Βάσεις 2020 – επιτυχόντες: Φοιτήτρια για τρίτη φορά γίνεται η πολύτεκνη εκπαιδευτικός, Όλγα Νιφόρου, η οποία θα καθίσει από τον Σεπτέμβριο στα φοιτητικά έδρανα με την κόρη της, Στέλλα. Έχοντας ήδη αποφοιτήσει από το τμήμα Πολιτικών Μηχανικών και το Μαθηματικό του ΑΠΘ η 43χρονη εκπαιδευτικός και μητέρα τεσσάρων παιδιών από τα Γιαννιτσά άνοιξε πανιά αυτή τη φορά για το πανεπιστήμιο Μακεδονίας, όπου και θα σπουδάσει οικονομικά. Στην πρώτη της επιλογή θα φοιτήσει και η μεγαλύτερή της κόρη, Στέλλα, η οποία πέρασε φέτος στο τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών.
Η Όλγα Νιφόρου έπιασε το νήμα της ζωής από κει που το άφησε πριν 25 χρόνια, όταν έδωσε για πρώτη φορά πανελλήνιες, εξεταζόμενη κατά σύμπτωση στο ίδιο θέμα έκθεσης που είχε πέσει και το 1995. Ο ρόλος της ανάγνωσης και του βιβλίου στη σύγχρονη εποχή αλλά και η περιορισμένη ανταπόκρισή τους από το κοινό ήταν το θέμα, στο οποίο δοκιμάστηκαν οι μαθητές στις φετινές πανελλήνιες όπως και το ‘95. «Δεν το πίστευα. Ακόμη θυμάμαι πως ξεκινούσε η διατύπωση του θέματος πριν 25 χρόνια. Όπως και να χει το βιβλίο αποτελεί ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Διαβάζω ακατάπαυστα λογοτεχνία και ποίηση και προσπαθώ να το μεταδώσω και στα παιδιά μου», είπε στο ethnos.gr.
Από το Πολυτεχνείο στο Μαθηματικό
Πολύ καλή μαθήτρια από μικρή έσπασε τα κοντέρ στις πανελλήνιες το 1995 και γράφτηκε στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ, σπουδάζοντας Πολιτικός Μηχανικός αν και η ίδια προτιμούσε να φοιτήσει στο Μαθηματικό. «Ήταν η νοοτροπία της εποχής, ότι οι καλοί μαθητές της ‘Ά Δέσμης σπουδάζουν στο Πολυτεχνείο. Ήθελα να περάσω στο μαθηματικό αλλά οι γονείς μου, μού έλεγαν, επειδή ήμουν επιμελής μαθήτρια, ότι πρέπει να πάρω τον δρόμο του Πολυτεχνείου. Ωστόσο, αν και ακολούθησα την πατρική συμβουλή δεν ένιωσα ποτέ ότι μου αρέσει τόσο πολύ. Το Πολυτεχνείο ήταν κάτι το οποίο δεν το συμπάθησα ποτέ και το Μαθηματικό μου έμεινε απωθημένο».
Η αγάπη της για τα νούμερα
Το 2015 αποφάσισε να δώσει κατατακτήριες στο τμήμα Μαθηματικών του ΑΠΘ, εκπληρώνοντας το εφηβικό της όνειρο. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της σε χρόνο ρεκόρ, παίρνοντας πτυχίο μέσα σε τρία χρόνια, παρά την απαιτητική δουλειά στο σχολείο και τις αυξημένες οικογενειακές της υποχρεώσεις. Της έλειψε, ωστόσο, η παρακολούθηση των μαθημάτων καθώς αν και ήθελε να περνά περισσότερο χρόνο στο τμήμα, πήγαινε κυρίως στις εξεταστικές λόγω των αυξημένων υποχρεώσεων που είχε. Εντυπωσιάστηκε, όμως, από την ηλεκτρονική μετεξέλιξη των ΑΕΙ. «Μου φαινόταν πολύ παράξενη αυτή η μετάβαση. Θυμόμουν τα “σεντόνια” με τα ονόματα για να δεις τι έχεις γράψει όταν ανακοινώνονται οι βαθμολογίες στο Πολυτεχνείο πριν 25 χρόνια. Και τώρα αυτό γίνεται ηλεκτρονικά. Όπως και οι αιτήσεις, οι συνομιλίες με την γραμματεία και τους καθηγητές».
Το μυαλό μου ήταν στο τι θα γράψει η Στέλλα παρά εγώ
Αν και κατάφερε να κάνει πραγματικότητα το όνειρό της, πάντα στριφογύριζε στο μυαλό της το Οικονομικό. Και έτσι την περίοδο της καραντίνας πήρε τη μεγάλη απόφαση να ξαναδώσει πανελλήνιες, καταθέτοντας την αίτηση συμμετοχής την τελευταία, μόλις, μέρα εκπνοής της προθεσμίας.
Έκτοτε μάνα και κόρη διάβαζαν μαζί λύνοντας ασκήσεις μαθηματικών και μοιραζόμενες τις αγωνίες και τους προβληματισμούς τους. Η 43χρονη μητέρα τεσσάρων παιδιών, της Στέλλας, της Ηλιάννας, της Μυρσίνης και του Ανέστη δίδασκε το πρωί στο 2ο Γυμνάσιο Γιαννιτσών και από το μεσημέρι και μετά πρόσφερε από τις δυνάμεις της, εξίσου, στις υποχρεώσεις μίας πολύτεκνης οικογένειας. Η προετοιμασία της για τις πανελλήνιες διήρκησε από τον Απρίλιο μέχρι και τον Ιούνιο, ξενυχτώντας και διαβάζοντας μόλις έπεφταν για ύπνο τα παιδιά.
«Μου άρεσε που πήγαμε το πρωί να δώσουμε στο ίδιο εξεταστικό κέντρο έκθεση και μαθηματικά που ήταν κοινά μαθήματα. Ήταν πολύ ωραίο σαν εικόνα». Μετά το τέλος της κάθε εξέτασης οι δύο υποψήφιες συζητούσαν και έλυναν απορίες αλλά και τα θέματα. «Ήταν πολύ ωραία εμπειρία. Απλά νομίζω ότι τις περισσότερες φορές είχα περισσότερο άγχος για το τι θα γράψει η Στέλλα παρά εγώ. Ιδίως στο τελευταίο μάθημα που έδινα οικονομικά και αυτή έδινε χημεία το μυαλό μου ήταν στο τι γράφει η Στέλλα».
Γιατί ξαναέδωσα πανελλήνιες
Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των υποψηφίων της αρέσει η διαδικασία των πανελλαδικών. «Αυτό που κάνεις είναι να ανταγωνίζεσαι τον εαυτό σου. Έδωσα πανελλήνιες, μόνο για αυτό, όχι για να πάω να ανταγωνιστώ τους συνυποψήφιούς μου. Διαβάζω κάτι και αποδεικνύω ότι όντως το κατέχω. Γι’ αυτό και γύρισα πάλι στις πανελλήνιες» είπε η πρωτοετής φοιτήτρια του Οικονομικού και πρόσθεσε: «Ακούω ότι δεν μπορούν τις πανελλήνιες, δεν τις αντέχουν, τις φοβούνται και αγχώνονται. Όχι, δεν το είχα ούτε στα 18 αυτό το συναίσθημα. Είναι μια διαδικασία που μ΄ έκανε να νιώθω καλά, περνούσα καλά, ανταγωνιζόμουν τον εαυτό μου. Έλεγα, δηλαδή, διαβάζω και πάω να γράψω». Τίποτα, όμως, όπως είπε, δεν θα κατάφερνε χωρίς τη συμπαράσταση του συζύγου της και των τεσσάρων παιδιών της.
Η νοοτροπία ότι πρέπει να μπουν όλοι στα πανεπιστήμια πρέπει να σταματήσει
Σύμφωνα με την ίδια, μυστική συνταγή επιτυχίας δεν υπάρχει. «Πάνω από όλα πρέπει να αγαπάς αυτό που κάνεις, να το κάνεις με μεράκι και να προσπαθείς. Να ανταγωνίζεσαι μόνο τον εαυτό σου. Και το διάβασμα ήταν πάντα η ψυχοθεραπεία μου». Η Όλγα Νιφόρου, μετρώντας ήδη δύο επιτυχίες σε πανελλήνιες και μία σε κατατακτήριες εξετάσεις, εκτιμά ότι «αυτό που θεωρούμε επιτυχία είναι πάρα πολύ σχετικό. «Είναι κακό να πιστεύεις ότι απέτυχες» εξηγεί σε όσους δεν κατάφεραν να μπουν στη σχολή που ήθελαν. Ούτε, όμως, είναι κάτι άσχημο να ξαναπροσπαθήσουν οι μαθητές άλλη μια χρονιά. Έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους. Και αν μπορεί κάποιος να προσφέρει κάτι παραπάνω κάπου αλλού, όπως σε μία τέχνη, γιατί όχι. Αυτή η νοοτροπία ότι πρέπει να μπούμε όλοι στα πανεπιστήμια πρέπει να σταματήσει».
Η πολύτεκνη φοιτήτρια από τα Γιαννιτσά με τα δύο πτυχία στην πλάτη της και το τρίτο σε… αναμονή προτρέπει σε όσους μαθητές πέρασαν το κατώφλι του πανεπιστημίου να παρακολουθούν τα μαθήματα, να ευχαριστηθούν αυτά τα χρόνια, ξεζουμίζοντάς τα, αποκομίζοντας όσες περισσότερες εικόνες, γνώσεις και εμπειρίες μπορούν. «Είναι όντως τα καλύτερα χρόνια. Γι’ αυτό και οι φοιτητές να γεμίσουν με εμπειρίες, να δουν θέατρο, κινηματογράφο, να οργανώσουν εκδρομές και να γνωρίσουν κόσμο».
Το πανεπιστήμιο μου δίνει ζωή
Λίγο πριν συναντήσει τους νέους συμφοιτητές της και ξεκινήσει το α΄ εξάμηνο στο ΠΑΜΑΚ η Όλγα Νιφόρου τονίζει ότι δεν έχει μετανιώσει για τίποτα στο πανεπιστήμιο. «Γι’ αυτό και το ξανακάνω. Είναι κάτι πολύ ωραίο και μου δίνει ζωή. Το πανεπιστήμιο σου μαθαίνει πώς να διαβάζεις. Ανοίγεις το μυαλό σου, καλλιεργείσαι, ανοίγουν νέοι ορίζοντες και βλέπεις τα πράγματα πολυδιάστατα. Αντίθετα, οι γνώσεις που αποκομίζεις έρχονται και παρέρχονται. Εξάλλου πόσες γνώσεις μπορεί να κρατήσει ένας εγκέφαλος» αναρωτιέται. Όσο για το μέλλον η ίδια δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να ξαναδώσει πανελλήνιες για να εισαχθεί σε μια θεωρητική σχολή αυτή τη φορά.
