Κυρώσεις Τουρκία: Την Πέμπτη συνεδριάζει η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ με βασικό αντικείμενο συζήτησης το ενδεχόμενο κυρώσεων στην Τουρκία. Η Άγκυρα, που από την μία προσπαθεί να μαλακώσει την στάση της Ευρώπης και από την άλλη ρίχνει λάδι στη φωτιά με τις κινήσεις της στην ανατολική Μεσόγειο, περιμένει να δει τις αποφάσεις των «27» ελπίζοντας πως θα δοθεί άλλη μία περίοδος χάριτος. Αυτό βλέπουν και οι τουρκικές εφημερίδες, με την hurriyet να αναφέρει πως χώρες όπως Γαλλία, Ελλάδα, Κύπρος, Αυστρία, Ολλανδία, Σλοβενία, Σλοβακία και Λουξεμβούργο είναι υπέρ των «σκληρών» κυρώσεων στην Τουρκία, ενώ αντίθετα, πιο μαλακή στάση φέρεται να έχουν Γερμανία, Ισπανία, Μάλτα, Ουγγαρία, Ιταλία και Πολωνία, σημειώνοντας πως μόνο η Ανγκελα Μέρκελ μπορεί να βάλει «φρένο» στο ενδεχόμενο κυρώσεων.
Την ίδια ώρα, η milliyet αναφέρει πληροφορίες διπλωματικών πηγών που τονίζουν ότι υπάρχουν κράτη τα οποία θα ζητήσουν να μπουν κυρώσεις, αλλά αυτές θα είναι λίγες και ήπιες, αλλά επαρκείς για να αναγκάσουν την Άγκυρα να δεσμευτεί στο μέλλον πως θα γίνει πιο αξιόπιστος συνεργάτης. Αμφότερες οι εφημερίδες κρίνουν πως δύσκολα θα επέλθει συμφωνία μεταξύ των «27» και αυτό μπορεί να φέρει μία νέα «περίοδο χάριτος» στην Τουρκία. Στον τουρκικό Τύπο γίνεται αναφορά και για το εμπάργκο όπλων που έχει τεθεί ως αίτημα για τις κυρώσεις στην Τουρκία.
Όπως ανέφερε χθες χαρακτηριστικά το Bloomberg, «Η Ελλάδα θέλει οι ηγέτες της ΕΕ την Πέμπτη να δώσουν στον Ύπατο Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας Ζοζέπ Μπορέλ, σαφή εντολή ώστε να παρουσιάσει στοχοθετημένα μέτρα τον επόμενο μήνα, συμπεριλαμβανομένων του εμπάργκο όπλων και της απαγόρευσης χρηματοδότησης τουρκικών τραπεζών και εταιρειών από ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα».
FAZ: Οι κυρώσεις της ΕΕ προς την Τουρκία φαίνεται να πλησιάζουν
Το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων από την ΕΕ στην Τουρκία σχολιάζει και η FAZ, ενόψει της επικείμενης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ. Ειδικότερα, η Frankfurter Allgemeine Zeitung σχολιάζει: “Η Τουρκία δεν χρειάζεται άλλα άσχημα νέα. Η οικονομία δεινοπαθεί από την ραγδαία υποτίμηση της λίρας και η πανδημία κατέστησε την Τουρκία μία εκ των χωρών που επλήγησαν εκτεταμένα από τον κορονοϊό”.
“Αν σε όλα αυτά, έρχονταν να προστεθούν ενδεχόμενες κυρώσεις της ΕΕ, η χώρα θα αποδυναμωνόταν ακόμη περισσότερο. Το ενδεχόμενο κυρώσεων όμως φαίνεται να πλησιάζει. Δυνατές καθίστανται οι κυρώσεις εξαιτίας των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πιο πιθανές γίνονται λόγω των τουρκικών προκλήσεων στην ανατολική Μεσόγειο”, τονίζεται στο δημοσίευμα.
Οι στρατηγικές εντός ΕΕ
Μέχρι στιγμής η Γερμανία δείχνει να επιμένει στην ανάγκη να παραμείνει η Τουρκία όσο πιο κοντά στην ΕΕ γίνεται, αποφεύγοντας βήματα που να παραπέμπουν σε ρήξη. Σε αυτή τη κατεύθυνση κινούνται επίσης χώρες όπως η Ιταλία, η Μάλτα και η Ισπανία, ενώ και χώρες – μέλη του ΝΑΤΟ επίσης θα ήθελαν να αποφύγουν κάτι που θα έμοιαζε και με ενδοατλαντική ρήξη.
Η ίδια η Τουρκία επίσης έχει προσπαθήσει να καλλιεργήσει και σχέσεις και με άλλες χώρες όπως η Ουγγαρία, της οποίας ο υπουργός Εξωτερικών δήλωσε μετά την πρόσφατη συνάντησή του με τον Μεβλούτ Τσαβούσογλου ότι «η ΕΕ χρωστά ευχαριστίες στην Τουρκία για το γεγονός ότι φιλοξενεί πάνω από τέσσερα εκατομμύρια μετανάστες» και ότι «εάν δεν υπήρχε η Τουρκία, εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες θα είχαν φτάσει στα σύνορα της ΕΕ και θα είχαν μπει στα Βαλκάνια».
Από την άλλη είναι σαφές ότι πέραν της Ελλάδας και της Κύπρου και η Γαλλία θα δώσει βάρος στο να υπάρξουν κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας και ότι με δεδομένο ότι από την προηγούμενη απόφαση κλιμακώθηκε η τουρκική επιθετικότητα, η πίεση θα είναι μεγαλύτερη.
Το εάν αυτή η πίεση, που σε μεγάλο βαθμό καταλήγει και στην ίδια τη Γερμανία, θα μετατραπεί σε απόφαση για κυρώσεις που να υπερβαίνουν τα όρια του συμβολικού είναι κάτι που θα φανεί.
Το βλέμμα στις ΗΠΑ
Πολλά θα κριθούν και από τον τόνο που θα δοθεί από τις ΗΠΑ, ως προς το θέμα των σχέσεων με την Τουρκία. Και αυτό γιατί ενώ ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν έχει με τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο των ΗΠΑ την ίδια σχέση που είχε με τον Ντόναλντ Τραμπ, εντούτοις δεν είναι δεδομένο ότι η αμερικανική πολιτική θα κινηθεί σε μια τροχιά ρήξης με την Τουρκία. Πιο πιθανό είναι να αναζητηθεί σημείο ισορροπίας, έστω και με μεγαλύτερη πίεση προς την Τουρκία σε συγκεκριμένα ζητήματα όπως είναι η κουρδικές πολιτοφυλακές στη Συρία ή το θέμα των ρωσικών συστοιχιών S-400.
Σε αυτή την περίπτωση οι ΗΠΑ δεν θα επιδιώξουν να πάνε σε μια συνολική ρήξη με την Τουρκία, γιατί αυτό θα σηματοδοτούσε μια πολύ μεγάλη τομή, εάν αναλογιστούμε τον τρόπο με τον οποίο ιστορικά η Τουρκία αποτέλεσε τμήμα της «Δύσης» και του ΝΑΤΟ. Πάντως, εάν η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν επιλέξει έναν δρόμο ρήξης με την Τουρκία, αυτό θα έχει επίπτωση και στη στάση ευρωπαϊκών χωρών, που θα προτιμήσουν να επιμείνουν σε μια πιο «ρεαλιστική» στάση.
