Τουρκία - Αλβανία τώρα: Υπάρχουν περιπτώσεις ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την Ιταλία που μπορούν και πρέπει να συμπεριληφθούν στην καθημερινή μας ατζέντα, σημειώνει.
Τουρκία – Αλβανία τώρα: Άρθρο φωτιά του Romano Prodi – πρηνή πρωθυπουργού της Ιταλίας, Που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την τουρκική εισβολή στην Αλβανία. Εκτός μάλιστα από τα προφανή, όπως την προπαγάνδα και την στενή στρατιωτική συνεργασία, στηλιτεύει το γεγονός ότι η Τουρκία επιχειρεί και θρησκευτική εισβολή προκειμένου να δημιουργήσει φυτώρια τουρκόφιλων ισλαμιστών. Γράφει χαρακτηριστικά: “Τις τελευταίες ημέρες, αρχίσαμε επιτέλους να μιλάμε για τον Νότο ξανά. Διάβασα για αυτόν αναλύσεις όλων των τύπων και προτάσεις συγκεκριμένης αποτελεσματικότητας, πολλές από τις οποίες βασίζονται στους πόρους που διατίθενται στη νέα ευρωπαϊκή πολιτική. Ωστόσο, είμαι πεπεισμένος ότι ένας νέος Νότος δεν μπορεί να οικοδομηθεί χωρίς να ενεργοποιηθεί μια μεσογειακή πολιτική. Εν τω μεταξύ, ο Νότος μας δεν θα μπορέσει ποτέ να ανακάμψει αν συνεχίσει να υπάρχει μια ταραγμένη έρημος γύρω από αυτόν.
Είναι σαφές ότι μια συνολική βελτίωση μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, που δεν συμβαίνει, ούτε με τη Λιβύη ή τον Λίβανο. Για αυτά τα ζητήματα, πρωταρχικός ρόλος της Ιταλίας θα πρέπει να είναι να θέτει το ζήτημα καθημερινά σε μια Ευρώπη που δεν έχει θεωρήσει ποτέ τη Μεσόγειο ως τον κύριο στόχο της πολιτικής της.
Μεγαλύτερη προσοχή στην Αλβανία
Υπάρχουν περιπτώσεις ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την Ιταλία που μπορούν και πρέπει να συμπεριληφθούν στην καθημερινή μας ατζέντα: Περιπτώσεις στις οποίες η εσωτερική και εξωτερική πολιτική αλληλεπικαλύπτονται αδιαχώριστα. Μεταξύ αυτών, πιστεύω ότι καθίσταται ανάγκη για μεγαλύτερη προσοχή στην Αλβανία. Μετά την ιταλική αποστολή της Alba το 1997, η οποία συνέβαλε σημαντικά στην ηρεμία της Αλβανίας και της προσέγγισής της με τις δυτικές δημοκρατίες, οι δύο χώρες είναι έντονα ενωμένες μεταξύ τους. Υπολογίζεται ότι επτακόσιες χιλιάδες Αλβανοί ζουν στη χώρα μας και ότι διακόσιες χιλιάδες από αυτούς έχουν ακόμη και διπλή υπηκοότητα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο συνολικός αριθμός Αλβανών πολιτών που ζουν στην Αλβανία είναι περίπου δύο εκατομμύρια οκτακόσια χιλιάδες, αυτές είναι ανθρώπινες σχέσεις μοναδικής σημασίας.
Είμαστε μέσα στην Αλβανία
Οι οικονομικές σχέσεις δεν είναι λιγότερο έντονες: στην πραγματικότητα, το εμπόριο με την Ιταλία υπερβαίνει το 20% του αλβανικού ΑΕΠ, ενώ περισσότερες από χίλιες ιταλικές εταιρείες λειτουργούν στην Αλβανία και σχεδόν τριάντα χιλιάδες αλβανικές εταιρείες δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, παρά του γεγονότος ότι πολλές από αυτές είναι μικρές επιχειρήσεις. Τα δεδομένα σχετικά με στη σύσφιξη των σχέσεων μας δεν σταματούν στον οικονομικό τομέα: πολλοί υπουργοί, ξεκινώντας από τον πρωθυπουργό Έντι Ράμα, μιλούν ιταλικά και η γνώση της γλώσσας μας είναι ακόμη διαδεδομένη, ακόμη και αν σταδιακά έχει χάσει έδαφος λόγω των αγγλικών εντούτοις τα ιταλικά κυριαρχούν πλέον στις περισσότερες ηλικιακές ομάδες κυρίως στους νέους.
Φυσικά, δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι το πρώτο κύμα της αλβανικής μετανάστευσης προκάλεσε σε πολλούς Ιταλούς μια ισχυρή αίσθηση δυσπιστίας, καθώς σχετίζεται με διαδεδομένα φαινόμενα εγκληματικότητας. Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε, με την ίδια αντικειμενικότητα, ότι η στενή συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών μειώνει σταδιακά αυτό το φαινόμενο. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το αλβανικό δικαστικό σύστημα εξακολουθεί να παρουσιάζει μεγάλα προβλήματα και υπόκειται σε ατελείωτες αντιπαραθέσεις, η αργή πρόοδός του είναι επίσης αποτέλεσμα συνεργασίας με το δικαστικό μας σύστημα. Με διάφορους τρόπους, οι Ιταλοί δικαστές λειτουργούν στην Αλβανία για αρκετό καιρό, προσφέροντας πολύτιμη βοήθεια στους ομολόγους τους.
Ακόμη ευρύτερο είναι το έργο της Guardia di Finanza και του Υπουργείου Εσωτερικών, που έχουν από καιρό δεσμευτεί, σε συνεργασία με τις τοπικές αρχές, για τον περιορισμό του εγκλήματος, συμπεριλαμβανομένης της σημαντικής παραγωγής κάνναβης, η οποία στη συνέχεια κατευθύνεται προς τη χώρα μας.
Η Τουρκία γίνεται ολοένα και πιο ενεργή
Αν δεν λείπουν τα θετικά δεδομένα της συνεργασίας μεταξύ Ιταλίας και Αλβανίας, ωστόσο δυσκολευόμαστε να τα ενισχύουμε ή έστω να τα ανανεώνουμε. Το γλωσσικό μας πρόγραμμα πάσχει περιορισμούς σε χορηγήσεις, ενώ η παρουσία του τηλεοπτικού RAI έχει γίνει περιθωριακή και υποχωρεί έναντι των τουρκικών εκπομπών, που γίνονται ολοένα και πιο ενεργές καθώς και σε τουρκικές ειδησεογραφίες στα αλβανικά.
Αν και δεν υπάρχει ακόμη την ίδια ένταση (της τουρκικής προπαγάνδας) όπως σε άλλες βαλκανικές χώρες, ωστόσο η τουρκική παρουσία αυξάνεται σε όλους τους τομείς, από δημόσια έργα στον πολιτισμό, από τον στρατιωτικό τομέα έως μια ολοένα και βαθύτερη διείσδυση στο θρησκευτικό πεδίο, μέσω της υποστήριξης ενός τριχοειδούς δικτύου τζαμιών. Η τουρκική παρουσία ενισχύεται από τη φιλία μεταξύ του Τούρκου Προέδρου Ερντογάν και του πρωθυπουργού της Αλβανίας Έντι Ράμα, ο οποίος δίνει όλο και μεγαλύτερη προσοχή στις πολιτικές εκλογές του συναδέλφου του.
Η Τουρκία όχι μόνο ενισχύει την παρουσία της στην Αλβανία (η οποία δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν υπό τον οθωμανικό έλεγχο από το 1478 έως το 1912), αλλά η Ρωσία και η Γερμανία αυξάνουν επίσης την επιρροή τους και η Κίνα παρακολουθεί τα πάντα με αυξανόμενη προσοχή.
Να αναπτύξουμε εθνική στρατηγική
Στην αντίθετη κατεύθυνση, βρέθηκε η Γαλλία, που, μάλιστα, αντιτάχθηκε στην έναρξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ωθώντας έτσι τη βαλκανική χώρα να κοιτάξει πέρα από την ίδια τηνΕυρώπη. Θα ήταν σκόπιμο η Ιταλία να αντιταχθεί σε αυτήν τη γαλλική θέση με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και πιστεύω ότι είναι προς το συμφέρον μας να δώσουμε πολύ περισσότερη προσοχή στη γειτονική μας χώρα, προκειμένου να συνεχίσουμε τις σχέσεις του παρελθόντος και να ενισχύσουμε την αποτελεσματικότητα με μια εθνική στρατηγική.
Όπως ανέφερα στην αρχή, μια ισχυρότερη σχέση μεταξύ Ιταλίας και Αλβανίας σίγουρα δεν θα διορθώσει τη γενική ευθραυστότητα της ιταλικής παρουσίας στη Μεσόγειο, αλλά τουλάχιστον δεν θα αποδυναμώσει ορισμένες από τις θετικές καταστάσεις στις οποίες εξακολουθούμε να λειτουργούμε. Αυτό το άρθρο θα μπορούσε να συνεισφέρει στην πολιτική μας στο Νότο, που χωρίς την εντατική παρουσία μας στη Μεσόγειο, θα παραμείνουμε μια ημιτελή πολιτική”.
