Εμινέ - βρύση: Από τη μία η Τουρκία της συζύγου του Ερντογάν, Εμινέ και οι χλιδές της.
Εμινέ – βρύση: Πλήθος αντιδράσεων έχει προκαλέσει στην Τουρκία η χρυσή βρύση στην κουζίνα στο Λευκό Παλάτι της Εμινέ Ερντογάν. Η Πρώτη Κυρία της Τουρκίας φωτογραφήθηκε στην κουζίνα να φτιάχνει γλυκά και να στέλνει τις ευχές της με αφορμή τον εορτασμό της Ασούρα, μέσω του twitter της. Αλλά το βλέμμα επικεντρώθηκε στις βρύσες με τα φύλλα χρυσού αξίας 10.000 λιρών με 13.000 λιρών αντίστοιχα, ποσά που αντιστοιχούν σε τέσσερις μισθούς ενός Τούρκου εργαζομένου.
Άλλωστε, είναι γνωστό ότι η σύζυγος του Ταγίπ Ερντογάν είναι λάτρης της πολυτέλειας και της χλιδής με τις μαντίλες που φορά να αγγίζουν και τα 6.000 ευρώ ενώ έχει πάθος με τα ακριβά πράγματα.
#Aşure’ye vazgeçilmez tadı katan, reçetesinde gizli sevgi, birlik ve hoşgörü malzemesidir.
Aşure Günü’nün, taşıdığı güzide anlamlarla, tüm İslam alemine ve insanlık ailesine barış ve huzur getirmesini diliyorum. pic.twitter.com/fUPaguVAq4— Emine Erdoğan (@EmineErdogan) August 29, 2020
Η άλλη όψη
Από την άλλη, η χώρα της Εμπρού Τιμτίκ. Μία νεαρή δικηγόρος που φυλακίστηκε και, τελικώς, κατέληξε έπειτα από απεργία πείνας, καθώς κανείς δεν της διασφάλιζε ότι θα είχε μία δίκαιη δίκη. Πρόκειται για μια γυναίκα η οποία έκανε απεργία πείνας για 238 ημέρες, μετά την καταδίκη της για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και πέθανε σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης, σύμφωνα με το δικηγορικό της γραφείο. Το Λαϊκό Δικηγορικό Γραφείο ανέφερε στο Twitter ότι η Εμπρού Τιμτίκ πραγματοποιούσε απεργία πείνας απαιτώντας μια δίκαιη δίκη και πως η καρδιά της σταμάτησε να χτυπά νωρίς σήμερα.
Διεθνείς νομικές οργανώσεις υπεράσπισης δικαιωμάτων επισήμαναν ότι η Τιμτίκ καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης πάνω από 13 έτη, και ο συνάδελφός της, ο Αϊτάτζ Ουνσάλ, ξεκίνησε απεργία πείνας τον Απρίλιο «για να ενισχύσει το αίτημά τους για δίκαιες δίκες και για απονομή δικαιοσύνης στην Τουρκία». Οι δύο δικηγόροι είχαν πει ότι θα «συνεχίσουν την απεργία πείνας ακόμη κι αν αυτή οδηγήσει στον θάνατό τους», σύμφωνα με την ανακοίνωση της 11ης Αυγούστου της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Αγγλίας και της Ουαλίας, της Διεθνούς Ένωσης Δικηγόρων και άλλων οργανώσεων.
