Ποδόσφαιρο - Κοινωνία: Δύο χώρες που σύρθηκαν σε πόλεμο με αιτίες κοινωνικοπολιτικές, αλλά αφορμή έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, μία πρόκριση στο μουντιάλ
Ποδόσφαιρο – Κοινωνία: “Μάχη για την παραμονή”. “Μονομαχία τίτλου”. “Πόλεμος της πρωτεύουσας”. “Κομάντο για το διπλό”. “Εχασε μια μάχη, όχι τον πόλεμο”. “Εμφύλιος στην πόλη”.
Του Θοδωρή Χαρόπουλου
Αυτοί είναι 5-6 τίτλοι από τους δεκάδες ξύλινους που χρησιμοποιεί το συνάφι μας για να περιγράψει εμφατικά μεγάλα ματς, σημαντικές αναμετρήσεις, ντέρμπι, κρίσιμα παιχνίδια. Ποδοσφαίρου, όχι πραγματικό πόλεμο πάντως. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι σπορ, είναι ένα παιχνίδι. Δεν είναι πόλεμος. Η μήπως όχι;
Αν έχεις ακούσει για Football War, για πόλεμο του ποδοσφαίρου, αυτό ακριβώς είναι. Μία πολεμική σύρραξη μεταξύ χωρών, του Ελ Σαλβαδόρ και της Ονδούρας, ένας πόλεμος τεσσάρων ημερών, με αιτίες πολιτικές βέβαια, αλλά αφορμή έναν ποδοσφαιρικό αγώνα! Το 1969, όλα όσα χώριζαν τις δύο γείτονες χώρες και αφορούσαν κυρίως συνοριακές σχέσεις και μεταναστευτικά ζητήματα, βγήκαν στον αφρό.
Ποδόσφαιρο – Κοινωνία: Οι αιτίες
Μεγάλες οι ανθρωποροές τις δεκαετίες πριν το ’70. Κυρίως από το Ελ Σαλβαδόρ προς την Ονδούρα. Εκεί, όπου σε 300 χιλιάδες αγρότες είχε επιτραπεί η διαμονή και εργασία από χρόνια. Καλλιεργούσαν γη του Ελ Σαλβαδόρ. Αλλά όπου σπέρνεις εθνικισμό και μιλιταρισμό, φύεται πολεμος, λένε. Οι αγρότες ωθούνταν πια μετά από χρόνια να αφήσουν τα χωράφια που τους έτρεφαν. Για να επιστρέψουν στη χώρα τους. Εκδιωγμένοι από το μιλιταριστικό καθεστώς Αρεγιάνο που είχε πουλήσει φθηνά εθνικισμό στοχεύντας το εύκολο θύμα, τους πολίτες Ονδούρας. Και τα επεισόδια έγινα καθημερινότητα.
Η μοίρα, έφερε τις εθνικές των δύο χωρών αντιμέτωπες σε προκριματικό για το Μουντιάλ του Μεξικού (1970). Το πρώτο ματς στην πρωτεύουσα της Ονδούρας, Τεγκουσιγάλπα (8/6/69), έληξε με νίκη 1-0 των γηπεδούχων εν μέσω σφοδρών συγκρούσεων μεταξύ οπαδών. Ετσι, η ρεβάνς στο Σαν Σαλβαδόρ (πρωτεύουσα του Ελ Σαλβαδόρ) στις 15/6 απέκτησε χαρακτήρα εθνικό, πατριωτικό! Το τελικό 3-0 μετά από ακόμα εντονότερα επεισόδια έφερε τις δύο ομάδες σε μπαράζ στην Πόλη του Μεξικού, το οποίο κέρδισε το Ελ Σαλβαδόρ 3-2 (26/6) στην παράταση.
Ποδόσφαιρο – Κοινωνία: Η αφορμή
Η πρόκριση ακολουθήθηκε από άμεση διακοπή διπλωματικών σχέσεων το ίδιο βράδυ (!), εκ μέρους των νικητών που κατήγγειλαν πογκρόμ κατά 11-12 χιλιάδων Σαλβαδοριανών, που κατοικούσαν στην Ονδούρα, στο μεσοδιάστημα μεταξύ των δύο προκριματικών αγώνων, διώξεις που -κατά την αιτιολόγησή τους- έμειναν ατιμώρητες -αν δεν υποκινήθηκαν κιόλας από παρακρατικούς.
Η σύρραξη άρχισε 20 μέρες αργότερα (μία μέρα σαν τη σημερινή, 14/7 του 1969) με αεροπορική εισβολή του Ελ Σαλβαδόρ και βομβαρδισμό με ειδικά διαμορφωμένα εμπορικά αεροπλάνα! Τέσσερις μέρες αργότερα ο “Πόλεμος του Ποδοσφαίρου” που είχε ως αποτέλεσμα 3-6 χιλιάδες νεκρούς, 12.000 τραυματίες και 50.000 χωρίς εστίες, έλαβε τέλος με τη μεσολάβηση διεθνών οργανισμών και του ΟΑΚ (Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών). Η Ειρηνευτική Συνθήκη μεταξύ των εμπλεκομένων υπογράφηκε μόλις το 1980, στη Λίμα του Περού.
Για την Ιστορία, το Ελ Σαλβαδόρ στο μουντιάλ του Μεξικού το 1970, είχε μία πλήρως απογοητευτική πορεία, με 3/3 ήττες και αποκλεισμό στον όμιλο. Σαν να λέμε, πολύ κακό για το -ποδοσφαιρικό- τίποτα…
Δείτε ακόμη:
Παραιτήσεις από την εφέσεων μετά το άδειασμα του CAS
Η ευκαιρία της Γιουνάιτεντ και η επιστροφή της Ίντερ
Η Ιντερ πιέζει τη Λάτσιο για τη 2η θέση και υποδέχεται την Τορίνο
