Κορονοϊός: Και δυστυχώς για ακόμη μια φορά οι πολίτες αυτής της χώρας γίνονται θεατές μιας πρωτοφανούς πολιτικής αντιπαράθεσης με φόντο την πανδημία, την θωράκιση του εθνικού συστήματος υγείας και την εν γένει αντιμετώπιση μιας οικονομικής κρίσης, που οφείλεται στις συνεχείς απαγορεύσεις και στις παύσεις που έχουν επιβληθεί στις οικονομίες των χωρών.
Από τον Γιάννη Ντσούνο
Είναι οι ίδιοι πολίτες που καλούνται να σηκώσουν και το βάρος της ατομικής τους ευθύνης τηρώντας τα αυστηρά μέτρα για την πανδημία αλλά και της οικονομικής κρίσης αφού επιχειρήσεις κλείνουν και η ανεργία διογκώνεται. Είναι οι ίδιοι, που καλούνται να ακούσουν αρκετές φωνές λαϊκισμού σε ένα τέτοιο σοβαρό ζήτημα. Η κυβέρνηση αποφάσισε πριν μερικές εβδομάδες αυστηρά απαγορευτικά μέτρα κάνοντας δεκτές τις εισηγήσεις των ειδικών και έφθασε μέχρι το γενικό απαγορευτικό τόσο στις μετακινήσεις, όσο και στην λειτουργία των σχολείων αλλά και το κλείσιμο του λιανεμπορίου.
Σωστή ή λάθος αυτή η απόφαση θα κριθεί από το αποτέλεσμα, αργοπορημένη ή όχι η λήψη αυτής της απόφασης επίσης είναι κάτι που κρίνεται καθημερινά. Ωστόσο, όλα αυτά μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο σφοδρής κριτικής από την αντιπολίτευση, όχι όμως και αντικείμενο παραγωγής λαϊκίστικων απόψεων και θέσεων. Πιο συγκεκριμένα, όταν η αντιπολίτευση ζητά την ενίσχυση του εθνικού συστήματος υγείας σίγουρα δεν θα βρει πολλούς να διαφωνούν.
Όμως τα στοιχεία που παρατίθενται από την κυβέρνηση, δείχνουν ότι τον τελευταίο χρόνο και χρήματα δαπανήθηκαν και συνεχίζουν να δαπανώνται για το δημόσιο σύστημα υγείας και νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό προσλαμβάνεται και ενίσχυση οικονομική (τηρουμένων των αναλογιών) δίνεται σε αυτούς τους ανθρώπους που είναι στην πρώτη γραμμή της αντιμετώπισης του Covid. Από την άλλη, αν η αξιωματική αντιπολίτευση μιλά τώρα για ενίσχυση του ΕΣΥ, μάλλον έχει ξεχάσει τα νούμερα που υπάρχουν στους αντίστοιχους τομείς (προσλήψεων και κονδυλίων ) επί της δικής της διακυβέρνησης.
Επόμενο σημείο αντιπαράθεσης, αποτελεί το κλείσιμο των σχολείων αλλά και των καταστημάτων, με την κυβέρνηση να δέχεται σκληρή κριτική που επίσης αγγίζει τα όρια του λαϊκισμού. Στελέχη της αντιπολίτευσης, από την μια πλευρά υποστηρίζουν ότι τα μέτρα ελήφθησαν καθυστερημένα και από την άλλη ακούμε φωνές που αναφέρουν ότι το κλείσιμο της οικονομίας αποτελεί κυβερνητική ομολογία αποτυχίας αντιμετώπισης του δεύτερου κύματος της πανδημίας. Δυστυχώς, όλη αυτή η κριτική ξεκινά και τελειώνει σε παρελθόντα χρόνο για μια κατάσταση που εξελίσσεται μέρα με την ημέρα: Τι εννοούμε;
Ότι αν κάνεις κριτική γιατί η κυβέρνηση δεν πήρε τα μέτρα νωρίς μπορεί να έχεις δίκιο, αλλά οι πολίτες δεν επιθυμούν να ακούσουν τι δεν έκανε η κυβέρνηση πριν ένα μήνα αλλά τι πρέπει κατά την γνώμη σου να κάνει ΤΩΡΑ αφού η πανδημία είναι σε πλήρη εξέλιξη. Και για το ΤΩΡΑ δυστυχώς ακούμε πολύ λίγα διαφορετικά πράγματα από αυτά που ήδη γίνονται.
Και ερχόμαστε στην οικονομία, όπου η κριτική των τελευταίων μηνών δεν έχει αλλάξει: κύριο χαρακτηριστικό η πλειοδοσία, δηλαδή κάθε φορά που η κυβέρνηση ανακοινώνει μέτρα στήριξης επιχειρήσεων και εργαζομένων Χ εκατομμυρίων ευρώ, εμφανίζεται η αντιπολίτευση που ζητά 2Χ Ή 3Χ μέτρα στήριξης. Με την πλειοδοσία μπορεί να φαίνεσαι αρεστός αλλά σίγουρα δεν είσαι ούτε ρεαλιστικός ούτε πραγματιστής.
Την ίδια επιχειρηματολογία είχε ακολουθήσει η αξιωματική αντιπολίτευση και τον Μάρτιο (στο πρώτο απαγορευτικό) που ζητούσε από την κυβέρνηση να δώσει περισσότερα χρήματα σε όσους πλήττονταν από την πανδημία και την κυβέρνηση να απαντά ότι η πανδημία ενδέχεται να έχει και άλλες “φάσεις” και δεύτερο και τρίτο κύμα, όπερ και εγένετο, όχι μόνο στην χώρα μας, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη .
Μια πρωτόγνωρη για την χώρα μας κατάσταση, μια πρωτόγνωρη κατάσταση για την πολιτική και την οικονομία δεν αντιμετωπίζεται με λαϊκισμό αλλά με πρόγραμμα και σχέδιο. Η κριτική δεκτή και απαραίτητη, ο λαϊκισμός όμως κατά την γνώμη μας δεν χωρά πουθενά στην παρούσα φάση…
