Δολοφονία Τζορτζ Φλόιντ: «Δεν είμαι μαύρος αλλά σε βλέπω. Δεν είμαι μαύρος αλλά σε ακούω. Δεν είμαι μαύρος αλλά θρηνώ για εσένα. Δεν είμαι μαύρος αλλά θα πολεμήσω για τα δικαιώματά σου.» Τι κι αν ο Barack Obama εξελέγη Πρόεδρος των ΗΠΑ, η Oprah Winfrey είναι όχι απλά μια καλή παρουσιάστρια ενός υπερ επιτυχημένου show αλλά role model και ο Lebron James ο «βασιλιας» του ΝΒΑ; Οι «ανώνυμοι» μαύροι σκοτώνονται στην Αμερική σε συστηματική βάση και με ασήμαντες αφορμές. Αυτό πρέπει να σταματήσει.
Η δουλεία έχει καταργηθεί επίσημα, ανεπίσημα όμως αρκετοί εκπρόσωποι της λευκής φυλής νομίζουν πως το μαύρο χρώμα στο δέρμα θα είναι για πάντα κατώτερο και συνυφασμένο με το γονίδιο της εγκληματικότητας. Ας σταματήσουμε επιτέλους να ωραιοποιούμε τις καταστάσεις. Η αλήθεια είναι μία: οι λευκοί σκοτώνουν και οι μαύροι είναι μόνιμα ύποπτοι. Κι αυτό πρέπει να αλλάξει. Aς είναι ο George Floyd ο τελευταίος νεκρός.
γράφει η Έλενα Φάκου
Δολοφονία Τζορτζ Φλόιντ: Η ιστορία επαναλαμβάνεται
Τελικά η σκηνή στην ταινία American History X που ο Edward Norton βάζει το μαύρο θύμα του να δαγκώσει το πεζοδρόμιο και κλωτσάει το κεφάλι του αφήνοντάς το να κείτεται νεκρό μέσα σε μια λίμνη αίματος δεν απείχε πολύ από την καθημερινή πραγματικότητα στους δρόμους των ΗΠΑ. Το τραγικό μάλιστα είναι πως η χρήση αλόγιστης βίας ασκείται και από την αστυνομία, η οποία και προφανώς έχει αποκτήσει αυτό το καταχρηστικό δικαίωμα από τους ανωτέρους της. Σαφώς και το εξώφυλλο του περιοδικού Times δείχνει τη διαχρονικότητα αυτής της τακτικής, όμως κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει τη συμβολή του Προέδρου Trump στην όξυνση αυτού του φαινομένου. Ο τωρινός Πρόεδρος των ΗΠΑ είναι ρατσιστής απέναντι σε όλα όσα δεν θα έπρεπε: ανάμεσά τους οι γυναίκες και οι μαύροι. Και ναι, δεν πρέπει να ντρεπόμαστε να τους αποκαλούμε μαύρους, θα έπρεπε να ντρεπόμαστε για όσα έχουν τραβήξει από εμάς.
Σε έκτακτη ανάγκη η Μινεάπολις
Η Μινεάπολις έχει κηρυχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης επειδή διαδηλωτές προκαλούν επεισόδια οργισμένοι για τον άδικο θάνατο του George Floyd ο οποίος δεν είχε καν επιβεβαιωμένα διαπράξει κάποιο έγκλημα ή έστω αδίκημα. Απλώς ήταν ύποπτος για τη διακίνηση ενός πλαστού εικοσαδόλαρου. Φαίνεται ότι η ζωή ενός μαύρου στους δρόμους της Αμερικής – αλλά και όχι μόνο – αξίζει λιγότερο από είκοσι δολάρια τελικά και αυτό ναι, είναι πολύ σοβαρή αιτία για να διαδηλώσει κάποιος. Ο Martin Luther King είχε ένα όνειρο και αυτό συμπεριλάμβανε να σταματήσουν οι μαύροι να πεθαίνουν εξ αιτίας του ρατσισμού στους δρόμους. Δολοφονήθηκε. Και οι μαύροι πεθαίνουν ακόμα 52 χρόνια μετά το θάνατό του με το όνειρο αυτό να είναι μεγαλύτερη ανάγκη από ποτέ να γίνει πραγματικότητα.
