11η Σεπτεμβρίου - Καρανίκας: Ο "εκλεκτός" του Αλέξη Τσίπρα, είχε πολλάκις σοκάρει με τις αναρτήσεις του.
11η Σεπτεμβρίου – Καρανίκας: Σαν σήμερα 18 χρόνια, γράφτηκε μία από τις μαύρες σελίδας της ιστορίας της ανθρωπότητας. Ήταν 11 Σεπτεμβρίου του 2001 όταν οι ισλαμιστές έσπειραν τον θάνατο στη Νέα Υόρκη. Οι τρομοκράτες της Αλ Κάιντα κατέλαβαν τέσσερις εμπορικές πτήσεις και σκόρπισαν τον θάνατο. Τα δύο αεροπλάνα καρφώθηκαν στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης, το τρίτο στο Πεντάγωνο και το τέταρτο συνετρίβη. Το σοκ ήταν παγκόσμιο και άλλαξε και τη ροή της ιστορίας. Λίγους μήνες μετά ο τότε πρόεδρος Μπους διέταξε την εισβολή στο Ιράκ. Πάνω από 3.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν, 6.000 τραυματίστηκαν ενώ κάποιοι, δεν βρέθηκαν ποτέ.
Με αφορμή την τραγική επέτειο της επίθεσης, που δεν θα ξεχαστεί ποτέ, πολλοί είναι εκείνοι που θυμήθηκαν την απίστευτη ανάρτηση του μετέπειτα πρωθυπουργικού συμβούλου Νίκου Καρανίκα. Τότε που έγραψε στο Facebook ότι η επίθεση ήταν «ένα έργο τέχνης-καταστροφής και αλλαγής του εικαστικού τοπίου στο Μανχάταν».
Ένα έργο τέχνης που «αν δεν είχε ανθρώπινα θύματα, θα ήταν ένα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ» έγραψε ο αργότερα πρωθυπουργικός σύμβουλος στρατηγικής. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που προκαλεί σοκ με τα λεγόμενα ή και τα… γραφόμενά του.
Η ανάρτηση του Νίκου Καρανίκα
«…Πριν δω στην οθόνη της TV, στις 11/9/01, τον άνθρωπο θύμα, είδα τον εμβολισμό και την κατάρρευση των δίδυμων πύργων ως έργο τέχνης-καταστροφής και αλλαγής του εικαστικού τοπίου στο Μανχάταν. Ένα έργο τέχνης που, αν δεν είχε ανθρώπινα θύματα θα ήταν ένα ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ. Τα σημεία-σύμβολα που επέλεξαν οι δράστες (όποιοι κι αν είναι), δίνουν πολιτικό συμβολισμό στο χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη κι ας μην άφησαν προκήρυξη. Οι δίδυμοι πύργοι: παγκόσμιο κέντρο εμπορίου, χρηματιστηριακού κεφαλαίου και θεάματος. Το Πεντάγωνο: εργαστήρι του μιλιταρισμού, η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής. Το Υπουργείο Εξωτερικών: Στρατηγείο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των USA. Ο Λευκός Οίκος (ως πρόθεση): Κέντρο διαχείρισης του κρατικού μηχανισμού και συνέταιρος του ιδιωτικού κεφαλαίου, των πολυεθνικών…».
Τι αναφέρει στο βιογραφικό του
«Αδιόριστος εκπαιδευτικός-σερβιτόρος. Γεννήθηκα το ’69, σχολείο πήγα, γράμματα έμαθα, όπως με προέτρεπαν και οι γονείς μου για να γίνω άνθρωπος. Από τα εφηβικά μου χρόνια όμως, κατάλαβα ότι άνθρωπος γίνεσαι στο συλλογικό και στους κοινωνικούς αγώνες και επίσης, ότι η καριέρα είναι σαν την χολέρα. Από μαθητής, μέλος της Κ.Ν.Ε. -ως το ’92, ιδρυτικό μέλος της νεολαίας ΣΥΝ., αρνητής στράτευσης και μέλος του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης. Ιδρυτικό μέλος του ελληνικού κοινωνικού Φόρουμ, συμμετείχα ενεργά σ’ όλες τις ευρωπαϊκές και τοπικές κινητοποιήσεις. ΣΥΡΙΖΑ σήμερα και μέλος της ΚΠΕ του Συνασπισμού.
Στα ζητήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης μυήθηκα ως μέλος της δημοτικής κίνησης ‘Θεσσαλονίκη των πολιτών και της οικολογίας’ και μέσα από κινήσεις για την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, ενάντια στην υποθαλάσσια, τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας, για την σχολική στέγη και βασικά στην ανοιχτή συνέλευση και τις κινητοποιήσεις των κατοίκων της γειτονιάς (E’ διαμέρισμα) για τα ζητήματα της καθημερινότητας στην πόλη. Τα προσωπικά μου εξακολουθούν να είναι προσωπικά μου και δεν τα εκθέτω».