Αεροπειρατής Μύκονος: Μετά από ολόκληρα 34 χρόνια οι Αρχές κατάφεραν να συλλάβουν τον 65χρονο Λιβανέζο στη Μύκονο, για τη συμμετοχή στη Χεσμπολάχ, αεροπειρατεία σε σκάφος της TWA, στο οποίο επέβαινε και ο τραγουδιστής Ντέμης Ρούσσος και την δολοφονία αξιωματικού του αμερικανικού ναυτικού τον οποίο οι τρομοκράτες πυροβόλησαν και πέταξαν το πτώμα στην πίστα του αεροδρομίου της Βυρηττού.
Η σύλληψη του καταζητούμενου έγινε το πρωί της 19ης Σεπτεμβρίου στο λιμάνι της Μυκόνου μετά από εκτεταμένες έρευνες που πραγματοποιούν οι αστυνομικοί για περίεργους επισκέπτες. Ο 65χρονος επέβαινε σε κρουαζιερόπλοιο που είχε περάσει από Ρόδο και Σαντορίνη και η Μύκονος ήταν ο τελευταίος σταθμός πριν επιστρέψει στην Τουρκία. Κατά τη διάρκεια διαβατηριακού ελέγχου, το σύστημα «χτύπησε» και μόλις διαπιστώθηκε ότι ήταν στην κόκκινη λίστα της Interpol οι αστυνομικοί του πέρασαν χειροπέδες και τον οδήγησαν στην Εισαγγελία Εφετών Σύρου. Από εκεί, διατάχθηκε η προφυλάκιση του στον Κορυδαλλό.
Αεροπειρατής Μύκονος: Η αιματηρή πτήση 847 της TWA
Ήταν Ιούνιος του 1985 όταν στα αεροδρόμια της Αθήνας και της Ρώμης σήμανε συναγερμός. Στην πτήση 847 της TWA, από την Αθήνα με προορισμό τη Ρώμη οι αρχές λαμβάνουν σήμα για αεροπειρατεία. Οι δράστες που είχαν σχέση με τη Χεσμπολάχ πρώτα κατηύθυναν το αεροπλάνο στη Βυρηττό όπου άφησαν ελεύθερους κάποιους επιβάτες, μεταξύ αυτών και τον τραγουδιστή Ντέμη Ρούσσο, ως ανταλλαγή για τον εφοδιασμό με καύσιμα. Μετά από ένα πέρασμα από την Αλγερία επέστρεψαν στο Λίβανο.
Εκεί, όταν ένας δύτης του Αμερικανικού Ναυτικού, ο Ρόμπερτ Στέθεμ αντιστάθηκε οι τρομοκράτες τον πυροβόλησαν και πέταξαν το πτώμα του στον αεροδιάδρομο. Το αεροσκάφος παρέμεινε μέχρι τις 30 Ιουνίου στη Βυρηττό όπου μετά από διαπραγματεύσεις αφέθηκαν ελεύθεροι οι όμηροι, μεταφέρθηκαν με οχήματα στη Συρία και από εκεί με αεροσκάφος της Αεροπορίας των ΗΠΑ στη Δυτική Γερμανία.
Μπλόκο και σύλληψη στη Φρανκφούρτη
Δύο χρόνια αργότερα, το 1987 ο Λιβανέζος συλλαμβάνεται στη Φρανκφούρτη. Οι γερμανικές αρχές ετοιμάζονται να τον εκδώσουν στις ΗΠΑ όπου εκκρεμεί σε βάρος του ένταλμα και οι αρχές τον ζητούν επίμονα για να δικαστεί. Όμως κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Συνεργοί του στη Βυρηττό, απαγάγουν δυο Γερμανούς υπηκόους και ζητούν την ανταλλαγή του έτσι ώστε να μπλοκάρουν την έκδοσή του στην Αμερική.
Έκτοτε για τρεις δεκαετίες ο Λιβανέζος καταφέρνει να ξεγλιστρά από τις αρχές των ΗΠΑ. Μέχρι που το πρωί της 19ης Σεπτεμβρίου, όταν μετά από έρευνες των αστυνομικών του Α.Τ Μυκόνου και διαβατηριακό έλεγχο του πέρασαν χειροπέδες και τον οδήγησαν στη δικαιοσύνη. Ο 65χρονος κυκλοφορούσε με πλαστά στοιχεία, όμως οι διεθνείς διωκτικές αρχές είχαν καταφέρει να μάθουν τα ονόματα που χρησιμοποιούσε και όταν κατά τη διάρκεια του διαβατηριακού ελέγχου «χτύπησε» το σύστημα σε ένα από αυτά αποκαλύφθηκε.
Το χρονικό της αεροπειρατείας του αιώνα
Στις 14 Ιουνίου του 1985, λίγο μετά τις 10 το πρωί, το Μπόινγκ της αεροπορικής εταιρίας TWA κατευθυνόταν προς το αεροδρόμιο της Ρώμης, έχοντας μόλις απογειωθεί από το Ελληνικό. Δύο άντρες λιβανέζικης καταγωγής σηκώθηκαν από τα καθίσματα τους και έτρεξαν προς το πιλοτήριο. Ο ένας απειλούσε τους επιβάτες με πιστόλι, ενώ ο άλλος μπήκε στο πιλοτήριο κρατώντας χειροβομβίδα. Το μήνυμα του πιλότου προς τον πύργο ελέγχου του Ελληνικού ήταν ιδιαίτερα λακωνικό: “Έγινε αεροπειρατεία”. Στο αεροπλάνο υπήρχαν 145 επιβάτες και 8 μέλη του πληρώματος. Οι περισσότεροι ήταν Αμερικάνοι, αλλά και 15 Έλληνες. Ανάμεσα τους και ο τραγουδιστής Ντέμης Ρούσσος.
Στις 11.30, το αεροσκάφος προσγειώθηκε στη Βηρυτό για ανεφοδιασμό και οι αεροπειρατές απελευθέρωσαν 17 γυναίκες και δύο παιδιά. Το κέντρο ελέγχου του αεροδρομίου έδωσε άδεια προσγείωσης, μόνο όταν οι αεροπειρατές απείλησαν ότι θα ανατινάξουν το αεροπλάνο με τις χειροβομβίδες που είχαν απασφαλίσει. Το ίδιο έγινε έξι ώρες αργότερα, όταν το αεροσκάφος έφτασε στο Αλγέρι, όπου αφέθηκαν ελεύθερα άλλα 20 γυναικόπαιδα.
Εκεί ανακοινώνουν και τα αιτήματά τους: απελευθέρωση όλων των Λιβανέζων σιιτών μουσουλμάνων που κρατούνταν στο Ισραήλ, διεθνή καταδίκη των ισραηλικών στρατιωτικών ενεργειών στο Λίβανο, καταδίκη της αμερικάνικης υποστήριξης του Ισραήλ και καταδίκη για την έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου στις 8 Μαρτίου 1985, κατά την οποία σκοτώθηκαν 80 άτομα και για την οποία ευθύνονταν οι Αμερικάνοι. Στις 10 και τέταρτο το βράδυ, το αεροπλάνο απογειώθηκε. Προορισμός και πάλι η Βηρυτός.
‘Μόλις σκότωσαν έναν από τους επιβάτες’
Έφτασε στο αεροδρόμιο τα ξημερώματα του Σαββάτου, 15 Ιουνίου. Επιτράπηκε η προσγείωση, αφού ακούστηκαν οι κραυγές του πιλότου προς τον πύργο ελέγχου: “Μόλις σκότωσαν έναν από τους επιβάτες”. Ήταν ο Αμερικάνος Ρόμπερτ Στέθεμ. Όταν ο πύργος ελέγχου τους ρώτησε γιατί σκότωσαν έναν αθώο επιβάτη, απάντησαν ότι οι Αμερικάνοι είχαν σκοτώσει πολλούς αθώους Λιβανέζους. Παρά την προθυμία τους να σκοτώσουν Αμερικάνους, άφησαν ελεύθερους άλλους 17 ομήρους, κυρίως γυναίκες και παιδιά. Ενώ το αεροσκάφος ανεφοδιαζόταν, οι αεροπειρατές έψαχναν τα διαβατήρια των επιβατών, για να εντοπίσουν Εβραίους. Βρήκαν επτά επιβάτες με εβραϊκά ονόματα και τους απομάκρυναν από το αεροσκάφος και τους κρατούσαν σε φυλακή στη Βηρυτό.
Ρόμπερτ Στέθεμ
Πριν το αεροπλάνο απογειωθεί πάλι, επιβιβάστηκαν δώδεκα μέλη της σιιτικής οργάνωσης Αμάλ.
Για ακόμα μία φορά, το Μπόινγκ προσγειώθηκε στο Αλγέρι, το πρωί της 15ης Ιουνίου. Αφέθηκαν ελεύθεροι άλλοι 19 όμηροι. Στις 6.15 το απόγευμα, απελευθερώθηκαν όλοι οι Έλληνες επιβάτες, ύστερα από συνεννόηση των αεροπειρατών με τις ελληνικές αρχές. Θα απελευθέρωναν τους ομήρους, αν οι Έλληνες έφερναν στο Αλγέρι τον τρίτο συνεργό τους, Αλί Ατουά, που δεν είχε καταφέρει να επιβιβαστεί στο Μπόινγκ το πρωί της 14ης Ιουνίου και είχε συλληφθεί στο Ελληνικό. Απ’ τους Έλληνες ομήρους που απελευθερώθηκαν όμως, έλειπαν ο τραγουδιστής Ντέμης Ρούσσος, η σύντροφός του Πάμελα Σμιθ και ο ελληνοαμερικάνος φοιτητής Άρθουρ Ταργκοντσίδης.
Την Κυριακή, 16 Ιουνίου, ώρα 11 το πρωί, το αεροσκάφος προσγειώθηκε για τρίτη φορά στη Βηρυτό. Όσοι όμηροι απέμεναν, μεταφέρθηκαν σε διάφορα κρησφύγετα στη Βηρυτό. Την επόμενη μέρα, ξεκίνησαν οι διαδικασίες διαπραγμάτευσης μεταξύ ΗΠΑ και του λιβανέζου ηγέτη της Αμάλ και υπουργό Δικαιοσύνης, Ναμπίχ Μπερί. Με διάβημα της ελληνικής κυβέρνησης, απαιτήθηκε η απελευθέρωση του Ρούσσου, της συντρόφου του και του ελληνοαμερικάνου φοιτητή, όπως προέβλεπε η συμφωνία μεταξύ του Ατουά και των ελληνικών αρχών.
O Ντέμης Ρούσσος, η Πάμελα Σμιθ και ο Άρθουρ Ταργκοντσίδης αφέθηκαν ελεύθεροι στις 18 Ιουνίου του 1985
Στη συνέντευξη τύπου, ο Ρούσσος δήλωσε ότι οι αεροπειρατές ήταν “πάρα πολύ καλοί άνθρωποι”, του ζήτησαν να τραγουδήσει και του πρόσφεραν τούρτα στα γενέθλια του την 15η Ιουνίου. Ολοκλήρωσε, λέγοντας: “Θα ήθελα να ξανάρθω στο Λίβανο και να τραγουδήσω για την ειρήνη”. Σύμφωνα με την εφημερίδα “Τα Νέα”, το αίσιο τέλος της περιπέτειας δεν οφειλόταν απλά σε τύχη, αλλά σε άγιο προστάτη. Η σύντροφός του, Πάμελα Σμιθ, του είχε δώσει για δώρο γενεθλίων μία εικόνα του Αγίου Αρτεμίου σκαλισμένη σε πέτρα.
Όταν έμαθε για την αεροπειρατεία ο δημιουργός της εικόνας, Αργύρης Φόρτωμας απ’ το Μαρούσι, έλεγε και ξανάλεγε: “Ο Ντέμης έχει άγιο”. Οι υπόλοιποι όμηροι κρατούνταν μέχρι και τις 30 Ιουνίου. Τις βδομάδες μετά την αεροπειρατεία, το Ισραήλ άρχισε να απελευθερώνει σταδιακά Λιβανέζους κρατούμενους, αλλά χωρίς να δηλώσει επισήμως ότι είχε υποκύψει στις πιέσεις των αεροπειρατών.
Οι ΗΠΑ κατηγόρησαν την ελληνική κυβέρνηση ότι η συμφωνία που έκανε με τον τρομοκράτη Ατουά δυσχέρανε τις επιχειρήσεις διάσωσης, αλλά η ελληνική πλευρά υποστήριζε ότι έδρασε με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για να εξασφαλίσει την απελευθέρωση των Ελλήνων ομήρων.
Πολλά ξένα media ανέφεραν ότι το αεροδρόμιο της Αθήνας δεν τηρούσε τους κανόνες ασφαλείας, γι’ αυτό και μπόρεσαν να επιβιβαστούν οι οπλισμένοι δράστες στο αεροπλάνο. Σύμφωνα με τον Ατουά, είχαν τυλίξει τα όπλα με υαλοβάμβακα, που εμπόδιζε την ανίχνευσή τους από τα μηχανήματα. Όταν το δοκίμασαν ξανά, τα όπλα ανιχνεύτηκαν και οι ελληνικές αρχές κατέληξαν ότι πρέπει να είχαν περάσει τον οπλισμό στις αποσκευές κατευθείαν απ’ το Κάιρο, απ’ όπου είχε ξεκινήσει το αεροπλάνο πριν φτάσει στην Αθήνα…
