Αλέξανδρος Νικολαΐδης Ολυμπιονίκης: Η σύζυγός του Δώρα Τσαμπάζη γέννησε πριν περίπου ένα μήνα το δεύτερο παιδί τους
Αλέξανδρος Νικολαΐδης Ολυμπιονίκης: Ο αργυρός Ολυμπιονίκης του Tae Kwon Do Aλέξανδρος Νικολαΐδης που έφερε στη χώρα μας δυο μετάλλια, ένα στην Αθήνα το 2004 και ένα από το Πεκίνο το 2008, παντρεύτηκε τη σύζυγό του δημοσιογράφο Δώρα Τσαμπάζη τον Ιούλιο του 2016. Τον Ιούνιο του 2017 ήρθε στον κόσμο η κόρη τους Ελεάννα και πριν από περίπου ένα μήνα, μέσα στην καραντίνα απέκτησαν και το γιο τους Γιώργο.
Όπως μας είπε η ίδια η Δώρα, η Αλέξανδρος λόγω των αυστηρών μέτρων για τον Covid-19 δεν μπορούσε στη γέννα του γιου του να βρίσκεται μέσα στην αίθουσα τοκετού, όμως οι δυο τους επικοινωνούσαν με βιντεοκλήση μέχρι και την τελευταία στιγμή αλλά όπως μας εξομολογήθηκε, αν και δεν ήταν φυσική η παρουσία του συζύγου της δίπλα της, τον ένιωθε ακόμα πιο κοντά της μάλλον λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούσαν.
Αλέξανδρος Νικολαΐδης Ολυμπιονίκης: Γιώργος Νικολαΐδης του Αλεξάνδρου, η ιστορία πίσω από το όνομα
Ο γιος του Αλέξανδρου και της Δώρας θα πάρει το όνομα του παππού του, πατέρα του Ολυμπιονίκη, ο οποίος μάλιστα υπήρξε ένας από τους πρώτους πρωταθλητές Ελλάδος στο Tae Kwon Do όταν το άθλημα ήρθε στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1970. Το ζευγάρι αγαπάει την παράδοση και την παντρεύει με τη σύγχρονη σκέψη: μια πολύ ωραία σύμπτωση, είναι ότι ο μικρός λέγεται Γιώργος Νικολαΐδης του Αλεξάνδρου, ακριβώς όπως λέγεται και ο παππούς του και αυτή ήταν μια υπόσχεση που του είχαν δώσει σε περίπτωση που έκαναν αγόρι.
Ελεάννα Nικολαΐδη: Από πού πήρε το όνομά της η 3χρονη κόρη του ζευγαριού;
Όπως αποκάλυψε στις 21 Μαΐου η Δώρα Τσαμπάζη με μια ανάρτησή της στο Instagram, η Ελεάννα βαπτίστηκε Ελένη και Άννα και η δική της ιστορία πίσω από το όνομα είναι η εξής: “Την μητέρα μου την λένε Άννα και ήταν δασκάλα. Τις ώρες που έλειπε στο σχολείο, με μεγάλωνε η αγαπημένη μου γιαγιά, η Ελένη. Δεν ήξερε γράμματα πολλά, πήγε μέχρι Γ’ Δημοτικού. Αυτά τα λίγα που ήξερε, μου τα έμαθε όσο παίζαμε μαζί.
Η γιαγιά μου έχει έξι εγγόνια και κανένα δεν πήρε το όνομά της. Έδινε πάντα τη σειρά της στον άλλο παππού ή στην άλλη γιαγιά, έλεγε, στο επόμενο εγώ. Τελικά δεν το άκουσε ποτέ. Μια μέρα της υποσχέθηκα, ότι αν κάνω κάποτε κόρη, θα ήθελα να της δώσω το όνομά της. Έτσι, δώσαμε στην κόρη μας δύο ονόματα που ταίριαζαν τόσο πολύ. Της μητέρας μου Άννας και της γιαγιάς Ελένης και έγινε η Ελεάννα, η Ελεάννα μας.”