Joker ταινία: Μία σκάλα στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης έχει γίνει ιδιαιτέρως δημοφιλής χάρη σε μία σκηνή της ταινίας Joker. Στην εν λόγω σκηνή ο πρωταγωνιστής κατεβαίνει τα 131 σκαλιά χορεύοντας υπό τους ήχους του «Rock and Roll Part 2». Αυτά τα κινηματογραφικά δευτερόλεπτα αποτελούν μία από τις πιο δυνατές στιγμές της ταινίας και φυσικά έχουν αναγάγει το σημείο σε τουριστικό hot spot. Από την έναρξη της προβολής του Joker στους κινηματογράφους, όπως αναφέρει το CNNi, είναι όλο και περισσότεροι όσοι πηγαίνουν στην περιοχή για να αναπαραστήσουν τη σκηνή ως άλλοι Χοακίν Φίνιξ.
Έως και σήμερα η τουριστική κίνηση στην περιοχή δεν ήταν μεγάλη καθώς πρόκειται για σημείο που μαστίζεται από την εγκληματικότητα. Η ταινία, όμως, φαίνεται πως αλλάζει τις ισορροπίες. Κάτοικοι της περιοχής δηλώνουν ευχαριστημένοι που η σκάλα τους έχει γίνει διάσημη.
https://www.youtube.com/watch?v=mzaZ_2Dv3Kc
«Ζω εδώ περίπου 30 χρόνια… τη χρησιμοποιούμε κάθε μέρα. Είμαι ενθουσιασμένη γιατί τα σκαλιά είναι πλέον διάσημα», σημείωσε στο Reuters η Laura Harry. «Είναι καλή για μας, η δημοφιλία», σημείωσε ο Jose Cruz, ακόμη ένας κάτοικος. «Ο κόσμος δεν πρέπει να φοβάται το Μπρονξ πλέον».
Joker ταινία: Η υπόθεση
Πάντα μόνος ανάμεσα στο πλήθος, ο Άρθουρ Φλεκ (Χοακίν Φίνιξ) αναζητά να συνδεθεί. Είναι ένας άνθρωπος που αντιμετωπίζει την σκληρότητα και την απόλυτη περιφρόνηση της κοινωνίας, ταυτόχρονα με την αδιαφορία ενός συστήματος που του επιτρέπει να περνά από την ευαλωτότητα στην καταστροφή. Καθώς περιφέρεται στην εχθρική Γκόθαμ, ο Άρθουρ φοράει δύο μάσκες. Τη μία τη βάφει ο ίδιος στο πρόσωπο του καθώς δουλεύει ως κλόουν το πρωί και ως stand up κωμικός τα βράδια. Τη δεύτερη δεν μπορεί να τη βγάλει ποτέ. Είναι η μεταμφίεση που κρύβει τη μάταιη προσπάθεια του να γίνει μέρος του κόσμου γύρω του και όχι απλώς ένας καταπατημένος άντρας.
Πολύ γρήγορα συνειδητοποιεί ότι ο περίγελος είναι ο ίδιος, και όχι αυτά που λέει ή κάνει. Το ανεξέλεγκτο γέλιο του, που ξεσπά τις λάθος στιγμές, αποδεικνύει ότι αδυνατεί να συντονιστεί με το κοινό του. Και όσο προσπαθεί να ελέγξει την κατάσταση τόσο περισσότερο γελοιοποιείται και αφήνει τον εαυτό του εκτεθειμένο, ακόμα και σε περιστατικά βίας.
Ορφανός από πατέρα, ο Άρθουρ είναι αφιερωμένος στη φροντίδα της “εύθραυστης” μητέρας του που τον φωνάζει Happy, το παρατσούκλι που σε συνδυασμό με την πάθησή του, του καλλιεργεί ένα μόνιμο, σπασμωδικό χαμόγελο. Καθρεφτίζει μία κοινωνία χωρίς ιδανικά. Στην κοινωνία υπάρχει εξέγερση, ξεσπάσματα και οι λιγότερο ευνοημένοι φορούν μάσκες κλόουν που υποδηλώνουν τα προσωπεία τους και αντιδρούν κατά της εξουσίας.
Ο Άρθουρ από την άλλη βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση της πατρικής αγάπης που δεν είχε ποτέ. Ψάχνει να την βρει είτε στον πλούσιο επιχειρηματία Τόμας Γουέιν, είτε στον παρουσιαστή της τηλεόρασης, Μιούρεϊ Φράνκλιν. Αλλά, κάθε φορά που τον περιγελούν, αυτός ο καλλιτέχνης σε αδιέξοδο εκτροχιάζεται ακόμα περισσότερο. Καθώς κινείται σε έναν υπαρξιακό φαύλο κύκλο, μεταξύ πραγματικότητας και τρέλας, αρκεί μια λανθασμένη επιλογή του, για να προκαλέσει μια αλυσιδωτή αντίδραση κλιμακούμενων και, τελικά, ολέθριων γεγονότων.
