Ακρίτα - Δοξιάδης: Αγρια κόντρα Έλενας Ακρίτα και Αρίστου Δοξιάδη για το άρθρο που δεν δημοσιεύτηκε στα "Νέα" σχετικά με το σπίτι του Τσίπρα
Ακρίτα – Δοξιάδης: Το θέμα με το άρθρο της Έλενας Ακρίτα και την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στα social media. Το άρθρο της Έλενας Ακρίτα που δεν δημοσιεύτηκε από την εφημερίδα στην οποία αρθρογραφεί εδώ και 20 χρόνια, με τίτλο “Το σπίτι του Τσίπρα και το σπίτι του κρεμασμένου”, αναφερόταν στη διαβόητη βίλα του Αλέξη Τσίπρα στο Σούνιο, κρατώντας αποστάσεις από τη στοχοποίηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλοί καυτηριάζουν την στάση της εφημερίδας, ενώ υπάρχουν και οι αντίθετες “φωνές”. Ένας από αυτούς που διαφωνεί είναι και ο Αρίστος Δοξιάδης, ο οποίος σχολίασε το θέμα με μια καυστική ανάρτηση. Σύμφωνα μάλιστα με την Έλενα Ακρίτα, εμμέσως πλην σαφώς, τη χαρακτηρίζει ηλίθια και ψεύτρα, γεγονός που προκάλεσε την αιχμηρή αντίδραση της δημοσιογράφου.
Ακρίτα λογοκρισία: Υπέβαλε παραίτηση
Όπως έγινε γνωστό, η Έλενα Ακρίτα υπέβαλε την παραίτηση της από την εφημερίδα «Τα Νέα» μετά την απόφαση της διεύθυνσης να μην δημοσιεύσει το καθημερινό της άρθρο.
Η ίδια έδωσε στη δημοσιότητα την επιστολή παραίτησης, με την οποία εκφράζει πολλές αιχμές για τον τρόπο που λειτουργεί το συγκρότημα Μαρινάκη και το το ρόλο του συμβούλου έκδοσης Γ. Παπαχαρήστου.
Η επιστολή της έχει ως εξής:
Χτες το πρωί έστειλα επιστολή παραίτησης στον κ. Γιώργο Μαντέλα διευθυντή των Νέων. Ακόμα δεν έχει γίνει δεκτή, δεν έχει καν απαντηθεί. ‘Γείτονες’ συνάδελφοι μού λεν πώς στην εφημερίδα δεν περίμεναν να δημοσιοποιήσω το λογοκριμένο κείμενο. Πίστευαν ότι θα το αφήσω να περάσει έτσι και θα συνεχίσω κανονικά κάθε Σάββατο, σαν να μην τρέχει τίποτα. ‘Γείτονες’ μού λένε επίσης ότι υπάρχουν εντάσεις και διχογνωμίες (για να το θέσω κομψά) πάνω στο θέμα μου. Όμως, επειδή, ως δημοσιογράφος έχω μάθει να μην στηρίζομαι σε μαρτυρίες ‘γειτόνων’, δεν θα επεκταθώ. Έτσι κι αλλιώς, την απόφαση μου την έχω πάρει.
Στα Νέα ξεκίνησα πριν είκοσι χρόνια με διευθυντή τον Λέοντα Καραπαναγιώτη κι αποχωρώ με σύμβουλο έκδοσης τον Γιώργο Παπαχρήστο. Ας είναι. Την αγάπη μου στους συναδέλφους που αφήνω πίσω μου.
Υ. Γ. Δεν παραιτούμαι για να πολιτευτώ όπως λένε άλλοι ‘γείτονες’. Αν ήθελα να ασχοληθώ με την πολιτική, δεν θα πέταγα 25.000 ευρώ το μήνα όταν πέρσι μου πρότειναν να γίνω ευρωβουλευτής κι αρνήθηκα.
Έλενα Ακρίτα, 13 Δεκεμβρίου 2020
Αντίδραση ΣΥΡΙΖΑ
Σκληρή κριτική στην εφημερίδα “Τα Νέα” ασκεί με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ. «Η καταγγελία της κας Ακρίτα για λογοκρισία στο άρθρο της από τη διεύθυνση των Νέων είναι ενδεικτική της στόχευσης της εφημερίδας, αλλά αποτελεί και μια πολύ θλιβερή εξέλιξη για το πλουραλισμό και την ελευθερία του τύπου», τονίζει ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την καταγγελία της Έλενας Ακρίτα οτι δεν δημοσιιεύθηκε άρθρο της στο φύλλο του Σαββάτου.
Στην ανακοίνωση του υπό τον τίτλο: «Η λογοκρισία των Νέων στην κα ‘Ακριτα επιβεβαιώνει τη φίμωση κάθε φωνής που διαφοροποιείται από τον κ. Μητσοτάκη», το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναφέρει ότι «η κα Ακρίτα τόλμησε να πάρει θέση απέναντι στον κιτρινισμό για το σπίτι που νοικιάζει ο κ. Τσίπρας και να θέσει ερωτήματα για τα περιουσιακά στοιχεία του κ. Μητσοτάκη».
Σχολιάζει ότι «η δυσανεξία της διεύθυνσης των Νέων σε οποιαδήποτε διαφορετική άποψη, επιβεβαιώνει πως μοναδικός στόχος της εφημερίδας είναι η φίμωση κάθε φωνής που διαφοροποιείται και η εκστρατεία συκοφάντησης των πολιτικών αντιπάλων του κ. Μητσοτάκη». Ο ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει ότι «είναι εξαιρετικά δυσάρεστο για μια εφημερίδα με ιστορία ελευθερίας έκφρασης των απόψεων των αρθρογράφων της, να μετατρέπεται σε στρατευμένο μέσο της προπαγάνδας του Μεγάρου Μαξίμου», για να προσθέσει πως «είναι ένα ακόμη δείγμα για το πώς ο κος Μητσοτάκης αντιλαμβάνεται το ρόλο των ΜΜΕ και των δημοσιογράφων. Με προπαγάνδα και απόπειρα φίμωσης κάθε κριτικής».
ΕΣΗΕΑ: Συμπαράσταση στην Έλενα Ακρίτα
“To Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ εκφράζει την συμπαράστασή του στην Έλενα Ακρίτα, η οποία είδε έπειτα από 20 χρόνια να “κόβεται” το άρθρο της στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ””, αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΕΣΗΕΑ και προσθέτει:
“Η ΕΣΗΕΑ ζητεί από την διεύθυνση της εφημερίδας να διασφαλίσει την ελευθερία της έκφρασης”.
Το κείμενο που δεν δημοσιεύτηκε από “Τα Νέα”
Που δεν μιλάνε για σκοινί. Κι όταν μιλάνε, κρίνονται. Όχι μόνο για τα δικά τους σπίτια – τα τριάντα δύο, λέω έτσι έναν αριθμό στην τύχη. Αλήθεια, αυτά όλα πόσο αγοράστηκαν, πόσα δάνεια πήρανε, πόσα επιστρέψανε στις τράπεζες και πόσα χρωστούν ακόμα; Τι έγινε με τα στρέμματα στην Τήνο – λέω τυχαία ένα νησί. Τί με το σπίτι του Βολταίρου – λέω τυχαία έναν συγγραφέα. Και γιατί το κάνουν αυτό ειδικά τώρα; Γιατί επιλέγουν αυτή τη χρονική συγκυρία; Διότι τα έχουν κάνει μαντάρα, αγάπη μου. Το ένα λάθος μετά το άλλο, η μία γκάφα πάνω στην άλλη, φάσκουν και αντιφάσκουν και μάς παν από το κακό στο χειρότερο.
Και μάς παν ποδηλατώντας. Ανέμελα. Ποδηλατούν στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη με εκατό νεκρούς την ημέρα. Νεκρούς με ονοματεπώνυμο, νεκρούς με οικογένεια και παιδιά και κολλητούς και φίλους κι εχθρούς. Νεκρούς με στέκια αγαπημένα και τραγούδια πανάκριβα και μνήμες παιδικές, και χούγια περίεργα, κι αναποδιές και νεύρα και φιλιά κι αγκαλιές. Νεκρούς γιατί δεν έχουμε ΜΕΘ, νεκρούς γιατί ανοίξανε τα σύνορα, νεκρούς γιατί στοιβάζονται στα λεωφορεία, νεκρούς γιατί η κυβέρνηση πρώτη δίνει το κάκιστο παράδειγμα όταν κόβει βόλτες χωρίς μάσκα και χωρίς προφυλάξεις σε φιέστες και σε Πάρνηθες.
Λογικό λοιπόν να θέλουν να στρέψουν τα φώτα στο σπίτι του Τσίπρα. Να εστιάσουν στο ασήμαντο και στο παραπολιτικό. Αυτά γλυκούλα μου, ο Μακιαβέλι τα έκανε πριν καν μπουσουλήσει κι αυτοί νομίζουν πως εφηύραν την πυρίτιδα. Ας πω λοιπόν κι εγώ την αποψάρα μου, όπως κάνω είκοσι χρόνια κάθε Σάββατο σε αυτήν εδώ την εφημερίδα. Όταν το σπίτι που έχει δήθεν αγοραστεί 1.300.000 ευρώ, αποδεικνύεται με έγγραφα και συμβόλαια ότι νοικιάζεται 500 ευρώ, ε συγγνώμη κιόλας.
Κι εγώ σού λέω δεν νοικιάζεται 500 ευρώ. Κι εγώ σού λέω λέει ψέματα ο Τσίπρας. Μπορείς να το αποδείξεις; Διότι όταν αφήνεις τέτοιες αιχμές, θα πρέπει να ξέρεις πως ο κατήγορος κι όχι ο ‘κατηγορούμενος’ φέρει το βάρος της απόδειξης του πραγματικού περιστατικού. Αν εγώ κουκλίτσα μου σε πω πχ κλέφτρα, πρέπει εγώ να το αποδείξω. Με χαρτιά και ντοκουμέντα. Εσύ δεν χρειάζεται να κουνηθείς απ’ την καρέκλα.
Αν λοιπόν δεν μπορούμε γραπτώς να αποδείξουμε ότι το νοίκιασε για τα διπλάσια και τα τριπλάσια – τότε το μίσθωμα είναι 500 ευρώ. Όσο γράφει το συμβόλαιο. Ούτε 449 ούτε 501. Πεντακόσια. Τέλος. Δεν ξέρω ποιοι γείτονες ρωτήθηκαν και μίλησαν για διχίλιαρα ενοίκια. Γιατί κι εγώ γείτονας είμαι. Παραδίπλα εχω σπίτι – από τη γιαγιά μου για τους κακόβολους. Την περιοχή την ξέρω σαν την παλάμη του χεριού μου και τις τιμές και τις αξίες και τα πάντα. Κι εγώ όταν ζορίστηκα οικονομικά, προσπάθησα και να πουλήσω και να νοικιάσω. Ειλικρινά πιστεύει άνθρωπος ότι θα μπορούσαμε να εισπράττουμε νοίκι 1.500; Σοβαρά; Μέσα στην κρίση; Σε μια περιοχή όπου πωλούνται εκατοντάδες ακίνητα, και νοικιάζονται ελάχιστα;
Δηλαδή τι λέμε ακριβώς; Ότι θα μπορούσα εγώ και η κάθε εγώ, να βγάλω έξι χιλιάρικα τη σεζόν και θα μού ξίνιζαν; Τεμενάδες θα κάναμε. Αυτά τα τρελλά ποσά το 1999 με τη φούσκα του χρηματιστηρίου που μάς παρακάλαγαν να αγοράσουν τα σπίτια μας όσο όσο.
Γι’ αυτό σού λέω. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάν για το σπίτι το νοικιασμένο.
Και όπως είπε ο ποινικολόγος Θανάσης Καμπαγιάννης.
“Όταν πεθαίνουν 100 άτομα τη μέρα και το μόνο πράγμα που απασχολεί ολόκληρη κυβέρνηση είναι αν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πρόεδρος αστικού κόμματος και πρώην πρωθυπουργός μπορεί να νοικιάζει εξοχικό με 500 ευρώ το μήνα, καταλαβαίνεις ότι τη πρωτοχρονιά, εν μέσω πανδημίας και της ελλείψεις του συστήματος υγείας, πιθανότερο είναι να συναντήσεις τον άγιο Πέτρο παρά τον άγιο Βασίλη”.
