρωνείας που μπορεί κανείς να την διακρίνει ακόμη και με μια γρήγορη ματιά, εστιάζοντας απλά στον εγκλωβισμένο άνθρωπο, του οποίου εξέχει μόνο το κεφάλι μέσα από το κλουβί στο οποίο είναι κλεισμένος.

HOPE

O γνωστός εικαστικός και performer τοποθέτησε το συγκεκριμένο του έργο στην οδό του αγοραίου έρωτα, στην Ιάσωνος του Μεταξουργείου. Με μότο του το ”κατέστρεψε τα πάντα, για να δημιουργήσεις κάτι καινούργιο”,  ο δικηγόρος που έκανε στροφή στην τέχνη, χρησιμοποιεί για άλλη μια φορά αλλοιωμένες φιγούρες της αρχαιότητας, ενώ το graffiti ακριβώς από κάτω, γραμμένο προφανώς από κάποιον φίλαθλο του Ηρακλείου, επιβεβαιώνει την άποψή του πως η streetart είναι  τόσο δημόσια όσο και διαδραστική.

MORA

Ψηλά στα Εξάρχεια, στον πεζόδρομου της οδού Μεθώνης συναντάς αυτό την ασπρόμαυρη γυναικεία φιγούρα που μοιάζει σαν βγαλμένη από κάποιο ιαπωνικό manga. Αυτή η πρώτη εντύπωση όμως θα αλλάξει αν την τραβήξεις φωτογραφία και την επεξεργαστείς στο Photoshop ως negative, αφού θα πάρει τα χρώματα που κανονικά θα είχε. Η δημιουργός με αυτή την τεχνική καταφέρνει να μην μας δώσει το έκθεμα της στο πιάτο και μας κάνει να θαυμάσουμε το πόσο catchy ήταν η ιδέα της, που αν και έχει εμφανιστεί σε πόλεις του εξωτερικού, στην Ελλάδα δεν έχει διαδοθεί ακόμα.

WD

«Η Γνώση μιλάει, η Σοφία ακούει», γράφει στο Instagram του o WD, όπου ανάρτησε την φωτογραφία. Το ζώο συμβολίζει τη σοφία και την ίδια στιγμή είναι σύμβολο της θεάς Αθηνάς, που έδωσε το όνομά της στην πόλη της Αθήνας. Από την άλλη πλευρά η κουκουβάγια ως πουλί, είναι διάσημη για την εξαιρετικά καλή μακρινή όραση της, ιδιαίτερα σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού. Σήμερα η Ελλάδα βιώνει μια πραγματικά σκοτεινή φάση. Προσφάτως βανδαλίστηκε αλλά αποκαταστάθηκε από φοιτητές.

WD

Ένας ρακένδυτος άνδρας έχει ξαπλώσει στο δρόμο και κοιμάται. Έτσι περιγράφει το πρόβλημα των αστέγων ο καλλιτέχνης Wild Drawing, γνωστός ως WD, που δημιούργησε στην οδό Μπενάκη στα Εξάρχεια, ένα τεράστιο γκράφιτι. Το σχέδιο καταλαμβάνει ολόκληρη την πρόσοψη του εγκαταλελειμμένου κτιρίου και φτάνει περίπου τα 10 μέτρα σε μήκος. Στην άκρη του σχεδίου αριστερά ο WD αφιερώνει το έργο σε όλους τους φτωχούς και άστεγους της Ελλάδας και του κόσμου.

Βασίλης Γρυπάρης και η παρέα του

Ο γνωστός σκύλος επαναστάτης και σύμβολο των διαδηλώσεων «Λουκάνικος» απεικονίζεται, πλέον ,ως γκράφιτι στο κέντρο της Αθήνας, στου Ψυρρή. Είναι ένα πανέμορφο σχέδιο που ζωγράφισε ο Βασίλης Γρυπάρης και η παρέα του. Μάλιστα, στο γκράφιτι υπάρχει κι ένα εμπνευσμένο σύνθημα που γράφει «τα δακρυγόνα μαζί τα φάγαμε». Στο εκπληκτικό αυτό γκράφιτι, εκτός των άλλων, ξεχωρίζει κι η ταυτότητα που γράφει Λουκάνικος. Σε ένα άλλο σημείο του γκράφιτι, αναφέρεται ότι «όλοι οι σκύλοι πάνε στον παράδεισο» Το βέβαιο είναι ότι ο Λουκάνικος από ‘κει που βρίσκεται, θα βλέπει αυτό το γκράφιτι και θα χαμογελά.