Τουρκία - Κίνα ΔΝΤ: «Το καθεστώς του και η οικονομία της Τουρκίας βρίσκονται σε κρίση. Με λίγους άλλους φίλους, η Άγκυρα βασίζεται στο Πεκίνο για να διορθώσει την κατάσταση».
Τουρκία – Κίνα ΔΝΤ: Στην Κίνα στρέφει το βλέμμα του ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναζητώντας έναν νέο εταίρο στο διπλωματικό αλλά κυρίως στο οικονομικό πεδίο, έναν εταίρο που θα μπορέσει να λειτουργήσει και ως σανίδα σωτηρίας όταν και όποτε χρειαστεί. Ηδη από το 2019 οι κινήσεις του προέδρου της Τουρκίας προβλημάτισαν την Ουάσιγκτον αλλά και τη Μόσχα μετά το πρόσφατο εντυπωσιακό άνοιγμα του Ερντογάν στον Κινέζο ομόλογό του, ένα άνοιγμα που έχει ξεκινήσει με μνημόνια συνεργασίας μεταξύ Κίνας και Τουρκίας ήδη από το 2015. Η σχέση είναι πελατειακή με ό,τι αυτό σημαίνει για την Τουρκία, την Κίνα αλλά κυρίως τη Δύση.
Τους λόγους της σχέσης Κίνας – Τουρκίας σε οικονομικό, ενεργειακό και πολιτικό επίπεδο αναλύει το Foreign Policy. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συνήθιζε να στέλνει κύματα σοκ στο Πεκίνο με την υποστήριξή του στην μειονότητα των Ουιγούρων της Κίνας, μια κυρίως τουρκόφωνη μουσουλμανική ομάδα στο Σιντζιάνγκ θύμα συστηματικών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της. « Αυτό που συμβαίνει στην Κίνα είναι γενοκτονία», δήλωνε ο Ερντογάν το 2009, όταν ήταν πρωθυπουργός.
Αυτά δεν ήταν λόγια κενού περιεχομένου: η Τουρκία υπήρξε ένα ασφαλές καταφύγιο για τους Ουιγούρους για να ξεφύγουν από τις διώξεις που του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Πολλά άλλαξαν όμως από τότε. Το 2016, η Τουρκία συνέλαβε τον Abdulkadir Yapcan, πολιτικό ακτιβιστή των Ουιγούρων που ζει στη χώρα από το 2001. Ενα χρόνο αργότερα, το 2017, η Τουρκία και η Κίνα θα υπέγραφαν μια συμφωνία που επιτρέπει την έκδοση ακόμη και αν το υποτιθέμενο αδίκημα είναι παράνομο μόνο σε μία από τις δύο χώρες. Από τις αρχές του 2019, η Τουρκία συνέλαβε εκατοντάδες Ουιγούρους και τους έστειλε σε κέντρα απέλασης. Και τα σχόλια του Ερντογάν έχουν αμβλύνει, όπως και κάθε κάλυψη που σχετίζεται με τους Ουιγούρους σε εφημερίδες που ελέγχονται από τον Ερντογάν και τους υποστηρικτές του.
Τουρκία – Κίνα: Λίγο πριν την οικονομική καταστροφή
Η αξιοσημείωτη στροφή του Ερντογάν έχει μια απλή εξήγηση σημειώνει το Foreign Policy: «Το καθεστώς του και η οικονομία της Τουρκίας βρίσκονται σε κρίση. Με λίγους άλλους φίλους, η Άγκυρα βασίζεται στο Πεκίνο για να διορθώσει την κατάσταση».
Τα προβλήματα του Ερντογάν αυξάνονται: η οικονομία της Τουρκίας έχει πληγεί σοβαρά από την πανδημία του κορωνoϊού, η οποία έχει καταστρέψει τον κύριο οικονομικό της τομέα, τον τουρισμό. Καθώς ο Ερντογάν σφίγγει τον έλεγχο του στην κεντρική τράπεζα και στα δικαστήρια, τα συναλλαγματικά αποθέματα συρρικνώνονται, το εμπορικό έλλειμμα αυξάνεται και η τουρκική λίρα βυθίζεται. Eνώ κάποτε μπορούσε να θεωρηθεί ως πρότυπο δημοκρατίας και οικονομικής ανάπτυξης στην περιοχή, η Τουρκία είναι πλέον σήμερα μια αυταρχική χώρα.
Η όρεξη της Κίνας για επέκταση στη Δυτική Ασία και την Ευρώπη προσφέρει στον Ερντογάν σωτηρία. Η συνεργασία έχει επεκταθεί Από το 2016, οι δύο χώρες έχουν υπογράψει 10 διμερείς συμφωνίες. Η κινεζική πρωτοβουλία Belt and Road (BRI). Το BRI συνδέει την Ευρώπη και την Ασία μέσω ενός τεράστιου δικτύου σιδηροδρομικών και θαλάσσιων διαδρομών.
Δεδομένης της γεωγραφικής της θέσης μεταξύ Ανατολής και Δύσης, η Τουρκία είναι σε θέση να διαδραματίσει ρόλο, και μερικά από τα δικά της σχέδια υποδομής ευθυγραμμίζονται με το μεγάλο όραμα της Κίνας για τη δια-ευρασιατική συνδεσιμότητα. Το πρότζεκτ μεταφορών, «Μεσαίος Διάδρομος» συνδέει την Τουρκία με την Κεντρική Ασία, με τρένο και πλοίο.
Τουρκία – Κίνα: Η πελατειακή σχέση
Σε μνημόνιο του 2015, ο Ερντογάν και ο Κινέζος ομόλογός του, Σι Τζινπίνγκ, συμφώνησαν να ενσωματώσουν αυτήν την πρωτοβουλία στο BRI. Και έχει σημειωθεί πρόοδος στην ανάπτυξη του Μεσαίου Διάδρομου, με τον σιδηρόδρομο Μπακού – Τιφλίδα – Καρς να συνδέεται το 2017. Το πρώτο τρένο που ταξιδεύει από την Κίνα προς την Ευρώπη, κατά μήκος του διαδρόμου, διήλθε μέσω της σήραγγας του Μαρμαρά της Κωνσταντινούπολης, στα τέλη του περασμένου έτους.
Το 2015, κινεζική κοινοπραξία αγόρασε το Kumport, τον τρίτο μεγαλύτερο τερματικό σταθμό εμπορευματοκιβωτίων της Τουρκίας, κοντά στην Κωνσταντινούπολη, και καλοβλέπει τρία λιμάνια στη Μερσίνα, στο Τσανταρλί (νότια της Σμύρνης) και το Φιλιός στον Πόντο, στο Ζονγκουλντάκ. Κινεζικές εταιρείες επιθυμούν να συμμετάσχουν στο αμφιλεγόμενο έργο Kanal Istanbul του Ερντογάν, το οποίο θα ανοίξει μια νέα πλωτή οδό για να ανταγωνιστεί τον Βόσπορο και να ακυρώσει κατά έναν τρόπο τη συνθήκη του Μοντρέ.
Μια κινεζική κοινοπραξία αγόρασε επίσης τη γέφυρα Yavuz Sultan Selim στον Βόσπορο και τον σχετικό αυτοκινητόδρομο, συνδέοντας την Κωνσταντινούπολη με το νέο αεροδρόμιο. Η Βιομηχανική και Εμπορική Τράπεζα της Κίνας ήταν σε συνομιλίες για την αναχρηματοδότηση δανείων αξίας περίπου 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τη λειτουργία του αεροδρομίου. Υποσχέθηκε επίσης 3,6 δισ. δολάρια σε δάνεια για τους τομείς των μεταφορών και της ενέργειας της Τουρκίας.
Η Κίνα συμμετέχει στην πυρηνική ανάπτυξη της Τουρκίας, κατασκευάζοντας τον τρίτο σταθμό παραγωγής ενέργειας. Στο μέτωπο των τηλεπικοινωνιών, ο κινεζικός τεχνολογικός γίγαντας Huawei κατασκευάζει ένα δίκτυο 5G και διαθέτει κέντρο έρευνας και ανάπτυξης στην Κωνσταντινούπολη -το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο- ενώ η ZTE αγόρασε την τουρκική εταιρεία Netas πριν από αρκετά χρόνια. Στον τομέα του ηλεκτρονικού εμπορίου, η Alibaba αγόρασε ένα μερίδιο του διαδικτυακού λιανοπωλητή της Τουρκίας, Trendyol, το 2018.
Η Κίνα είναι πλέον ο δεύτερος μεγαλύτερος εταίρος εισαγωγών της Τουρκίας μετά τη Ρωσία. Η Κίνα έχει επενδύσει 3 δισεκατομμύρια δολάρια στην Τουρκία μεταξύ του 2016 και του 2019 και σκοπεύει να το διπλασιάσει μέχρι το τέλος του επόμενου έτους.
Τουρκία – Κίνα: Οι Κινέζοι έσωσαν τα μεγάλα έργα του Ερντογάν
Η Πρωτοβουλία Belt and Road της Κίνας (BRI) προσφέρει στην Τουρκία μια πηγή φρέσκων μετρητών – και στο Πεκίνο μια στρατηγική βάση για τη Μεσόγειο Θάλασσα. Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας για την κατασκευή υποδομών, η Τουρκία ολοκλήρωσε έναν σιδηρόδρομο από το Kars στην ανατολική Τουρκία μέσω της Τιφλίδας, της Γεωργίας, προς το Μπακού, το Αζερμπαϊτζάν, στην Κασπία Θάλασσα, από όπου συνδέεται με δίκτυα μεταφορών προς την Κίνα.
Το 2015, μια κινεζική κοινοπραξία αγόρασε το 65 τοις εκατό του τρίτου μεγαλύτερου τερματικού σταθμού εμπορευματοκιβωτίων της Τουρκίας, Kumport, στην Κωνσταντινούπολη, αποκτώντας κεντρική θέση στη μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων. Οι Κινέζοι επενδυτές βοήθησαν επίσης να σώσουν τα μεγάλα μεγάλα έργα του Ερντογάν. Τον Ιανουάριο του 2020, μια κινεζική κοινοπραξία αγόρασε το 51% της γέφυρας Yavuz Sultan Selim που συνδέει την Ευρώπη και την Ασία μέσω του Βοσπόρου μετά την αποτυχία των προβολής εσόδων και την επιθυμία της ιταλικής-τουρκικής κοινοπραξίας που ελέγχει τη γέφυρα.
Τα έργα BRI βοηθούν στην υποστήριξη του Ερντογάν με άλλους τρόπους. Ενισχύουν τη στρατηγική της Τουρκίας για να προβάλει τον εαυτό της ως διάδρομο μεταφορών και έχουν ενισχύσει την πολιτική του “σουλτάνου” προωθώντας τον ως κάποιον που μπορεί να αναπτύξει υποδομές, να προσελκύσει κεφάλαια και να αναλάβει έργα μεγάλης κλίμακας.
Η Export and Credit Insurance Corp. της Κίνας δεσμεύτηκε έως 5 δισεκατομμύρια δολάρια για το Ταμείο Πλούτου της Τουρκίας, που θα χρησιμοποιηθούν για έργα BRI. Η ενέργεια, ένας άλλος τομέας του οποίου η ανάπτυξη ήταν το κλειδί για την εξουσία του Ερντογάν, έχει δει ακόμη μεγαλύτερες επενδύσεις κάτω από την ομπρέλα του BRI. Η Κίνα παρέχει 1,7 δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή του σταθμού παραγωγής ενέργειας με καύση άνθρακα Hunutlu στη Μεσόγειο Θάλασσα, που προβλέπεται να παράγει το 3 τοις εκατό της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας όταν ολοκληρωθεί. Η Άγκυρα σχεδιάζει να υπογράψει συμφωνία με την Κρατική Πυρηνική Ενέργεια Τεχνολογίας της Κίνας για την κατασκευή του τρίτου πυρηνικού σταθμού της Τουρκίας.
Η Huawei, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως απειλή εθνικής ασφάλειας στις Ηνωμένες Πολιτείες και αλλού λόγω των δεσμών της με την κινεζική κυβέρνηση και τον στρατό μπορεί να λειτουργεί χωρίς εμπόδια στην Τουρκία.
Το μερίδιό της στην τουρκική αγορά αυξήθηκε από μόλις 3 % το 2017 σε 30% το 2019. Οι κατηγορίες σχετικά με τη χρήση των τηλεπικοινωνιακών υποδομών από την Κίνα για κρατική επιτήρηση και καταστολή είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές στην Τουρκία, όπου ο πληθυσμός βασίζεται στο Διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, λόγω αυστηρού ελέγχου άλλων καναλιών μέσων. Μια άλλη κινεζική εταιρεία τεχνολογίας, η ZTE, ανέλαβε το 48% της Netas, του βασικού κατασκευαστή τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού της Τουρκίας, το 2016.