Μανιάτης – Δοξιάδης: Με ανάρτηση του ο καθηγητής Στάθης Καλύβας πήρε θέση για τις επιθέσεις που δέχεται ο Απόστολος Δοξιάδης και η συνεργάτιδά του Ειρήνη Αγαπηδάκη για το σχέδιό τους «Κανένα παιδί μόνο», για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα. Ο Στάθης Καλύβας στην ανάρτηση του αναφέρει ότι ο Απόστολος Δοξιάδης και η Ειρήνη Αγαπηδάκη δέχονται επιθέσεις από οπαδούς και συνοδοιπόρους του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ σχολιάζει επικριτικά τον δημοσιογράφο που καταφέρθηκε εναντίον της κα Αγαπηδάκη.
Η ανάρτηση του καθηγητή Στάθη Καλύβα: «Ο Απόστολος Δοξιάδης δεν έχει ανάγκη από συστάσεις και πολύ περισσότερο από υπεράσπιση. Είναι ένας ενεργός πολίτης, ένας διανοούμενος και ένας από τους πολύ λίγους Έλληνες συγγραφείς με μεγάλη διεθνή ακτινοβολία. Ανάγκη για επιπλέον αναγνώριση δεν έχει, ούτε βέβαια έχει ανάγκη ή επιθυμία κρατικών θέσεων. Θα μπορούσε να έχει όποια κρατική θέση επιθυμούσε στον τομέα του πολιτισμού αν το ήθελε. Αυτό το λέω γιατί κάποιοι τον κατηγορούν ότι δήθεν επιδιώκει οφίκια και επιμισθίες, εντελώς αστείες δηλαδή κατηγορίες για όποιον ξέρει το ελάχιστο γι’ αυτόν.
Ξεσηκώθηκαν οπαδοί και συνοδοιπόροι του ΣΥΡΙΖΑ
Τα τελευταία χρόνια έχει αναλάβει ως πολίτης και με τεράστιο προσωπικό κόστος μια σειρά από πρωτοβουλίες για την προστασία ευάλωτων ανθρώπων (των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών και πρόσφατα της Ιρανής Σαραρέ Καχντεμί) και μέσω αυτών των πρωτοβουλιών ήρθε σε επαφή με το πρόβλημα των ασυνόδευτων παιδιών. Διαπιστώνοντας πως το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται ικανοποιητικά ζήτησε από τον πρωθυπουργό να του αναθέσει έναν συμβουλευτικό και εθελοντικό ρόλο στο πλευρό της Ειρήνης Αγαπηδάκη που πρότεινε ως εθνική συντονίστρια για το πρόβλημα αυτό.
Απ’ όσο καταλαβαίνω πρόκειται για μια πρωτοβουλία που δεν υποκαθιστά υπάρχουσες δομές και πρωτοβουλίες αλλά προσπαθεί να επιταχύνει διαδικασίες και να ξεπεράσει γραφειοκρατικά εμπόδια (να συντονίσει δηλαδή). Είναι προφανές πως αυτό που απαιτεί μια τέτοια θέση είναι το αντίστροφο της λεγόμενης δημοσιουπαλληλικής νοοτροπίας, δηλαδή ατελείωτη δουλειά και ενέργεια. Είναι ίσως ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστεί ένα επείγον ανθρωπιστικό πρόβλημα που χρόνιζε.
Επειδή τόσο ο Απόστολος όσο και η Ειρήνη (την οποία δεν γνωρίζω) άσκησαν στο παρελθόν οξεία (και ορθή) κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ, ξεσηκώθηκαν εναντίον τους οι οπαδοί και συνοδοιπόροι του κόμματος αυτού. Προβλέψιμο και φυσιολογικό αυτό και κανένα πρόβλημα ως εδώ.
Αυτή είναι η πολιτική…
Όμως ένας από αυτούς, δημοσιογράφος στα ΝΕΑ και με έντονη παρουσία στα κοινωνικά δίκτυα, εξύβρισε με χυδαίο τρόπο την Ειρήνη δημόσια. ο Απόστολος ως άμεσος και ειλικρινής άνθρωπος που είναι, στηλίτευσε την χυδαιότητα αυτή και δήλωσε πως δεν θα συνεργαστεί ξανά με τα ΝΕΑ όσο απασχολεί τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Δεν βλέπω κανένα πρόβλημα με την δήλωση του αυτή. Και εγώ το ίδιο θα έλεγα και πιστεύω πως το ίδιο θα έκανε η Ειρήνη που έχει πλέον θεσμική θέση και δεν έχει κανένα απολύτως λόγο να συνομιλεί με ένα μέσο που καλύπτει έναν χυδαίο υβριστή της. Προβλέψιμο και φυσιολογικό και αυτό. Απόδειξη μάλιστα του πόσο άμεσος και ειλικρινής άνθρωπος είναι ο Απόστολος είναι το γεγονός πως δεν δίστασε να συγχαρεί δημόσια την καταδικασμένη για τρομοκρατία Πόλα Ρούπα για την στήριξη που έδωσε στην Σαραρέ Καχντεμί.
Τι όμως ήταν για μένα λιγότερο προβλέψιμο και πιο περίεργο στην όλη αυτή ιστορία; Το εξής, πιστεύω.
Υπάρχουν διάφοροι σχολιαστές που δεν χάνουν ευκαιρία να επιδεικνύουν δημόσια την ευαισθησία τους για τα δικαιώματα ευάλωτων ομάδων και ανθρώπων. Στην περίπτωση αυτή όμως, όχι μόνο δεν επέδειξαν καμία ευαισθησία για τον δημόσιο διασυρμό μιας νέας γυναίκας από έναν δημοσιογράφο με ισχύ, αλλά επιτέθηκαν στον Απόστολο θεωρώντας πως η εκδήλωση της αποστροφής του συνιστά τάχα μου επίθεση κατά της ελευθεροτυπίας. Προφανώς θεωρούν πως είναι υποχρεωμένος να συνεργάζεται με υβριστές των στενών του φίλων και συνεργατών. Ο συλλογισμός αυτός είναι τόσο γελοίος που εγείρει ένα σαφές ερώτημα για τις “ευαίσθητες” αυτές φωνές: ή βαλτοί είναι ή ηλίθιοι».
