Θεσσαλονίκη: Κάθε αστικό κέντρο που σέβεται τον εαυτό του έχει τα γκράφιτι και τα συνθήματά του στους τοίχους. Η Θεσσαλονίκη όμως, πρωτοπορώντας για ακόμη μία φορά γέμισε με… τηγανητά αυγά. Σε διάφορα πεζοδρόμια στο κέντρα, στη Βασιλίσσης Όλγας αλλά και σε άλλα τυχαία σημεία της πόλης μια αναπάντεχη συστάδα από γκράφιτι με κεντρικό «ήρωα» το τηγανητό αβγό ξάφνιασε ευχάριστα! «Ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό, κάτι που θα απευθύνεται ειδικά σε αυτούς που προχωράνε με σκυμμένο κεφάλι επειδή κοιτούν το κινητό τους», τόνισε η δημιουργός της εικαστικής αυτής παρέμβασης, η «eggonyourway», και εξηγώντας το κίνητρό της σημειώνει: «Είναι ωραίο να ακούω κάποιους να το συζητάνε και την άλλη μέρα εντελώς τυχαία να δουν και κάτω από το σπίτι τους ένα τηγανητό αβγό. Επίσης πιστεύω ότι οποιαδήποτε τυχαία ιδέα θα μπορούσε να εξελιχθεί σε τέχνη. Ναι, ακόμα και ένα τηγανητό αβγό!», λέει και περιγράφει πώς «γεννήθηκε» η ιδέα.
«Ξεκίνησα να κάνω γκράφιτι με άλλο ψευδώνυμο το 2008. Φέτος ήθελα να κάνω κάτι άλλο χωρίς απλώς να γράφω ένα ψευδώνυμο επειδή κατάλαβα ότι μπορεί αυτό να περνάει απαρατήρητο», τονίζει η «eggonyourway», που μάλλον πέτυχε το στόχο της. «Με αυτό στο μυαλό, ένα ζωγραφισμένο αβγό στον δρόμο σίγουρα κινεί την περιέργεια και σε αυτούς. Μου αρέσει πολύ να βγάζω φωτογραφίες. Οπότε το πού θα ζωγραφίσω τα αβγά, κρίνεται από το πού θα ταίριαζαν στη φωτογραφία», επισημαίνει.
Θεσσαλονίκη: «Το γκράφιτι για μένα είναι χόμπι και μάλιστα ακριβό»
Πώς απαντά, όμως, σε όσους θεωρούν βανδαλισμό τη συγκεκριμένη τέχνη; «Το γκράφιτι γενικά είναι βανδαλισμός, τέχνη το θεωρεί ο περαστικός που ίσως του αρέσει. Για εμένα προσωπικά που κάνω άλλη δουλειά για να ζήσω, είναι χόμπι και μάλιστα ένα ακριβό χόμπι. Ήδη βλέπω άτομα, που ξέρω προσωπικά, να κάνουν “follow” στη σελίδα στο Instagram χωρίς να ξέρουν ότι είμαι εγώ. Ακόμα και άτομα που συναναστρέφομαι καθημερινά στη δουλειά», σημειώνει η «eggonyourway», που θεωρεί την ανωνυμία απαραίτητη.
«Για μένα είναι πολύ σημαντική η ανωνυμία ώστε να μπορώ να παίρνω feedback από τις εντυπώσεις του κόσμου …ωμά και χωρίς αλατοπίπερα, όπως τα αβγά μου», εξηγεί.
«Φαντάζομαι και ελπίζω σε μια πόλη γεμάτη τηγανητά αβγά…», καταλήγει, μάλλον απευθυνόμενη σε όλους όσους έχουν διαρκώς τα μάτια τους στο πεζοδρόμιο, «καρφωμένα για ατελείωτα διαστήματα» στην οθόνη ενός κινητού τηλεφώνου.
