Ερντογάν - Μακρόν: Η μονομαχία των ηγετών Τουρκίας και Γαλλίας κορυφώνεται με προσωπικές επιθέσεις
Ερντογάν – Μακρόν: Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν στις 24 Οκτωβρίου κατηγόρησε τον Γάλλο ομόλογό του, Εμανουέλ Μακρόν, για τις πολιτικές του απέναντι στους μουσουλμάνους, λέγοντας ότι χρειαζόταν «διανοητικούς ελέγχους». «Τι μπορεί να πει κανείς για έναν αρχηγό κράτους που αντιμετωπίζει εκατομμύρια μέλη από διαφορετικές θρησκευτικές ομάδες με αυτόν τον τρόπο: πρώτα απ ‘όλα, πρέπει να γίνουν ψυχιατριοί έλεγχοι», είπε ο τούρκος Πρόεδρος το Σάββατο σε ομιλία που μεταδόθηκε από την τηλεόραση.
Ο Μακρόν είχε πει νωρίτερα ότι το Ισλάμ ως θρησκεία είναι «σε κρίση» είναι σε κρίση παγκοσμίως και δεσμεύτηκε πως η κυβέρνησή του θα φέρει νομοσχέδιο τον Δεκέμβριο το οποίο θα πατάει πάνω σε ένα νόμο του 1905 για το σαφή διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους στη Γαλλία. Ο Μακρόν ανακοίνωσε ακόμη αυστηρότερη εποπτεία της σχολικής εκπαίδευσης και πληρέστερο έλεγχο της χρηματοδότησης τζαμιών από πηγές εκτός Γαλλίας.
Εν τω μεταξύ, στον απόηχο του στυγερού αποκεφαλισμού καθηγητή σε προάστιο του Παρισιού από ακραίο 18-χρονο μουσουλμάνο, αρκετά γαλλικά κτήρια έχουν φωταγωγηθεί με γελοιογραφίες του σατυρικού περιοδικού Charlie Hebdo – γελοιογραφίες οι οποίες έχουν εξοργίσει σκληροπυρηνικούς μουσουλμάνους οι οποίοι τις θεωρούν σκανδαλώδεις.
Άδεια από Μακρόν σε κυβερνητικά κτήρια για να φωτιστούν με σκίτσα του Charlie Hebdo
Ο Μακρόν δεν δίστασε να δώσει την άδεια ώστε κυβερνητικά κτήρια στη Γαλλία να φωτιστούν με τα ίδια σκίτσα του Charlie Hebdo που σατιρίζουν τον Μωάμεθ και έγιναν η αιτία για τον πρόσφατο αποκεφαλισμό του καθηγητή. Η αρχή έγινε με τον φωτισμό κυβερνητικών κτηρίων στο Μονπελιέ που πολύ γρήγορα έκανε τον γύρο του διαδικτύου μέσα από τα social media και τις ιστοσελίδες-και αναμένεται να ακολουθήσουν και άλλα.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Γάλλος Πρόεδρος φρόντισε να εξουσιοδοτήσει τους δημάρχους και τους νομάρχες να πράξουν κατά το δοκούν όσον αφορά την προάσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών και την πάταξη της ισλαμικής τρομοκρατίας δίνοντας τους το δικαίωμα να κλείνουν τις καντίνες όπου επιβάλλεται “θρησκευτικό” μενού ή τα μέρη, όπως οι πισίνες, όπου οι γυναίκες μπορούσαν να τα επισκεφθούν σε προβλεπόμενα μόνο ωράρια. Η ανοχή μηδέν φαίνεται πλέον εμπράκτως σε κάθε γαλλική πόλη και σε κάθε έκφανση του δημόσιου βίου.
