Αγιά Σοφιά – τζαμί: Η Τουρκία, σε συνδυασμό και με τη γενικότερη στάση της στην ανατολική Μεσόγειο, δηλώνει πλέον απερίφραστα το ισλαμικό και επιθετικό εγώ της.
Αγιά Σοφιά – τζαμί: Η απόφαση Ερντογάν για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί αποτελεί την ταφόπλακα του κοσμικού κράτους της Τουρκίας. Η Τουρκία, σε συνδυασμό και με τη γενικότερη στάση της στην ανατολική Μεσόγειο, δηλώνει πλέον απερίφραστα το ισλαμικό και επιθετικό εγώ της. Όχι πως δεν το ξέραμε. Αλλά έχουν και οι συμβολισμοί την αξία τους. Η Τουρκία, λοιπόν, έχει μετρηθεί και της έχει αποδοθεί η αξία που της αναλογεί. Το θέμα στην προκειμένη περίπτωση είναι τι γίνεται με τη δική μας αξία και το κατά πόσον υφίσταται μια τέτοια έννοια.
από τον Γιώργο Ζαχάρη
Φυσικό ήταν αυτή η κίνηση της Τουρκίας να πυροδοτήσει τα εθνικιστικά αντανακλαστικά στην Ελλάδα και οι προτάσεις αντεκδίκησης έπεσαν βροχή. Οι περισσότερες αφορούσαν την οικία του Κεμάλ Ατατούρκ στη Θεσσαλονίκη, που προτάθηκε να μετατραπεί από μουσείο γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού μέχρι… μπουζουκλερί. Αφήνω κατά μέρος τη γελοιότητα και το ανέφικτο του πράγματος (η οικία Ατατούρκ ανήκει στο τουρκικό δημόσιο) και έρχομαι στο σκεπτικό οποιαδήποτε τέτοιας ενέργειας, που επί της ουσίας θα μας εξίσωνε ηθικά με τους γείτονες.
Αγιά Σοφιά – τζαμί: Το Κουρσούμ τζαμί
Υπήρξαν βέβαια και κάποιοι πιο ενεργητικοί. Ομάδα πολιτών στα Τρίκαλα, ως ένδειξη διαμαρτυρίας στην απόφαση του προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν να λειτουργήσει την Αγία Σοφία ως τζαμί, αντέδρασαν πετώντας πέτρες στην είσοδο του μνημείου Κουρσούμ Τζαμί ή αλλιώς Τέμενος Οσμάν Σάχ. Φαντάζομαι πως αν λάμβανε χώρα μια τέτοια ενέργεια στην απέναντι πλευρά, θα είχαμε πολλά να πούμε. Τώρα όμως πρόκειται για μια δίκαιη αγανάκτηση.
Αγιά Σοφιά – τζαμί: Η ιστορική γνώση ως κατευνασμός
Οι περισσότεροι που βγαίνουν και ωρύονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την Αγιά Σοφιά και την Πόλη είναι ανιστόρητοι. Γιατί αν είχαν γνώση, τα λόγια τους θα ήταν άλλα. Και είναι αλήθεια πως τους τελευταίους αιώνες της ύπαρξής της η αυτοκρατορία ελληνοποιήθηκε, αλλά μέχρι τότε ήταν ένα υπερεθνικό κράτος, με στοιχεία ταυτότητας την ελληνική γλώσσα βέβαια, την ορθόδοξη θρησκεία και τη ρωμαϊκή κρατική διοίκηση. Πολύ λίγοι από τους αυτοκράτορες ήταν Έλληνες στην καταγωγή. Και σε τελική ανάλυση οι Βυζαντινοί δεν ήταν Έλληνες, οι Έλληνες ήταν Βυζαντινοί.
Η ανυπαρξία του Βυζαντίου
Ή μάλλον καλύτερα το Βυζάντιο και οι Βυζαντινοί δεν υπήρξαν ποτέ. Αυτός ήταν ένας νεολογισμός της δυτικής διανόησης, που θέλησε να ιδιοποιηθεί κατ’ αποκλειστικότητα τη ρωμαϊκή παράδοση. Το κράτος ήταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ή Ρωμανία για τον λαό και οι πολίτες του Ρωμαίοι, Ρουμ για τους Τούρκους, Ρωμιοί και ρωμιοσύνη στην παράδοσή μας. Και είναι αλήθεια πως οι Έλληνες είναι οι κύριοι αποδέκτες αυτής της παράδοσης, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι βαλκανικοί λαοί είναι μέτοχοι και κοινωνοί της. Αρκεί μια ματιά στα εθνικά τους σύμβολα για να καταλάβουμε το μέγεθος της επίδρασης.
Ένας Ιλλυριός που μιλούσε λατινικά
Ας αφήσουμε, λοιπόν, κατά μέρος τους οξύμωρους εθνικισμούς και να απαντήσουμε και να ενεργήσουμε ως πολιτισμένοι και ως διαφορετικοί από αυτούς, όπως διατεινόμαστε ότι είμαστε. Αυτά για ένα ναό που χτίστηκε από έναν αυτοκράτορα ιλλυρικής καταγωγής, που μιλούσε λατινικά σε μια πόλη που μιλούσε ελληνικά και οι Τούρκοι την αποκαλούν με την παραφθορά μιας ελληνικής φράσης, ενώ οι Έλληνες με ένα μικτό ελληνορωμαϊκό όνομα. Και αυτό το τελευταίο νομίζω τα λέει όλα.
Δείτε ακόμη
Δερμιτζάκης: Πιθανό να απαγορευτούν τα πανηγύρια και τον Αύγουστο
Μεγάλος Περίπατος: Μετά την μεγάλη επιβάρυνση της πρώτης μέρας οι ταχύτητες των οχημάτων σταδιακά βελτιώνονται
Καθηγητής Ηλιούπολη: Ένα τυχαίο περιστατικό οδήγησε στην σύλληψη του 44χρονου
