Επίθεση στον πρύτανη της ΑΣΟΕΕ: Σε ανάρτησή του στο facebook, ο βουλευτής της ΝΔ καταδικάζει απερίφραστα την επίθεση στον πρύτανη και προτείνει τρόπους
Επίθεση στον πρύτανη της ΑΣΟΕΕ: Ο Βουλευτής Α’ Αθηνών της ΝΔ και Αν. Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Άγγελος Συρίγος, καταδικάζει την επίθεση στον πρύτανη της ΑΣΟΕΕ και την συγκρίνει με τα Τάγματα Εφόδου της ναζιστικής Γερμανίας. Σε ανάρτησή του στο facebook, ο βουλευτής της ΝΔ καταδικάζει απερίφραστα την επίθεση στον πρύτανη και προτείνει τρόπους ώστε να να «αποκαταστήσουμε την ακαδημαϊκή ελευθερία και να προφυλαχθούμε από τους περιθωριακούς που με βίαια μέσα ζητούν να καθορίζουν τις απόψεις, την έκφραση της γνώμης, τον τρόπο ζωής, την ίδια την ελευθερία μας», όπως σημειώνει.
Αναλυτικά η ανάρτηση του Άγγελου Συρίγου:
«Το επόμενο αναγκαίο βήμα: ο έλεγχος εισόδου στα Πανεπιστήμια
Στις 29 Οκτωβρίου 2020 μία περιθωριακή ομάδα επιτέθηκε στον πρύτανη του οικονομικού Πανεπιστημίου κ. Μπουραντώνη και κατέστρεψε την πρυτανεία. Οι διαταραγμένοι άνθρωποι που του επιτέθηκαν, ανήρτησαν με υπερηφάνεια (…!) την φωτογραφία του με ταμπέλα στο λαιμό. Απέδειξαν περίτρανα (χωρίς προφανώς να το καταλαβαίνουν) ότι είναι άξιοι συνεχιστές των Sturmabteilung, των Ταγμάτων Εφόδου της ναζιστικής Γερμανίας. Η επίθεση στον πρύτανη είναι αντιπροσωπευτική του τρόπου που κινούνται κάποιες εντελώς περιθωριακές, κόκκινες φασιστικές ομάδες μέσα στα ΑΕΙ.
Τα μέλη τους είναι κατά κανόνα εντελώς άσχετα με την φοιτητική κοινότητα των πανεπιστημίων όπου κάνουν την επαναστατική τους γυμναστική. Ιδίως οι πιο βίαιοι εξ αυτών είναι «επαγγελματίες επαναστάτες» συνήθως άνω των 25 ετών.
Όταν βρίσκονται στα ΑΕΙ θέλουν να τρομοκρατήσουν εκείνους που διαφωνούν μαζί τους. Το κάνουν με απειλές και προπηλακισμούς. Βασίζονται στην εύλογη στάση: «πού να πάω να μπλέξω με τους αλήτες;»»
Η τρομοκράτηση ισχύει πρωτίστως για όσους καθηγητές αρνούνται να αποδεχθούν ως κάτι φυσιολογικό τον φασισμό μέσα στα ΑΕΙ. Οι «προβληματικοί» καθηγητές γίνονται στόχος. Επικηρύσσονται με αφίσες. Απειλούνται με «προειδοποιητικά» συνθήματα στους τοίχους. Βανδαλίζονται τα γραφεία τους. Δέχονται επιθέσεις από πολυπληθείς ομάδες κρανοφόρων με ρόπαλα που ασκούν λεκτική και σωματική βία.
Όλα αυτά γίνονται εδώ και χρόνια. Εμείς ως κοινωνία τα εκκολάψαμε κι εμείς τα ανεχθήκαμε όταν ανδρώθηκαν. Το ερώτημα είναι πως αντιδρούμε από εδώ και πέρα.
Το πρώτο εξαιρετικά σημαντικό βήμα έχει ήδη γίνει. Ήταν η κατάργηση του άβατου των ΑΕΙ για την αστυνομία.
Δεν γίνεται όμως ο στοχοποιημένος καθηγητής να έχει διαρκώς δίπλα του μία ομάδα αστυνομικών να τον προστατεύει.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, το επόμενο βήμα που πρέπει να γίνει είναι η ελεγχόμενη είσοδος στους χώρους των ΑΕΙ. Στα πανεπιστήμια θα μπορούν να εισέλθουν μόνον όσοι είναι φοιτητές, διδάσκοντες ή εργαζόμενοι σε αυτά. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εγκατασταθούν ειδικά μηχανήματα στις εισόδους των ιδρυμάτων που θα επιβλέπονται από υπαλλήλους των ΑΕΙ. Αυτοί θα είναι επιφορτισμένοι να ενημερώνουν την αστυνομία, εάν διαπιστώνεται παραβίασή τους.
Την πρόταση αυτή την καταθέτω με βαριά καρδιά. Είμαι υπέρ της απόψεως ότι τα Πανεπιστήμια πρέπει να αλληλεπιδρούν με την κοινωνία. Θέλω το μάθημα να είναι δημόσιο και ανοιχτό σε όλους, φοιτητές και μη. Είχα πολλές φορές την τιμή να έχω στο ακροατήριο μου ανθρώπους που δεν ήσαν φοιτητές. Έρχονταν να παρακολουθήσουν την παράδοση του μαθήματος (ζητώντας συνήθως συνεσταλμένα την άδεια εκ των προτέρων).
Δυστυχώς, όμως, σε αυτή τη φάση δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αποκαταστήσουμε την ακαδημαϊκή ελευθερία και να προφυλαχθούμε από τους περιθωριακούς που με βίαια μέσα ζητούν να καθορίζουν τις απόψεις, την έκφραση της γνώμης, τον τρόπο ζωής, την ίδια την ελευθερία μας.
Εδώ και καιρό το θέμα δεν είναι μόνον η προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας στα Πανεπιστήμια.
Το θέμα είναι τι κοινωνία θέλουμε».