Θαλασσινό νερό: Την επόμενη φορά που θα κάνετε βουτιά στη θάλασσα, κρατήστε το θαλασσινό νερό πάνω σας λίγο παραπάνω! Μόνο, μην το... πίνετε!
Θαλασσινό νερό: Η θάλασσα, πέρα από το απέραντο γαλάζιο που μας… ταξιδεύει, έχει απίστευτα οφέλη για την υγεία μας. Το ίδιο ισχύει και για το θαλασσινό νερό. Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μπάνιων, αισθάνεστε καλά, το δέρμα σας φαίνεται θαυμάσιο και το σώμα σας φαίνεται πιο υγιές από ποτέ. Γιατί όμως; Το θαλασσινό νερό έχει παρόμοια σύνθεση με το πλάσμα του αίματος μας
Η ιατρική χρήση του θαλασσινού νερού χρονολογείται από τον 4ο αιώνα π.Χ., όταν ο Ιπποκράτης χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τη λέξη “θαλασσοθεραπεία”. Αυτή η λέξη προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «θάλασσα» και «θεραπεία». Γνωστός επίσης και ως ο πατέρας της σύγχρονης ιατρικής, ο Ιπποκράτης ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε θαλασσινό νερό για θεραπευτικούς σκοπούς.
Θαλασσινό νερό: 84 ζωτικά στοιχεία
Το θαλασσινό νερό περιέχει 84 ζωτικά στοιχεία που μπορούν να βρεθούν και στο ανθρώπινο σώμα. Αυτά τα στοιχεία περιλαμβάνουν βιταμίνες, ανόργανα άλατα, ιχνοστοιχεία και αμινοξέα. Το νερό της θάλασσας είναι επίσης πλούσιο σε ζωντανούς μικροοργανισμούς που παράγουν ευεργετικά αντιβιοτικά, αντιμικροβιακές και αντιβακτηριακές ουσίες. Οι άνθρωποι έχουν τη φυσική ικανότητα να αφομοιώνουν όλα αυτά τα στοιχεία, γιατί η σύσταση του σώματός μας, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είναι πολύ παρόμοια με εκείνη του θαλασσινού νερού. Στην πραγματικότητα, το θαλασσινό νερό περιέχει σχεδόν την ίδια συγκέντρωση σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία με το ανθρώπινο πλάσμα αίματος.
Ένα από τα πιο σημαντικά οφέλη του θαλασσινού νερού για την υγεία έγκειται στην ικανότητά του να θεραπεύσει το κατεστραμμένο και ερεθισμένο δέρμα.Το θαλασσινό νερό μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή και να θεραπεύσει πολλές παθήσεις του δέρματος, όπως η ατοπική δερματίτιδα, οι ευρυαγγείες, η ψωρίαση και το έκζεμα. Έχει αντισηπτικές ιδιότητες και είναι πολύ χρήσιμο για την επούλωση μικρών πληγών, κοψιμάτων, εξανθημάτων και εκδορών: το αλάτι και το χλωριούχο κάλιο φαίνεται να είναι υπεύθυνα σε σημαντικό βαθμό για αυτά τα ευεργετικά, επιδιορθωτικά αποτελέσματα.
Το θαλασσινό νερό βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, λόγω της υψηλής συγκέντρωσης του ορυκτών. Στην πραγματικότητα, η θαλασσοθεραπεία αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος με την αναπλήρωση βασικών μετάλλων στο σώμα μας, τα οποία έχουν εξαντληθεί λόγω των διαφορετικών εσωτερικών και εξωτερικών παραγόντων.
Έχει επίσης τη δυνατότητα να ανακουφίζει από τα συμπτώματα της γρίπης ή του κρυώματος, καθώς και να θεραπεύσει τη βρογχίτιδα και την ιγμορίτιδα. Η εισπνοή χλωριούχου νατρίου ή θαλασσινού νερού, βοηθά στη χαλάρωση της βλέννας και στη θεραπεία πνευμονικών προβλημάτων.
Θαλασσινό νερό: Κάνει όμως να το καταπίνουμε;
Πόσες φορές δεν έχουμε κάνει βουτιά στη θάλασσα και έχουμε πιει λίγο θαλασσινό νερό, σίγουροι πως δεν έγινε και κάτι; Μια μελέτη όμως, ομάδας ερευνητών του Ηνωμένου Βασιλείου, έδειξε πως όσοι πίνουν θαλασσινό νερό, και ιδίως οι surfers, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα μεταφοράς βακτηρίων ανθεκτικών στα αντιβιοτικά.
Σύμφωνα με παλαιότερες έρευνες οι surfers καταπίνουν πολύ περισσότερο θαλασσινό νερό από τους υπόλοιπους κολυμβητές και άλλους λάτρεις του νερού. «Το μεγάλο ερώτημα για εμάς ήταν λοιπόν. ‘Και τι σημαίνει αυτό;’» δήλωσε η Αν Λέοναρντ, επιδημιολόγος στην ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Έξετερ και ερευνήτρια.
E.coli
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Environment International, προσπάθησε να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση, εξετάζοντας τα βακτηρίδια του εντέρου περίπου 300 ανθρώπων, οι μισοί εκ των οποίων έκαναν συνήθως surf. Τα δείγματα κοπράνων έδειξαν πως το 9% των surfers, σε σύγκριση με το 3% όσων δεν είχαν κάνει σερφ, είχαν το E.coli, που ήταν ανθεκτικό στην κεφοταξίμη, ένα αντιβιοτικό που συνήθως συνταγογραφείται για να σκοτώσει τα βακτήρια.
Ενώ το μέγεθος του δείγματος και τα ποσοστά των προσβεβλημένων ανθρώπων ήταν τόσο μικρά, η Λέονταρντ αναφέρει ότι τα αποτελέσματα δείχνουν μια πιθανή σχέση ανάμεσα στην ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά και στον χρόνο που περνάμε στη θάλασσα.
Τα αντμικροβιακά χρησιμοποιούνται συνήθως στην ιατρική, τη γεωργία και σε άλλους δημόσιος χώρους, και η Λέοναρντ λέει πως οι πρακτικές απορροής και επεξεργασίας λυμάτων ,ιδιαίτερα μετά από έντονες βροχοπτώσεις, μπορούν να μεταφέρουν τις ουσίες αυτές κατευθείαν στον ωκεανό, όπου μπορεί να βρεθούν εκτεθειμένοι οι κολυμβητές.
Όχι να αφήσουμε και το σερφ!
Τα ευρήματα αυτά, δε σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να εγκαταλείψει το σερφ, εφησυχάζει η Λέοναρντ. Αντ’ αυτού, έχουν σκοπό να βοηθήσουν τους ανθρώπους να «αποφασίσουν εάν θέλουν να κολυμπήσουν ή όχι» λέει η Λέοναρντ, προσθέτοντας πως η αποφυγή της επαφής με το θαλασσινό νερό, στις ημέρες που ακολουθούν τις έντονες βροχοπτώσεις μπορεί να μειώσει την έκθεση.
Τα αποτελέσματα μπορεί να διαφέρουν από χώρα σε χώρα με βάση τη χρήση αντιβιοτικών, τις πρακτικές επεξεργασίας νερού και άλλων παραγόντων. «Η κατανόηση της μετάδοσης και όλοι οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο μπορούν να μας βοηθήσουν να αναπτύξουμε αποτελεσματικές παρεμβάσεις για να μειώσουμε την εξάπλωση της αντίστασης» λέει η Λέοναρντ. Αυτό είναι σημαντικό «επειδή η αντίσταση στα αντιβιοτικά είναι μια αυξανόμενη ανησυχία σε διεθνές επίπεδο».
Την επόμενη φορά που θα κάνετε βουτιά στη θάλασσα, κρατήστε το θαλασσινό νερό πάνω σας λίγο παραπάνω! Μόνο, μην το… πίνετε!
