Μητσοτάκης Ζάππειο: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέβηκε στο βήμα και μίλησε για τη σημασία των ιστορικών αυτών γεγονότων, για ολόκληρο τον κόσμο. Το «παρών» στην εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στο Ζάππειο Μέγαρο, έδωσαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, ο υπουργός Εσωτερικών, Τάκης Θεοδωρικάκος, ο Βαρδής και η Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη από το Ίδρυμα Βαρδινογιάννη, ο περιφερειάρχης Αττικής, Γιώργος Πατούλης, πρεσβευτές χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Κατά την εκδήλωση γνωστοποιήθηκε και η σύσταση της Διεθνούς Επιτροπής που θα αναλάβει την οργάνωση των επετειακών εκδηλώσεων. Συγκεκριμένα, η Επιτροπή θα έχει ως συντονίστρια/πρόεδρο την κυρία Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη και μέλη τους δημάρχους Σπάρτης Πέτρο Δούκα, Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη, Σαλαμίνας Γιώργο Παναγόπουλο, Λαμίας/Θερμοπυλών Θύμιο Καραΐσκο, ενώ θα συμμετάσχουν οι αντίστοιχοι περιφερειάρχες των διοικητικών περιφερειών όπου υπάγονται οι παραπάνω περιοχές. Για την Περιφέρεια Πελοποννήσου αναμένεται να τεθεί μέλος της Επιτροπής ο περιφερειάρχης Παναγιώτης Νίκας.
Μητσοτάκης Ζάππειο: «Είμαστε λίγοι για να είμαστε διχασμένοι»
Ο κ. Μητσοτάκης τόνισε την ανάγκη «να σκάψουμε και να σκύψουμε ως τις ρίζες μας, ώστε να συνδεθούμε με αυτές», όχι για να καταγράψουμε, όπως είπε, απλώς τα γεγονότα, αλλά για να «συναντήσουμε, ερμηνεύοντας ξανά, το νόημά τους και να μετουσιώσουμε το φορτίο τους σε εφόδιο για το μέλλον». Όπως ανέφερε, η Ναυμαχία της Σαλαμίνας τον Σεπτέμβριο του 480 π.Χ. ενσαρκώνει πάνω απ’ όλα μια μοναδική στιγμή ομοψυχίας, καθώς οι ελληνικές πόλεις-κράτη παραμερίζουν τις διαφορές τους και ενώνονται για να υπερασπιστούν την ελευθερία τους.
«Όπως και τότε, έτσι και σήμερα, ήμασταν και είμαστε λίγοι για να είμαστε διχασμένοι, όπως τονίζω σε κάθε ευκαιρία. Κι αυτό είναι το πρώτο μεγάλο δίδαγμα με ηλικία 25 αιώνων», επισήμανε, προσθέτοντας πως υπήρξε όμως και μια στιγμή δικαίωσης του σχεδιασμού και της προνοητικότητας, καθώς ήταν τα «ξύλινα τείχη» του Θεμιστοκλή αυτά που σταμάτησαν τον εισβολέα και στάθηκαν η βάση της ακτινοβολίας της Αθήνας.
Μητσοτάκης Ζάππειο: “Χωρίς τη Σαλαμίνα και τις Θερμοπύλες, όλα θα ήταν αλλιώς”
Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, «η Ναυμαχία της Σαλαμίνας άνοιξε, επίσης, τον δρόμο για την απελευθέρωση εδαφών υπό περσική κυριαρχία», καθώς επί 30 χρόνια μετά από αυτήν οι Έλληνες επιδόθηκαν σε εκστρατείες ενσωμάτωσης της Ιωνίας και «έδωσαν, έτσι, την πρώτη εικόνα ενός έθνους με πατρίδα την Ελλάδα, αλλά με ορίζοντες σε ολόκληρο τον κόσμο». Σε αυτήν τη λογική, χαρακτήρισε «σπονδή σε αυτόν τον Οικουμενικό Ελληνισμό» την επιλογή της κυβέρνησης να ψηφίζουν για τον τόπο μας και οι Έλληνες που διαμένουν μόνιμα εκτός των συνόρων της πατρίδας μας.
Ο κ. Μητσοτάκης δήλωσε πως οι αντιστίξεις εκείνης της περιόδου ηχούν διδακτικά στο παρόν, καθώς επισημαίνουν τη σημασία της ειρήνης στην ανέκαθεν φουρτουνιασμένη Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και προσδίδουν, όπως υποστήριξε, νέο νόημα στον ρόλο της σημερινής Ελλάδας ως παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή. Πρόσθεσε, μάλιστα, πως το τέλος των πολέμων ακολούθησε ο Χρυσούς Αιώνας της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού, δύο στοιχεία που σφράγισαν ολόκληρη την ανθρωπότητα και οριοθέτησαν πρώιμα την Ευρώπη και τις αρχές της.
Υπογραμμίζοντας πως χωρίς τη Σαλαμίνα, όπως και τις Θερμοπύλες και το Αρτεμίσιο, αλλά και νωρίτερα τον Μαραθώνα, όλα θα ήταν αλλιώς στον κόσμο, ο πρωθυπουργός σημείωσε ότι «δίχως την αντίσταση των Ελλήνων στους Περσικούς Πολέμους, ούτε η φιλοσοφία θα έριχνε τόσο φως στη σκέψη των ανθρώπων ούτε η μέχρι τότε ωμή κοινωνική βία της διοίκησης θα μετατρεπόταν, σταδιακά, σε θεσμούς. Σε επιχειρήματα και λαϊκή συμμετοχή. Δηλαδή, σε “πολιτική”, όπως την ξέρουμε σήμερα. Ακόμη και η Ευρώπη η ίδια -μαζί με τη λεγόμενη “Δύση”- θα είχε πιθανώς άλλη πορεία». «Χρέος μας είναι να μετατρέψουμε τα 2.500 χρόνια από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας σε αφετηρία μίας αντίστροφης διαδρομής εθνικής αυτογνωσίας. Να πορευτούμε ξανά από την αρχαία Ελλάδα προς τη σύγχρονη. Με στόχο και προορισμό, όμως, να ταξιδέψουμε στην Ελλάδα του αύριο» κατέληξε ο κ. Μητσοτάκης.
Η Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ στο Ζάππειο
