Εκφοβισμός - εργασία: Ο ψυχολογικός αυτός πόλεμος έχει ως στόχο την παραίτηση του αποδέκτη του.
Εκφοβισμός – εργασία: Ο όρος εκφοβισμός (bullying) αναφέρεται στη σωματική και ψυχολογική κακοποίηση ή μείωση ατόμων μέσα σε μια ομάδα. Παρά την εντύπωση πολλών ότι αποτελεί αποκλειστικά σχολικό φαινόμενο, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αφού δυστυχώς εμφανίζεται και στην ενήλικη ζωή και συγκεκριμένα στο χώρο της εργασίας. Ο λόγος για το λεγόμενο “Mobbing“, που ορίζεται ως η ψυχολογική πίεση, ο εκφοβισμός, η άνιση μεταχείριση, η ηθική παρενόχληση ή η απαξίωση ενός ανθρώπου στη δουλειά του. Συνήθως η συμπεριφορά αυτή απέναντί του προέρχεται από περισσότερους από έναν ανθρώπους/συναδέλφους, εξ’ ου και ο όρος, από την αγγλική λέξη “mob” που σημαίνει όχλος, συμμορία ή σπείρα. Ακόμα και ως ρήμα το “mob” έχει την έννοια του στριμώχνομαι, θίγω ή επιτίθεμαι.
Ο ψυχολογικός αυτός πόλεμος μπορεί να εκφραστεί με πολλούς εργασιακούς τρόπους και τις περισσότερες φορές στόχος του είναι να κάνει τον αποδέκτη του να νιώθει ανεπιθύμητος ή να παραιτηθεί. Γιατί, όμως έχει ενταθεί εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα; Κάποιοι ερευνητές το αποδίδουν στην κρίση και στο ότι αρκετοί άνθρωποι είναι πιο πιεσμένοι και υπάρχει η πιθανότητα αντί αυτό να τους συσπειρώνει, να τους διχάζει. Επίσης, στο ότι οι λιγότερες θέσεις εργασίας έχουν μεγιστοποιήσει τον ανταγωνισμό στην πιο νοσηρή μορφή του ή στο ότι η ανασφάλεια των ανθρώπων, τους κάνει να θέλουν να αποδείξουν ότι μπορούν να επιβληθούν στους άλλους, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα το κάνουν φθείροντάς τους. Νομιμοποιούνται όμως να το κάνουν; Ασφαλώς και όχι.
“Mobbing”: Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά
Ένας οργανισμός πρέπει να προσβλέπει στην εκπαίδευση των μελών του, να καλλιεργεί κουλτούρα συνεργασίας, να έχει βοήθεια νομικής φύσης και συμβουλή από ψυχολόγους. Η διοίκηση πρέπει να μπορεί να λαμβάνει την πληροφόρηση που χρειάζεται, να συλλέγει δεδομένα και να καταγράφει παράπονα. Δεν πρέπει να ανέχεται στο ελάχιστο τέτοιες συμπεριφορές και πρέπει να επιδιώκει έμπρακτα και να ενθαρρύνει την πολιτισμένη συμπεριφορά στα μέλη του. Τα θύματα πρέπει να αιτούνται συμπαράσταση, να αξιώνουν να αποζημιώνονται, να επιδιώκουν την τιμωρία του θύτη και την υποχρέωση οριστικής παύσης της παρενόχλησης.
Σε πολλές χώρες (Αυστραλία, Καναδάς, Ιρλανδία, Σουηδία, Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ) υπάρχει νομοθεσία στην οποία μπορεί να καταφύγει ο εργαζόμενος που έγινε στόχος κακομεταχείρισης. Για την αντιμετώπιση αυτής της τακτικής έχει θεσμοθετηθεί πλαίσιο ώστε να αποφεύγεται η ανάπτυξη του φαινομένου στις επιχειρήσεις. Ο διευθυντής μιας επιχείρησης θεωρείται υπεύθυνος για να ανιχνεύσει τα πρώιμα σημάδια του φαινομένου και να μην το αφήσει να διαβρώσει το εργασιακό περιβάλλον. Στις περιπτώσεις που κάποιος επιθυμεί τη νομική αντιμετώπιση του ζητήματος, εφαρμόζονται οι γενικές διατάξεις περί προσβολής της προσωπικότητας.
