Από την Ευτυχία Παπούλια
Κοινωνιολόγος
Η δυσπιστία δεν ήταν ποτέ απόδειξη ευφυΐας.
Frédéric Dard, Γάλλος συγγραφέας
Το ειδύλλιο της επιστήμης με την πολιτεία για την από κοινού αντιμετώπιση της πανδημίας, που πριν λίγους μήνες μας καθήλωνε στις 6 το απόγευμα και το παρακολουθούσαμε σαν παλιά αισθηματική ταινία, έληξε άδοξα λόγω… ασυμφωνίας χαρακτήρων. Οι δύο πλευρές δεν μιλούσαν την ίδια γλώσσα. Η επιστήμη, έβλεπε το πρόβλημα μόνο από μία πλευρά του πρίσματος και η κυβέρνηση από όλες τις υπόλοιπες. Και ήταν πάρα πολλές. Έτσι αποχώρησε, αφήνοντας όμως ως παρακαταθήκη σημαντικό έργο. Μέχρι την ώρα που… ξανάρθε, και τα νέα δεν ήταν καλά.
Για την ώρα, ευτυχώς βιώνουμε μία ευδαιμονία που με πόνο ψυχής κατακτήσαμε, πολύ εύθραυστη όμως, τόσο, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να κατακερματισθεί από αυτούς που συνειδητά πάντα βρίσκονται απέναντι στην κοινωνία, απέναντι στην όποια κυβέρνηση. Γιατί αυτοί δεν έχουν πολιτικό χρώμα, δεν έχουν ιδέες να υπερασπιστούν, παρά μόνο να προβάλουν και να ενισχύσουν τον ναρκισσισμό τους, την αλαζονεία τους, πως όλα όσα συμβαίνουν δεν είναι παρά συνωμοσία από κάποια σκοτεινά κέντρα για να ελέγχουν την ανθρωπότητα και άλλα τέτοια. Μία γνώση που μόνο αυτοί κατέχουν!
Είναι οι μάγκες, οι ατρόμητοι, οι άτρωτοι απέναντι στους υπόλοιπους, τους φοβικούς, τους ευάλωτους, τους αδύναμους. Το κοινό διακριτικό τους είναι ότι απλά δεν φορούν μάσκα.
Τους βλέπουμε με υπερήφανο ύφος να μπαινοβγαίνουν στα ΜΜΜ, στα super markets και σε άλλους χώρους που είναι υποχρεωτική η μάσκα. Κι αν κάποιος τολμήσει να τους κάνει μία παρατήρηση, το λιγότερο που μπορεί να εισπράξει είναι ένα ειρωνικό, γεμάτο αποστροφή βλέμμα. Βέβαια η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να μην καταρρεύσει ολόκληρο το κοινωνικό σύστημα, παίρνει κάποια μέτρα, την αποτελεσματικότητα των οποίων δεν είναι ώρα να κρίνουμε.
Αυτά ξέρει, αυτά μπορεί να κάνει. Όποιος έχει καλύτερες ιδέες, να τις καταθέσει. Εκείνο που πρέπει να κρίνουμε και να μας απασχολήσει είναι αυτό το νεοφυές κομμάτι της κοινωνίας που συμπεριφέρεται εχθρικά και απειλητικά εναντίον της υπόλοιπης κοινωνίας αρνούμενο να συμμορφωθεί με τα μέτρα που επιβάλλει η κυβέρνηση.
Θα μπορούσαμε με ελαφριά συνείδηση όλους αυτούς να τους χαρακτηρίσουμε ως μία κατηγορία εξευγενισμένων αναρχικών και μπαχαλάκηδων.
Που κατά τα άλλα έχουν οικογένεια και παιδιά και αλίμονο αν η κοινωνία εμπιστευτεί σε αυτούς τους αλαζόνες εξτρεμιστές αύριο κάποιες νευραλγικές θέσεις στον χώρο της υγείας και τις υπηρετήσουν στη βάση των δικών τους απόψεων περί συνωμοσίας κάθε φορά, από σκοτεινά κέντρα εξουσίας. Όχι, δεν είναι προσωπική μας υπόθεση η πειθαρχία στα μέτρα της κυβέρνησης, ακόμα και αν δεν πιστεύουμε στην αποτελεσματικότητά τους.
Η χρήση της μάσκας υποδηλώνει στοιχειώδη σεβασμό στη ζωή του διπλανού μας, γνωστού ή άγνωστου. Είμαστε πάντα όλοι μας μία εν δυνάμει απειλή για τη ζωή κάποιου που συναντήσαμε τυχαία για λίγα λεπτά στην αποβάθρα του τρένου και που ίσως χάσει τη ζωή του εξαιτίας μας σε κάποια άλλη γωνιά της γης και δεν θα το μάθουμε ποτέ! Δεν είναι ιστορίες τρόμου αλλά μία πραγματικότητα που συμβαίνει ήδη. Ας συμμορφωθούμε λοιπόν!
