Πρόσφυγες άνοιξαν καφέ: Νέο ξεκίνημα στην Ελλάδα για τον Σύριο Μαχμούντ, ο οποίος μαζί με τον Αλγερινό συνέταιρό του, Άλι, άνοιξαν το δικό τους καφέ στη Θεσσαλονίκη.
Πρόσφυγες άνοιξαν καφέ: Tα θεμέλια της ζωής του στην Ελλάδα βάζει ο Σύριος πρόσφυγας Μαχμούντ, ο οποίος μαζί με τον Αλγερινό συνέταιρό του, Άλι, άνοιξαν το δικό τους καφέ, στην οδό Ολύμπου, στη Θεσσαλονίκη. Στόχος και των δύο είναι να βρουν τρόπους να βοηθήσουν κυρίως τις γυναίκες πρόσφυγες που ταξιδεύουν μόνες. Αρωμα δυόσμου και μέντας αναδύεται από τα πολύχρωμα ποτηράκια τσαγιού που στριμώχνονται ανάμεσα σε πιάτα γεμάτα με χούμους και μπαμπαγανούς (μελιτζανοσαλάτα) και πανέρια με αραβικές πίτες. Το σκηνικό, αν και θα μπορούσε να παραπέμπει σε κάποιο καφέ της Μέσης Ανατολής, διαδραματίζεται στο καφέ- μπαρ που άνοιξαν ο Μαχμούντ από τη Συρία και ο Άλι από την Αλγερία, στη Θεσσαλονίκη.
Ένα νέο, γευστικό, ξεκίνημα για τους δύο πρόσφυγες στην Ελλάδα. Όπως πρόσφατα ήρθε στο φως της δημοσιότας η ιστορία ενός Ινδού πρόσφυγα που πλέον ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και καλλιεργεί δικά του 1.000 στρέμματα γης, ο 28χρονος Μαχμούντ, πρόσφυγας από τη Συρία και ο 42χρονος Αλγερινός Άλι, ο οποίος ήρθε στην Ελλάδα πριν από μια δεκαετία, αποφάσισαν να ανοίξουν τη δική τους επιχείρηση κάνοντας ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή τους. Το μαγαζί έχει την αύρα, τα αρώματα και τις γεύσεις της Ανατολής. «Ήθελα να βάλω καλές βάσεις για το μέλλον μου στην Ελλάδα. Θα μπορούσα να είχα πάει στη Γερμανία αλλά δεν ήθελα. Προτίμησα να μείνω εδώ. Μου αρέσει η Θεσσαλονίκη. Μου θυμίζει τη Δαμασκό», λέει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Μαχμούντ, ο οποίος χρειάστηκε να διανύσει μια μακρά διαδρομή προτού τα βήματα της ζωής του τον οδηγήσουν στην οδό Ολύμπου 59, όπου στεγάζεται το καφέ.
Τα… 40 κύματα
Από τη Δαμασκό στην Κωνσταντινούπολη κι από εκεί, ύστερα από πέντε μήνες, στη Λέσβο (τον Μάρτιο του 2016). Τρεις μέρες στο νησί, άλλες τρεις στη Δράμα και μετά, παρασυρόμενος κι αυτός από τις φήμες για … “ανοιχτά σύνορα”, στην Ειδομένη. Όσα είδε εκεί δεν του άρεσαν, όπως χαρακτηριστικά λέει, και αποφάσισε να έρθει στη Θεσσαλονίκη.
Έμεινε λίγο καιρό στο ξενοδοχείο, αλλά τα χρήματα που είχε τελείωσαν γρήγορα και μετακόμισε στον άτυπο καταυλισμό που είχε στηθεί στο γνωστό, την περίοδο της κορύφωσης της προσφυγικής κρίσης, βενζινάδικο που βρίσκεται σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από την Ειδομένη. Τελευταίος “σταθμός” -και χρονικά μεγαλύτερος- ήταν το κέντρο φιλοξενίας της Softex. Εκεί, υπό τη σκέπη της μη κυβερνητικής οργάνωσης InterVolve, μαζί με άλλους πρόσφυγες συγκρότησαν μια μικρή ομάδα ξυλουργών φτιάχνοντας ό,τι μπορούσε να διευκολύνει την καθημερινότητα των προσφύγων που φιλοξενούνταν στη δομή και κυρίως των παιδιών.
Πρόσφυγες άνοιξαν καφέ: Σκοπός τους να βοηθήσουν γυναίκες πρόσφυγες
Σήμερα, ο Μαχμούντ, ο οποίος σπούδασε στην πατρίδα του μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, ατενίζει με μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον και πίσω από τον πάγκο του καφέ που με μεράκι και πολλή αγάπη έφτιαξαν μαζί με τον Άλι, επιμελούμενοι την κάθε λεπτομέρεια, κάνει όνειρα για τη στιγμή που θα μπορέσει να συναντήσει την οικογένειά του, που δεν έχει δει εδώ και πεντέμισι χρόνια. Προς το παρόν, ωστόσο, έχει βάλει στόχο να κερδίσει το στοίχημα της καλής λειτουργίας τού καφέ και της προσφοράς σε άλλους ανθρώπους -κυρίως σε γυναίκες πρόσφυγες που ταξιδεύουν μόνες ή με τα παιδιά τους- που δοκιμάζονται στον μακρύ δρόμο της προσφυγιάς.
Η προσφορά στον συνάνθρωπο είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής και του μεγαλύτερου και παλαιότερου -σε όρους χρόνου παραμονής στην Ελλάδα- Άλι. Δέκα χρόνια στη χώρα μας αλλά μόλις ενάμιση στη Θεσσαλονίκη, ο 42χρονος Αλγερινός προσέφερε -και συνεχίζει να προσφέρει- βοήθεια σε πρόσφυγες ενώ από τότε που άνοιξε το καφέ την 1η Σεπτέμβρη αφιερώνει εκεί τον περισσότερο χρόνο της ημέρας του.
Καφές,τσάι και εδέσματα γεμάτα αρώματα
Έχοντας πτυχίο πετροχημικού από την πατρίδα του, ο Άλι σπούδασε βιολογία στην Κρήτη, η οποία κατέχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του- ιδιαίτερα οι ηλικιωμένες γυναίκες, οι οποίες, όπως λέει, του θυμίζουν τη γιαγιά του που τον μεγάλωσε-, ενώ ασχολείται και με τη ζωγραφική έχοντας, μάλιστα, παρουσιάσει σε εκθέσεις τα έργα του. «Κουλτούρα είναι κάτι που την κουβαλάς από μικρός. Κουλτούρα είναι το φαγητό, το πώς μιλάς, το πώς αντιδράς σε κάτι, κουλτούρα είναι η ιστορία σου», λέει μιλώντας στα ελληνικά ο Άλι. Κάπως έτσι οραματίζονται και τη νέα τους κοινή επιχειρηματική προσπάθεια στη Θεσσαλονίκη. «Να μοιράζουμε κουλτούρες, με ένα πιάτο φαΐ, με ένα τραγούδι, με τη μουσική».
Στο φιλόξενο καφέ τους, ο Άλι και ο Μαχμούντ σερβίρουν καφέ, τσάι, λογής- λογής εδέσματα και ξεχωριστά αρώματα ναργιλέ, αλλά κυρίως …αγάπη γι΄ αυτό που κάνουν και για την κουλτούρα που κουβαλάνε ως άλλη πολύτιμη προίκα από τις πατρίδες τους. Άλλωστε, πιστεύουν ακράδαντα πως μόνο με την όσμωση και την αλληλεπίδραση μπορούν οι άνθρωποι από όποια φυλή, θρησκεία ή πατρίδα να έρθουν κοντά και να καταλάβουν καλύτερα ο ένας τον άλλον. Όσο για τους Έλληνες και τους συμπατριώτες τους στις χώρες καταγωγής τους; «Έχουν πολλά κοινά», λένε με μια φωνή!
Αραβικές γεύσεις και παραμύθια
Σε μια οικοδομή που δεκαετίες πριν Εβραίοι κρύβονταν στο υπόγειό της για να γλιτώσουν από τους Ναζί, ο Μαχμούντ και ο Άλι δούλεψαν εντατικά τους τελευταίους τέσσερις μήνες για να ολοκληρώσουν το μαγαζί και να αλλάξουν την εικόνα που έχει μερίδα των Ελλήνων για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Για τον Μαχμούντ, ο στόχος και το συνολικό όνειρο έχει ακόμη πιο έντονη συναισθηματική φόρτιση. Με τη δουλειά του στο καφέ – μπαρ μπορεί να ελπίζει ότι γειτονικές με τη Συρία χώρες θα του δώσουν visa ώστε να μπορέσει να συναντήσει εκεί την μητέρα και τη μικρή του αδερφή.
*Το Mozzaic (Ολύμπου 59) άνοιξε επίσημα την Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου, στις 20.30. Θα αποτελεί ένα χώρο που, μεταξύ άλλων, θα διοργανώνει δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα. Εκεί θα μπορείς να βρεις λογοτεχνική βιβλία σε διάφορες γλώσσες, ενώ σύντομα θα διοργανωθούν events αφήγησης ελληνικών παραμυθιών με ανατολίτικη μουσική ως «χαλί». Μεζέδες της αραβικής κουζίνας, καφέ στη χόβολη και ναργιλέδες είναι μερικά από τα δυνατά στοιχεία του μαγαζιού.
Photos: ΑΠΕ
