Γιώργος Βούρος κηδεία: Την Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου και ώρα 12 το μεσημέρι στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών θα έχουν τη δυνατότητα να αποχαιρετήσουν τον σπουδαίο θεατράνθρωπο Γιώργο Βούρο, συγγενείς και φίλοι.
Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφραστής Γιώργος Βούρος, νικημένος από τον καρκίνο, άφησε την τελευταία του πνοή στις 27 Αυγούστου 2020 στις 8 το βράδυ στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, όπου νοσηλευόταν.
Η επιθυμία της οικογένειας του Γιώργου Βούρου
Αντί στεφάνων, όποιος το επιθυμεί, μπορεί να συνδράμει το Ταμείο Αλληλοβοήθειας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΤΑΣΕΗ), τράπεζα Eurobank, αρ. λογ. 00260215400100 392909. IBAN GR4202602150000400100392909. Ο Γιώργος Βούρος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Είναι εγγονός των παλιών πρωταγωνιστών του Εθνικού Θεάτρου Νίκου και Μερόπης Ροζάν. Φοίτησε στο Κολέγιο Αθηνών (1965-1973) και στο Λύκειο Σχολής Μωραΐτη (Τάξη Τάσου Λιγνάδη). Σπούδασε Φιλοσοφία και Αρχαία Ελληνικά και Αρχαία Τραγωδία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (King’s College), Υποκριτική και Σκηνοθεσία Θεάτρου στο Drama Centre του Λονδίνου. Παρακολούθησε θεατρικά σεμινάρια στην Αθήνα με τον Δημήτρη Ροντήρη και σεμινάρια Ορθόδοξης Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge.
Σαν ηθοποιός πρωτοεμφανίστηκε το 1976 στο θέατρο ερμηνεύοντας σημαντικούς ρόλους στην Ελλάδα, στην Αγγλία και στην Αμερική. Μεταξύ άλλων, έχει ερμηνεύσει τους ρόλους του Ιάσονα, του Προμηθέα, του Μαλβόλιο, του Φάλσταφ. Σαν σκηνοθέτης, μετά από τετραετείς σπουδές στο Λονδίνο, ξεκίνησε από το Εθνικό Θέατρο το 1979, εργαζόμενος σαν εισηγητής δραματολογίου και βοηθός σκηνοθέτης επί διευθύνσεως Αλέξη Μινωτή και Αλέξη Σολομού. Στο Εθνικό Θέατρο συνεργάστηκε, μεταξύ άλλων, με τον Δημήτρη Ροντήρη, τον Αλέξη Μινωτή, τον Αλέξη Σολομό, τον Σπύρο Ευαγγελάτο, τον Μίνωα Βολανάκη, τον Μιχάλη Κακογιάννη, τον Κώστα Μπάκα και τον Γιώργο Μιχαηλίδη.
Διεθνούς φήμης συνεργασίες
Μαθήτευσε κοντά στον Μίνωα Βολανάκη για μια δεκαπενταετία, πρώτα σαν βοηθός σκηνοθέτης και ηθοποιός και αργότερα σαν σκηνοθέτης. Υπήρξε στενός του συνεργάτης του από το 1979 έως το 1991 και σκηνοθέτησε μαζί του παραστάσεις σε κρατικά και ιδιωτικά θέατρα. Το 1987, μαζί με τον Μ. Βολανάκη δημιούργησε την πρώτη επαγγελματική απόδοση αρχαίας τραγωδίας στην αγγλική γλώσσα (υπό την αιγίδα του ΕΟΤ). Το 1984 είχε συμμετάσχει σαν company manager και βοηθός σκηνοθέτης του Μ. Βολανάκη στο κλιμάκιο του Εθνικού Θεάτρου που αντιπροσώπευσε την Ελλάδα με τον “Οιδίποδα Τύραννο” στο Φεστιβάλ Τεχνών των Ολυμπιακών Αγώνων του Λος Άντζελες.
Το 1991 εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες όπου συνεργάσθηκε με ηθοποιούς όπως η Γκλέντα Τζάκσον και η Έρθα Κιτ. Εκτός από κρατικά, δημοτικά και ιδιωτικά θέατρα έχει δουλέψει ως σκηνοθέτης στο ραδιόφωνο και στην κρατική τηλεόραση. Ασχολήθηκε με την μετάφραση θεατρικών έργων από τα γαλλικά, τα αγγλικά και τα ρώσικα. Μεταξύ των έργων που έχει μεταφράσει είναι: Το “Dinner Party” του Νιλ Σάιμον, το “Art” της Γιασμίνα Ρεζά, το “Hilda” της Marie N’Diaye, το “The Play’s the Thing” του Φέρεντς Μόλναρ, το “Έξυπνο Πουλί” του Οστρόφσκι, το “Shop around the Corner” του Μίκλος Λάζλο. Μετέφρασε (2007) το έργο της Γιασμίνα Ρεζά “Une Piece Espagnole”, μετά από απευθείας ανάθεση της συγγραφέως, καθώς και έργο της “Le Dieu du Carnage”. Επίσης, το έργο της Theresa Rebeck “The Scene”.
Οι σπουδαίες σκηνοθεσίες του
Το 2003-2004 παρακολούθησε ένα μεταπτυχιακό Master στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου με θέμα την Διδασκαλία Θεάτρου σε ενήλικες. Σαν καθηγητής Υποκριτικής, δίδαξε Υποκριτική Αρχαίου Δράματος στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, όπου οργάνωσε πολλά masterclasses πάνω στην Αρχαία Τραγωδία. Το 2006 επέστρεψε στην Αθήνα και δίδαξε υποκριτική στην Σχολή Βεάκη. Την ίδια χρονιά σκηνοθέτησε το “Art” της Γιασμίνα Ρεζά που παίχθηκε στο θέατρο “Ακάδημος” με τον Σοφοκλή Πέππα, ο οποίος βραβεύτηκε με το Βραβείο Βεάκη για τον ρόλο του Μαρκ, και στο θέατρο “Σοφούλη” στη Θεσσαλονίκη την θεατρική περίοδο 2007-2008, όπου, εκτός από την σκηνοθεσία, ερμήνευσε τον έναν από τους τρεις πρωταγωνιστικούς ρόλους (Μαρκ).
Το 2010 σκηνοθετεί το “Lovely Sunday for Creve Coeur” του Τεννεσή Γουίλλιαμς και ξανά-σκηνοθετεί το “Art”, ερμηνεύοντας αυτή τη φορά τον Σερζ στο θέατρο “Βαφείο-Λάκης Καραλής” στην Αθήνα. Το 2011 σκηνοθετεί τον “Πατέρα” του Στρίντμπεργκ και ερμηνεύει τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ίλαρχου στο ίδιο θέατρο. Το 2012 κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΣΤΙΑ η μετάφρασή του στον “Θεό της Σφαγής” της Γιασμίνα Ρεζά από τα Γαλλικά. Το 2014 σκηνοθετεί και ερμηνεύει τον ρόλο του “Βασιλιά Ληρ” στο ομώνυμο έργο του Σαίξπηρ στο θέατρο “Βαφείο-Λάκης Καραλής”, μεταφραζόμενο από τον ίδιο από την πρώτη έκδοση του 1608 (Quarto) και η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, καθώς ως τώρα το έργο έχει μεταφρασθεί και παρουσιασθεί μόνο στην έκδοση Folio που κυκλοφόρησε στην Αγγλία το 1623, δηλ. επτά χρόνια μετά τον θάνατο του Σαίξπηρ (1617). Η παράσταση παίζεται και για δεύτερη χρονιά το 2015.
Οι φίλοι του τον αποκαλούσαν “Ευτυχισμένο Πρίγκηπα”
Το 2016 μεταφράζει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στην πολιτική κωμωδία του Ντάριο Φο “Κλάξον, Γιούχα και Παληάτσοι”. To 2017-2018 επαναλαμβάνει την παράσταση “Πατέρας” του Στρίντμπεργκ σε Αθήνα, Λάρισα, Βόλο και άλλα μέρη της Ελλάδας. Το 2018 ανεβάζει τον “Ευτυχισμένο Πρίγκηπα” του Όσκαρ Ουάϊλντ στη Λάρισα. Το 2018 σκηνοθετεί και ερμηνεύει τον Ρόλο του Φώντα στο “Τάβλι” του Δημήτρη Κεχαΐδη, και σκηνοθετεί και ερμηνεύει τον ρόλο του στρατηγού Δεκαβάλλα στο “Ένας ήρως με παντούφλες” των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου. Διετέλεσε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Οι φίλοι του τον αποκαλούσαν “Ευτυχισμένο Πρίγκηπα”.
