“Αναρχικός πρόσφυγας” Ελλάδα: Αίσθηση προκαλεί η δημόσια δήλωση αυτοαποκαλούμενου “αναρχικού πρόσφυγα” από το Ιράν, που βρίσκεται στην Ελλάδα, σε γνωστή εγχώρια σελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, στην οποία καλεί το αναρχικό κίνημα να οπλίσει τους μετανάστες στον Εβρο γιατί… οι σφαίρες είναι ο μόνος τρόπος να ανοίξουν τα σύνορα για όλους τους μετανάστες. Το μακροσκελές κείμενο, που είναι στα ελληνικά, αγγλικά και στα φαρσί, τη γλώσσα που ομιλείται στο Ιράν και το Αφγανιστάν, φιλοξενείται και στους μεγαλύτερους διεθνείς ιστότοπους αναρχικών συνοδευόμενο με φωτογραφίες πολεμικών όπλων.
Ο Abtin Parsa περιγράφει τη διαδρομή του από το Ιράν στην χώρα μας
“Είμαι αναρχικός πολιτικός πρόσφυγας που έχει φυλακιστεί και βασανιστεί για ενάμιση χρόνο σε μυστικές φυλακές της IRGC στο Ιράν. Με συνέλαβαν στην ηλικία των 16, το 2014, στην πόλη Zarghan στο Ιράν, με κατηγορίες για προσβολή της θρησκείας και για δραστηριότητα κατά του ιρανικού κράτους. Το 2016 απέδρασα απ’ το Ιράν στην Ελλάδα. Ήμουν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Σάμου για 8 μήνες, και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, πήρα το πολιτικό άσυλο απ’ το ελληνικό κράτος.
Το 2017, έφτασα στην Αθήνα κι από τότε είμαι ενεργός στο ντόπιο αναρχικό κίνημα. Το κράτος προσπαθεί να τρομοκρατήσει το κίνημα, αλλά το κράτος καλό θα ήταν να γνωρίζει πως, γι’ αυτούς που δεν έχουν τίποτα να χάσουν, ο φόβος δεν υπάρχει. Η αντίσταση θα επιβιώσει και το σύστημα θα πεθάνει γιατί η επιθυμία μας για ελευθερία είναι δυνατότερη απ’ τα όπλα του και τους μπάτσους του.”
Στο πλαίσιο αυτό, στη δημόσια δήλωσή του στα ελληνικά, τα αγγλικά και τα φαρσί, που φιλοξενείται, αναφέρει ότι “είμαστε σε κατάσταση πολέμου, κάποιοι από εμάς έχουν σκοτωθεί , κάποιοι από εμάς βρίσκονται σε φυλακές, κάποιοι από εμάς αναγκαστήκαμε να δραπετεύσουμε και κρυβόμαστε και πολλοί από εμάς είμαστε κάτω από μεγάλη πίεση… Μετά από μήνες υπό καθεστώς παρακολούθησης και παρενόχλησης από την αντιτρομοκρατική, στις 13 Φεβρουαρίου, όταν πια είχα στοχοποιηθεί και εγώ αλλά και τα άτομα που συναναστρεφόμουν, πιο πολύ από όσο άλλοτε, πήρα την πολιτική απόφαση να κρυφτώ. Δεν είμαι σε ένα ασφαλές μέρος και φυσικά κανένας δεν είναι ασφαλής σε αυτό το νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό σύστημα, γι’αυτό , το να κρύβεσαι μέσα σε τέσσερις τοίχους δεν σημαίνει ότι είσαι προστατευμένος.
Αυτή την χρονική στιγμή, υπάρχει μια ιστορική και πολιτική ευθύνη για το κίνημα να υπερασπιστεί την ένοπλη αντίσταση”.
Όπως σημειώνει ο ίδιος, “αυτή την στιγμή, αλληλεγγύη σημαίνει επίθεση και χρειαζόμαστε ένα κίνημα αλληλεγγύης στην Ελλάδα με αντικρατικά και αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά. Πρέπει να επιτεθούμε στα σχέδια του κράτους και του καπιταλισμού πλάι με τους μετανάστες. Πριν από μερικές κιόλας μέρες, χιλιάδες μετανάστες ήταν στα σύνορα Ελλάδας/Τουρκίας και προσπαθούσαν να εισχωρήσουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά μπάτσοι και στρατός χρησιμοποίησαν σφαίρες και δακρυγόνα εναντίον τους.
Ενώ πιστεύω πως δεν θα έπρεπε να μπλεχτούμε στα πολιτικά παιχνίδια των κρατών , η πιο χρήσιμη αλληλεγγύη, αυτήν την στιγμή, στους μετανάστες που βρίσκονται στα σύνορα είναι να τους οπλίσουμε γιατί η απάντηση στις σφαίρες θα πρέπει να είναι πάλι σφαίρες και αυτός είναι ο μόνος τρόπος να ανοίξουν τα σύνορα για όλους τους μετανάστες”.
“Εμείς σαν μετανάστες θα πρέπει να παλέψουμε για τις ανάγκες μας και αυτή την στιγμή η μεγαλύτερη ανάγκη μας είναι η επιβίωση, γι’ αυτό και πρέπει να καταστρέψουμε αυτούς που μας σκοτώνουν˙ δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε παρά μόνο τους φόβους μας. Εμείς οι μετανάστες που βρισκόμαστε μέσα στην Ε.Ε. , δεν θα πρέπει να ήμαστε ήσυχοι και πρέπει να βγούμε στους δρόμους μαζί με τους ντόπιους ενάντια σε ότι συμβαίνει στα σύνορα Τουρκίας/Ελλάδας”.
