Περίεργες ιστορίες: Τα πάντα στη ζωή αυτής της γυναίκας έχουν όλα βγει από το τέλος της δεκαετίας του '50.
Περίεργες ιστορίες: «Στη ζωή πρέπει να κάνεις αυτό που θέλεις. Να κάνεις αυτό που σε κάνει να νιώθεις όμορφα και να φοράς τα ρούχα που σου αρέσουν, έτσι ώστε να αισθάνεσαι περισσότερο ο εαυτός σου,» λέει η Laci Fay που ζει κάθε μέρα σαν να έχουμε ακόμα 1958. Όπως λέει η ίδια, η μεγάλη αγάπη της για αυτή την δεκαετία προέρχεται από την γιαγιά της και τον παππού της, που παντρεύτηκαν το 1955 και είχαν μόνο όμορφες ιστορίες να της διηγηθούν. Όπως εξηγεί, μέσα από τις δικές τους αφηγήσεις ξεκίνησε η ξεχωριστή της σχέση με τα 50’s και η πεποίθηση της ότι εκείνη την εποχή η ζωή ήταν πιο απλή και πιο αγνή. «Από την πρώτη στιγμή που φόρεσα ένα 50’s φόρεμα, κατάλαβα ότι αυτό είναι που με κάνει να αισθάνομαι περισσότερο ο εαυτός μου, » εξηγεί η Fay ενώ στέκεται μπροστά στον καθρέφτη του βίνταζ μπάνιου της.
Ίσως το πιο εντυπωσιακό στην περίπτωση αυτής της γυναίκας είναι η συνέπεια με την οποία υποστηρίζει την ζωή που έχει επιλέξει να ζήσει. Το σπίτι της είναι εντυπωσιακό και δεν θυμίζει σε τίποτα ένα μουσείο της δεκαετίας του ’50, αλλά μόλις περάσεις το κατώφλι έχεις την αίσθηση ότι μπήκες σε χρονοκάψουλα και βλέπεις ένα αυθεντικό σπίτι των 50’s. Tα πάντα είναι βγαλμένα από εκείνη την εποχή, από τα έπιπλα του σαλονιού μέχρι την τηλεόραση, το ψυγείο και το μίξερ. «Ήθελα η κουζίνα μας είναι είναι όσο πιο αυθεντική γίνεται,» λέει η Fay. «Νομίζω ότι τα κατάφερα. Πιστεύω ότι έτσι θα έχει και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, δηλαδή αυτό το ψυγείο είναι 70 ετών, δουλεύει μία χαρά, δεν έχει πάθει τίποτα».
Δείτε το βίντεο
Πώς μπορούμε να ζούμε περισσότερο στο «τώρα» και όχι στο παρελθόν – Τι λένε οι ειδικοί
Όλη αυτή η σκέψη στο παρελθόν και στο μέλλον μειώνει συνεχώς την ψυχολογία μας και δεν μας αφήνει να ζήσουμε το τώρα, το παρόν. Κι όμως η όλη πρακτική του να ζούμε το τώρα, βοηθάει πολύ -σύμφωνα με έρευνες- στη μείωση του στρες, στο να είμαστε πιο συγκεντρωμένοι σε αυτά που είναι σημαντικά, στο να είμαστε πιο ήρεμοι και χαρούμενοι. Για να είμαστε παρόντες θα πρέπει να ζούμε συνεχώς στο «τώρα» δηλαδή να ζούμε πραγματικά το κάθε δευτερόλεπτο, να νιώθουμε τι πραγματικά συμβαίνει και όχι να ζούμε συνεχώς μέσα στο κεφάλι με τις σκέψεις μας όπου μας πάνε συνεχώς κάπου αλλού εκτός από αυτήν ακριβώς τη στιγμή.
Πολλές φορές ξεχνάμε ότι όλο το νόημα του κόσμου δεν βρίσκεται πουθενά αλλού παρά μονάχα στο παρόν. Το παρελθόν έχει φύγει και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμα. Χάνοντας το παρόν δεν καταφέρνουμε να διατηρήσουμε την επίγνωση των συναισθημάτων, των σκέψεων και των συμπεριφορών μας. Παρασυρόμενοι από άγχη και φόβους του παρελθόντος και του μέλλοντος αποφεύγουμε την αξία της στιγμής. Κι όμως, ιδίως σε μια εποχή όπως η σημερινή, όπου οι ρυθμοί είναι καταιγιστικοί, τι πιο σημαντικό από το να βρίσκουμε το χρόνο να σταματάμε έστω για λίγο και παίρνοντας μια μεγάλη ανάσα να απολαμβάνουμε τη στιγμή!
