Πολωνία εκτρώσεις: Και έτσι... δραπετεύουν από τη ζωή τους, διεκδικώντας τη νομιμότητα που τους απαρνιέται η χώρα τους
Πολωνία εκτρώσεις: Η δημοκρατική Ευρώπη κλυδωνίστηκε στις 22 Οκτωβρίου του 2020, όταν το Συνταγματικό Δικαστήριο της Πολωνίας αποφάσισε να αυστηροποιήσει τη νομοθεσία των αμβλώσεων, θεσπίζοντας ως αντισυνταγματική την έκτρωση λόγω εμβρυϊκών ελαττωμάτων. Σύμφωνα με την αλλαγή της νομοθεσίας πλέον η άμβλωση επιτρεπόταν μόνο στην περίπτωση που κινδύνευε η ζωή της γυναίκας ή στην περίπτωση που η εγκυμοσύνη ήταν αποτέλεσμα βιασμού ή αιμομιξίας. Επρόκειτο πραγματικά για μία απόφαση που «ταρακούνησε» συθέμελα μία βαθιά καθολική χώρα, 38 εκατομμυρίων ανθρώπων, καθότι σχεδόν όλες οι εκτρώσεις στη χώρα της Ανατολικής Ευρώπης γίνονται σε περιπτώσεις που έχουν διαγνωσθεί πολύ σοβαρά προβλήματα στο έμβρυο.
Η απόφαση ώθησε χιλιάδες γυναίκες και άντρες να ξεχυθούν στους δρόμους εν τω μέσω της πανδημίας του κορονοϊού προκειμένου να διαμαρτυρηθούν, ενώ ακολούθησε γενική απεργία στη χώρα με την προτροπή και των τοπικών Αρχών. Οι μαζικές διαδηλώσεις οδήγησαν στο «πάγωμα» της δικαστικής απόφασης, με τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης Μίχαλ Ντβόρτζικ να δηλώνει πως «έχει ξεκινήσει μια συζήτηση και θα ήταν καλό να δώσουμε χρόνο στον διάλογο ώστε να δημιουργηθεί μια νέα θέση που δεν θα προκαλεί τόσες δυσκολίες και δεν θα εξάπτει τα αισθήματα». Με βάση τα επίσημα στοιχεία, κάθε χρόνο γίνονται λιγότερες από 2.000 νόμιμες αμβλώσεις στη χώρα. Οι γυναικείες οργανώσεις όμως εκτιμούν ότι παράνομα, ή στο εξωτερικό, πραγματοποιούνται πολύ – πραγματικά πολύ- περισσότερες ακόμα και πριν την απόφαση του Δικαστηρίου.
«Δραπέτης» λόγω… φόβου
Μεταξύ των χωρών στις οποίες «δραπετεύουν» οι Πολωνές γυναίκες προκειμένου να ζητήσουν βοήθεια είναι και η Τσεχία. Αυτό έκανε και η Άννα.
Το πραγματικό της όνομα είναι άλλο, αλλά επέλεξε να το κρατήσει κρυφό. Η Άννα, λοιπόν, μεγάλωσε σε μία μία συντηρητική πολωνική οικογένεια. Αλλά μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη τα άλλαξε όλα. Όπως αναφέρει η ίδια με το πρόσωπο κρυμμένο στον ανταποκριτή του ειδησεογραφικού δικτύου BBC στην Πράγα, Ρομπ Κάμερον: «Ήμουν 22 χρονών. Σπούδαζα τότε και ήθελα έναν ακόμα χρόνο. Και ήταν… ήταν ατύχημα. Το ανακάλυψα αρκετά νωρίς. Ήταν ένα σοκ. Δεν είχα ιδέα τι θα έκανα, αλλά ήμουν σίγουρη μόνο για ένα πράγμα: Δεν μπορούσαν να το πω σε κανέναν που πιθανώς θα μπορούσε να με βοηθήσει». Ο δημοσιογράφος τη ρώτησε για κάποια χάπια τα οποία θα βοηθούσαν στον τερματισμό της εγκυμοσύνης. που παρήγγειλε από το ίντερνετ, αλλά δεν έφτασαν ποτέ…
«Υποτίθεται ότι θα λάμβανα τα χάπια μέσα σε μία εβδομάδα. Πέρασε μία εβδομάδα και τίποτα. Νομίζω πέρασαν εννιά μέρες και εγώ ακόμα περίμενα. Και τότε έλαβα ένα γράμμα από το τελωνείο ότι υπήρχε ένα πακέτο για μένα. Εκείνοι δεν ήξεραν τι περιέχει το δέμα και ήθελαν να πάω για ανάκριση, γιατί ήθελαν να μάθουν τόσο για το περιεχόμενο όσο και γιατί το παρήγγειλα».
«Πώς αισθάνθηκες όταν έλαβες το γράμμα από το τελωνείο», ρωτά την Άννα ο δημοσιογράφος: «Φυσικά φοβήθηκα πολύ. Φρίκαρα. Δεν είχα ιδέα τι να κάνω. Όλοι οι φίλοι μου με συμβούλευσαν να μην πάω. Όπως και έκανα. Δεν εμφανίστηκα ποτέ, δεν τηλεφώνησα, τίποτα. Αφού έλαβα το γράμμα κατάλαβα ότι τα χάπια που παρήγγειλα δεν αποτελούσαν πια μία εναλλακτική. Σκέφτηκα να τα παραγγείλω ξανά, αλλά αυτή τη φορά να ζητήσω από κάποιους φίλους στο εξωτερικό να σταλθούν σε εκείνους. Αλλά δεν είχε νόημα πια. Ήταν πια πολύ αργά για μένα για να περιμένω αυτά τα χάπια».
Από θύματα… εγκληματίες
Έτσι η Άννα ταξίδεψε στην Πράγα ώστε να προχωρήσει με τη διαδικασία. Στην αρχή το νοσοκομείο αρνήθηκε γιατί δεν ήταν κάτοικος. Χρειάστηκε να τους πάει ένα ψεύτικο συμβόλαιο δουλειάς. Τότε τη δέχτηκαν. «Πέρασα τη μισή μέρα εκεί. Έπρεπε να έρθει κάποιος να με πάρει, να υπογράψει το εξιτήριο. Και αυτό ήταν».
Όπως αναφέρει ο Ρομπ Κάμερον: «Όταν οι Πολωνές γυναίκες φτάνουν στη Τσεχία, δεν βρίσκουν μόνο εκφράσεις ηθικής υποστήριξης, αλλά και πρόσβαση σε κάτι που είναι νομικά ασφαλές και παρέχεται κατόπιν αιτήματος. Μπορεί να μην πραγματοποιούν όλες οι κλινικές την επέμβαση σε ξένες, αλλά σίγουρα θα βρεθεί μία που θα το κάνει. Η εύρεση αυτής γίνεται λίγο πιο εύκολη χάρης στη καινούρια ΜΚΟ, που έχει ιδρυθεί στην Πράγα από Πολωνες».
«Καταλάβαμε πως το να κάνεις μια έκτρωση στην Πολωνία ακόμα κι αν ήταν αποτέλεσμα παράνομης ενέργειας, όπως αποτέλεσμα ενός εγκλήματος βιασμού ή αιμομιξίας, είναι αλήθεια δύσκολο. Γιατί πρέπει να υποβληθείς σε μία ολόκληρη νομική διαδικασία. Και ξέρεις; Κάποιες γυναίκες απλά τα παρατάνε. Γιατί ενώ είναι εκείνες τα θύματα, τους συμπεριφέρονται σαν να είναι εγκληματίες», λέει η Μάρτα Ματσαλόβσκα.
Κανείς δεν ξέρει ακριβώς πόσες Πολωνές γυναίκες κάνουν αυτό το ταξίδι κάθε χρόνο.
Η Άννα δεν μίλησε ποτέ στην οικογένειά της για την έκτρωση.
Λέει ότι δεν θα επιστρέψει ποτέ στην Πολωνία.
Με πληροφορίες από το BBC
Ειρήνη Θεοδωρίδου
