Νοσηλεύτρια - Σωτηρία: Η Βάλια, νοσηλεύτρια σε ΜΕΘ του νοσοκομείου "Σωτηρία", περιγράφει τον ρατσισμό που δέχεται ως αντάλλαγμα για τις πολύτιμες υπηρεσίες της στη μάχη κατά του κορονοϊού
Νοσηλεύτρια – Σωτηρία: Γροθιά στο στομάχι είναι η ιστορία της Βάλιας, μιας νοσηλεύτριας που δουλεύει σε ΜΕΘ του “Σωτηρία”, νοσοκομείου αναφοράς για τον κορονοϊό. Με ανάρτησή της στο Facebook η κοπέλα που δίνει μάχη με τον ιό καθημερινά, δίπλα σε διασωληνωμένους ασθενείς, περιγράφει τον κοινωνικό ρατσισμό που υφίσταται από φίλους και συγγενείς της, ενώ αποκαλύπτει πως δεν μπορεί να βρει σπίτι να νοικιάσει εξαιτίας του επαγγέλματός της. Όπως αναφέρει η νοσηλεύτρια, όταν βρήκε ένα διαμέρισμα και έδωσε και εγγύηση για να μετακομίσει, οι υπόλοιποι ένοικοι της πολυκατοικίας μόλις έμαθαν ότι εργάζεται σε ΜΕΘ για ασθενείς με κορονοϊό, ζήτησαν από τον ιδιοκτήτη να το ακυρώσει “γιατί φοβήθηκαν ότι θα τους κολλήσω”.
Πρόκειται για μια απαράδεκτη συμπεριφορά, απάνθρωπη μεταχείριση απέναντι σε μια από τις ηρωίδες που στέκονται δίπλα σε βαριά ασθενείς με κορονοϊό. Από τη μία έχουμε την καθολική αναγνώριση και ευγνωμοσύνη προς τους υγειονομικούς και από την άλλη βλέπει κανείς αυτά τα περιστατικά και απορεί με την υποκρισία και την ανηθικότητα ορισμένων…
Αναλυτικά η ανάρτηση της Βάλιας
Μετράω 9 μήνες που εργάζομαι σε νοσοκομείο αναφοράς. Αρχικά ήταν όλα άγνωστα για όλους μας και ο φόβος επικρατούσε. Γνωστοί και φίλοι, μου έλεγαν πως μπορώ και δουλεύω σε αυτές τις συνθήκες και με ρωτούσαν αν φοβάμαι.
Φοβάμαι έλεγα αλλά προσέχω.
Καθώς οι μέρες περνούσαν έβλεπα τα βλέμματα τους πάνω μου με αγωνία, καχυποψία και φόβο. Όσοι ήξεραν πού δουλεύω έκαναν ένα βήμα πίσω. Δε τους κατηγόρησα ποτέ, τους κατανοούσα.
Πριν λίγο καιρό έψαχνα να βρω σπίτι, βρήκα, το έκλεισα, έδωσα εγγύηση και μια μέρα μετά με πήρε ο ιδιοκτήτης να μου το ακυρώσει γιατί έμαθε η πολυκατοικία ότι δουλεύω σε ΜΕΘ και φοβήθηκαν ότι θα τους κολλήσω. Ξαφνιάστηκα. Στεναχωρήθηκα. Έκλαψα. Έκλεισα το τηλέφωνο και με δάκρυα στα μάτια έφυγα για την δουλειά. Ένιωθα οργή και θυμό.
Οι συνάδελφοι μου και εγώ έχουμε υποστεί αρκετές φορές κοινωνικό ρατσισμό αυτούς τους μήνες και ας προσέχουμε και ας έχει γεμίσει η μούρη μας σπυριά και σημάδια από τις μάσκες.
Είμαι η Βάλια, λοιπόν και είμαι πάλι αρνητική.