Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: Ο Έρλινγκ Χάαλαντ της Μπορούσια Ντόρτμουντ είναι εδώ και ένα δεκαήμερο το «Χρυσό Αγόρι» (Golden Boy) του 2020. Ο νεαρός Νορβηγός στράικερ πήρε το φετινό βραβείο του κορυφαίου νερού παίκτη. Του τοπ ανερχόμενου σταρ. Αυτού, που θα μας απασχολήσει για τα επόμενα πολλά χρόνια, αφού ήδη έδειξε πως ειναι πάστα αστεριού πρώτου μεγέθους. Ετσι δεν είναι; Η μηπως όχι; Μήπως υπάρχουν φορές που νικητές του βραβείου πάτωσαν; Εξαφανίστηκαν ή εγιναν χρυσές μετριότητες; Ο θεσμός του «Golden Boy» ξεκίνησε το 2003. Δεν είναι λίγα τα 17 χρόνια που δίνεται χρόνο από δημοσιογράφους, η αναγνώριση σε νεαρούς ποδοσφαιριστές (έως 21 ετών) των επιτευγμάτων τους σε ένα ημερολογιακό έτος.
O θεσμός ξεκίνησε από την Ιταλική εφημερίδα «Tuttosport», ωστόσο επεκτάθηκε άμεσα και συμπεριέλαβε εκπροσώπους ΜΜΕ άλλων χωρών. Στην απονομή του “Golden Boy” συμμετέχουν και Μέσα όπως οι «The Times» (Αγγλία), «De Telegraaf» (Ολλανδία), «L’Equipe»-«France Football» (Γαλλία), «Marca»-«Mundo Deportivo» (Ισπανία), «Bild» (Γερμανία), «Blick» (Ελβετία), «A Bola» (Πορτογαλία), «Τα Νέα» (Ελλάδα) και «Sport Express» (Ρωσία).
Ο Έρλινγκ Χάαλαντ κέρδισε το φετινό βραβείο, κερδίζοντας τους Ανσού Φατί της Μπαρτσελόνα που ήταν δεύτερος σε ψήφους και τον Αλφόνσο Ντέιβις της Μπάγερν Μονάχου που βγήκε τρίτος. Ο Νορβηγός επιθετικός πέτυχε 44 γκολ με τις Σάλτσμπουργκ και Ντόρτμουντ και έτσι έγινε ο πρώτος νικητής του βραβείου γεννημένος στον 21ο αιώνα. Ποιανού όμως τα βήματα ακολούθησε ο Χάαλαντ; Πάμε να δούμε αναλυτικά τους νικητές του «Golden Boy» και τα κατορθώματα τους;
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2003 – Ράφαελ Φαν Ντε Φάαρτ (Άγιαξ)
Το ταλέντο του Φαν Ντε Φάαρτ αναγνωρίστηκε από το ξεκίνημα της καριέρας του. Απέκτησε το ταλέντο του στους δρόμους του Άμστερνταμ κοντά στο μέρος που γεννήθηκε και μαζεύτηκε από τον Άγιαξ σε ηλικία 10 ετών. Οπου και μετατράπηκε σε έναν εξαιρετικό τεχνικά ποδοσφαιριστή, αφήνοντας τον «Αίαντα» για το Αμβούργο 12 χρόνια αργότερα.
Ο Ολλανδός καθιερώθηκε ως βασικός στην ηλικία των 17 ετών και κατέκτησε δύο φορές το πρωτάθλημα Ολλανδίας (2002, 2004), όπου και συστάθηκε στο ευρύ κοινό ως ένας μέσος με μεγάλη έφεση στο σκοράρισμα. Μάλιστα, πέτυχε 14 γκολ την σεζόν 2001/02 και 18 την επόμενη σεζόν, αντιμετωπίζοντας και προβλήματα τραυματισμού (πολλά από αυτά επηρέασαν την καριέρα του).
Το 2005 άφησε τον Άγιαξ για λογαριασμό του Αμβούργου, όπου και πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις. Τις οποίες «εξαργύρωσε» το 2008 με μία μεταγραφή στην Ρεάλ Μαδρίτης για 13 εκατομμύρια ευρώ. Δύο χρόνια αργότερα αποχώρησε από την ισπανική πρωτεύουσα για την Τότεναμ, πριν ενταχθεί ξανά στο Αμβούργο.
Αυτή ήταν και η αρχή του τέλους για τον Φαν Ντε Φάαρτ. Το δεύτερο του πέρασμα από την γερμανική ομάδα δεν ήταν και το καλύτερο δυνατό και έτσι μεταγράφηκε στην Ρεάλ Μπέτις. Εκεί οι επιδόσεις του δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές. Έκλεισε την καριέρα του το 2018 μετά από ένα πέρασμα από την Δανία για λογαριασμό της Μίντιλαντ και της Έσμπιεργκ.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2004 – Γουέιν Ρούνεϊ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
Έχοντας πραγματοποιήσει δύο εντυπωσιακές σεζόν με την Έβερτον και μία καταπληκτική επίδοση στο Γιούρο 2004 με την Αγγλία, ήταν θέμα χρόνου προτού το «χρυσό παιδί» της χώρας πάρει μεταγραφή σε ένα μεγαλύτερο σύλλογο. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δαπάνησε 25 εκατομμύρια λίρες (ποσό ρεκόρ τότε για έναν παίχτη κάτω των 20 ετών).
Υπό τις οδηγίες του Σερ Άλεξ πέτυχε σπουδαία επιτεύγματα, σκοράροντας και 11 γκολ στην παρθενική του σεζόν με τους «κόκκινους διάβολους». Ενώ, οδήγησε την ομάδα σε 5 πρωταθλήματα και στην κατάκτηση ενός Τσάμπιονς Λιγκ. Οι επιτυχίες με την εθνική Αγγλίας δεν ήταν ανάλογες. Μολαταύτα ο Ρούνεϊ έγινε ο πρώτος σκόρερ της το 2015 και ο παίχτης με τις περισσότερες συμμετοχές το 2016. Βέβαια, στα τελευταία χρόνια του Φέργκιουσον στον πάγκο της Γιουνάιτεντ, ο Ρούνεϊ είχε πτώση στην καριέρα του.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2005 – Λιονέλ Μέσι (Μπαρτσελόνα)
«Δεν έχω ξανά δει κάτι τέτοιο από έναν έφηβο», δήλωσε αρχικά ο Φάμπιο Καπέλο, όταν παρακολούθησε την έμπειρη Γιουβέντους του, να «διαλύεται» από τον νεαρό τότε Μέσι σε ένα φιλικό με την Μπαρτσελόνα. Ενώ, στην συνέχεια ανέφερε: «Στο τέλος του αγώνα ρώτησα τον Φρανκ Ράιχαρντ να τον αποκτήσω ως δανεικό για την σεζόν, επειδή είχαν ήδη τρεις μη ευρωπαίους ποδοσφαιριστές και εκείνος γελώντας μου είπε Δεν υπάρχει πιθανότητα».
Η Μπαρτσελόνα γνώριζε τι είχε στα χέρια της, ωστόσο τότε άρχισε να συστήνεται στο ευρύ κοινό. Ο Μέσι δεν ήταν τότε «μηχανή» των γκολ, ωστόσο οι ντρίμπλες του άφηναν άφωνους τους θεατές και ήδη θεωρούταν ένας από τους καλύτερους παγκοσμίως, όταν έβγαινε από την εφηβεία. Μάλιστα, ο Ροναλντίνιο είχε δηλώσει το 2005: «Ο καλύτερος του κόσμου; Δεν είμαι καν ο καλύτερος στην Μπαρτσελόνα».
10 πρωταθλήματα Ισπανίας και 4 Τσάμπιονς Λιγκ αργότερα, είναι μόλις μερικά από τα επιτεύγματα του Αργεντίνου μάγου. Ο οποίος έχει σκοράρει 644 γκολ με την Μπαρτσελόνα σε ηλικία μόλις 32 ετών.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2006 – Σεσκ Φάμπρεγκας (Άρσεναλ)
Εντάχθηκε στην πρώτη ομάδα της Άρσεναλ σε ηλικία μόλις 16 ετών και καθιερώθηκε από τον Αρσέν Βενγκέρ στο κέντρο των «κανονιέρηδων» παρέα με τους Ζιλμπέρτο Σίλβα και Πατρίκ Βιεϊρά. Μάλιστα, ο Ισπανός θεωρείται ο σπουδαιότερος «μαθητής» του Βενγκέρ, αφού σήκωσε μεγάλο βάρος στην πλάτη του μετά την αποχώρηση του Βιεϊρά. Όμως, αντεπεξήλθε και μέχρι την ηλικία των 19 είχε πραγματοποιήσει σχεδόν 100 συμμετοχές στην Πρέμιερ Λιγκ.
Παρά τις εξαιρετικές του εμφανίσεις στο γήπεδο, τα τρόπαια στην καριέρα του δεν ήρθαν γρήγορα, καθώς κατέκτησε μόνο το Κύπελλο Αγγλίας το 2005. Αυτός ήταν και ο λόγος που μεταγράφηκε στην Μπαρτσελόνα το 2011. Όπου και κατέκτησε δύο πρωταθλήματα το 2011 και το 13 για να ακολουθήσει η αποχώρηση του για την Τσέλσι.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2007 – Σέρχιο Αγκουέρο (Ατλέτικο Μαδρίτης)
Όταν κάνεις το επαγγελματικό σου ντεμπούτο σε ηλικία 15 ετών, ο κόσμος θα περιμένει πολλά από εσένα, όπως και όταν σκοράρεις το σπουδαιότερο γκολ στην ιστορία της ομάδας δύο χρόνια αργότερα, αυτό λέει πολλά. Ο Σέρχιο Αγκουέρο έκανε και τα δύο με την Ιντεπεντιέντε, πριν μεταγραφεί στην Ατλέτικο Μαδρίτης για 23 εκατομμύρια ευρώ το 2006. Στους «ροχιμπλάνκος» πραγματοποίησε τρομερές εμφανίσεις, καλύπτοντας στο έπακρο το κενό του Φερνάντο Τόρες.
Στην δεύτερη του σεζόν στην ομάδα πέτυχε 7 γκολ στους πρώτους 11 αγώνες (μεταξύ αυτών και ένα γκολ στην πρεμιέρα κόντρα στην Ρεάλ) και έτσι πήρε το βραβείο το 2007. Μάλιστα, στην τελευταία του σεζόν με την «Ατλέτι» πέτυχε 20 γκολ και κέρδισε μια μεταγραφή για την Μάντσεστερ Σίτι, με την οποία συνεχίζει να γράφει ιστορία.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2008 – Άντερσον (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
Θεωρείτο ως ένας τρομερός ποδοσφαιριστής και χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως το μέλλον του ποδοσφαίρου, ωστόσο με τον καιρό έγινε ξεκάθαρο, ότι ο Άντερσον δεν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις. Ούτε και να πραγματοποιήσει ανάλογες εμφανίσεις με αυτές στο ξεκίνημα της καριέρας του στην Βραζιλία.
Είχε χαρακτηριστεί ως ο «νέος Ροναλντίνιο» μετά από μερικές λαμπρές εμφανίσεις με την Γκρέμιο ως ένας επιθετικός μέσος, οι οποίες τον οδήγησαν στην Πόρτο. Όμως, αυτή η φήμη είχε ξεχαστεί έως την αποχώρηση του από την Γιουνάιτεντ το 2015. Ο Φέργκιουσον είχε εκπλαγεί από τις τεχνικές ικανότητες του Βραζιλιάνου και έδωσε 20 εκατομμύρια λίρες για να τον αποκτήσει.
Ο Άντερσον δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στον νέο του ρόλο και απειλούσε σπάνια τους αντίπαλους τερματοφύλακες. Ενώ, του πήρε 40 παιχνίδια μέχρι να πετύχει το πρώτο του γκολ. Οι τραυματισμοί και ο μονίμως εξαιρετικός Πολ Σκόουλς δεν βοήθησαν ιδιαίτερα, αφού ο Άγγλος μέσος φάνηκε να είναι αρκετά καλύτερος από τον «αντικαταστάτη» του.
Το 2014 ο Άντερσον δόθηκε δανεικός στην Φιορεντίνα, πριν αποχωρήσει από την Γιουνάιτεντ και επιστέψει στην Βραζιλία για λογαριασμό της Ιντερνασιονάλ τον Φεβρουάριο του 2015.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2009 – Αλεξάντερ Πάτο (Μίλαν)
Δεν θα το πιστεύατε κοιτάζοντας τον εμφανώς ντεφορμέ Βραζιλιάνο, που έκανε ένα μικρό πέρασμα από την Τσέλσι το 2015. Ωστόσο ο Πάτο ήταν ο εκφραστής των ταλαντούχων ποδοσφαιριστών στο ξεκίνημα της καριέρας του στην Ιντερνασιονάλ. Η Μίλαν δαπάνησε 13 εκατομμύρια λίρες για να τον αποκτήσει το 2007 και τις πρώτες τέσσερις σεζόν του στο Μιλάνο, όλα πήγαιναν πολύ καλά για τον Βραζιλιάνο.
Η τελευταία του καλή περίοδος με τους «ροσονέρι» ήταν την σεζόν 2010/11, καθώς κατέκτησε το Σκουντέτο, έχοντας σκοράρει εως τότε 50 γκολ σε 102 γκολ με την ιταλική ομάδα. Όμως, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και τις επιτυχίες διαδέχτηκαν οι τραυματισμοί.
Αρχικά είχε πρόβλημα στον μηρό του, για να ακολουθήσει ένας μυϊκός τραυματισμός και ένα αποτυχημένο πέρασμα από την Παρί Σεν Ζερμέν. Αυτό ήταν και η αρχή του τέλους για την καριέρα του Πάτο στην Μίλαν. Μεταγράφηκε στην Κορίνθιανς για 15 εκατομμύρια ευρώ το 2013 και σκόραρε στο ντεμπούτο του, Όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και οι εμφανίσεις του εξόργισαν τους οπαδούς της ομάδας.
Αποκορύφωμα ήταν ένα άστοχο πέναλτι “Πανένκα”, που απέκλεισε την ομάδα του από το κύπελλο της Βραζιλίας. Έτσι, ακολούθησε ένας δανεισμός στην Σάο Πάολο, όπου φάνηκε να ανακάμπτει. Η Τσέλσι τον απέκτησε από την Κορίνθιανς, ωστόσο δεν ανταπεξήλθε και ακολούθησε η Βιγιαρεάλ. Πέρασε από την Κίνα με την Τιεντίν Τσουαντζιάν και πλέον επέστεψε στην Σάο Πάολο.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2010 – Μάριο Μπαλοτέλι (Μάντσεστερ Σίτι)
Γρήγορα αυτοκίνητα, πυροτεχνήματα, μπλούζες και προβλήματα με τα φανελάκια προπόνησης… δυστυχώς για τον Μπαλοτέλι, αυτά είναι τα επιτεύγματα για τα οποία μνημονεύεται κυρίως και όμως πίσω στο 2010 όλα θεωρούνταν ωραία. Ο Ιταλός ωστόσο έφτασε στο Μάντσεστερ επειδή έκανε καλές εμφανίσεις στο γήπεδο. Έχοντας σκοράρει 20 γκολ στην Serie A σε 54 εμφανίσεις πριν την συμπλήρωση 20 χρόνων.
Έτσι, με τις επιδόσεις του κάλυπτε τις συζητήσεις για τις εξωγηπεδικές του επιλογές. Μετά από ένα ξεκίνημα με αρκετά σκαμπανευάσματα -τραυματισμοί και αποβολές «παντρεύτηκαν» με το σκοράρισμα- και ο Μπαλοτέλι κέρδισε το βραβείο του «Golden Boy» ξεπερνώντας τον Τζακ Γουίλσιρ. Όμως, οι εμφανίσεις του είχαν πτωτική πορεία και ο Ιταλός επιθετικός πήγε στην Μίλαν, καθώς ο Μαντσίνι δεν άντεξε τις επιλογές του. Ακολούθησε η Λίβερπουλ, όπου τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα, για να μεταγραφεί στη Νίς. Και από εκεί στην Μπρέσια χωρίς να μπορέσει να πιάσει ξανά υψηλά στάνταρ απόδοσης.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2011 – Μάριο Γκέτσε (Ντόρτμουντ)
Όταν ο Γκέτσε ονομάστηκε ο καλύτερος νεαρός ποδοσφαιριστής το 2011, είχε μόλις κερδίσει το πρώτο του πρωτάθλημα Γερμανίας και ετοιμαζόταν να το ξανά πετύχει την αμέσως επόμενη σεζόν. Ένας από τους πιο ταλαντούχους ποδοσφαιριστές της νεανικής Ντόρτμουντ του Κλοπ. Ο Γκέτσε ήταν ο δεύτερος σε ασσίστ το 2011, με την ομάδα του να κερδίζει την Μπάγερν στο κυνήγι του τίτλου, χάνοντας μόλις 3 από τα πρώτα 16 της παιχνίδια, στα 2 εκ των οποίων ήταν απόν ο ίδιος.
Το βραβείο διαδέχθηκε ένας τραυματισμός στον μηρό, που τον έκανε να χάσει το υπόλοιπο της σεζόν, καταφέρνοντας να αγωνιστεί στα 2 τελευταία παιχνίδια της Μπουντεσλίγκα. Ο Γκέτσε έμεινε ακόμα μία σεζόν στην Ντόρτμουντ για να μεταβεί στην Βαυαρία για λογαριασμό της Μπάγερν Μονάχου, η οποιά δεν αποδείχτηκε και η καλύτερη επιλογή.
Είχε τραυματισμούς και ο χρόνος συμμετοχής του ήταν ελάχιστος και έτσι επέστρεψε στην Ντόρτμουντ το 2016 (είχε κατακτήσει και το Μουντιάλ με δικό του γκολ δύο χρόνια νωρίτερα). Ενώ, πλέον αγωνίζεται στην Αϊντχόφεν.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2012 – Ίσκο (Μάλαγα)
Μπορεί η Βαλένθια να έχει εξελίξει και πουλήσει μερικούς εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές, ωστόσο έχει κάνει και μερικά «λάθη». Ένα από αυτά ήταν και να χάσει τον Ίσκο το 2011 για 6 εκατομμύρια ευρώ. Η Μάλαγα ήταν αυτή που τον απέκτησε και οι ιθύνοντες του συλλόγου «έτριβαν τα χέρια τους» με την απόδοση του νεαρού τότε Ισπανού, αφού τους βοήθησε να βγουν στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Στην χρονιά του βραβείου, ο Ίσκο οδήγησε την Μάλαγα σε μια πολύ καλή πορεία στην Ευρώπη, αφού έφτασαν εως τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Ενώ, ακολούθησε και μία καλή παρουσία με την εθνική Ισπανίας κάτω των 19, κατακτώντας το Γιούρο. Μεταγράφηκε στην Ρεάλ Μαδρίτης για 30 εκατομμύρια ευρώ, όπου και η συνέχεια είναι γνωστή, με τους Μαδριλένους να κυριαρχούν στην Ευρώπη.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2013 – Πολ Πογκμπά (Γιουβέντους)
Ο Φέργκιουσον μπορεί να μην φάνηκε να θέλει να ικανοποιήσει την δίψα του Πογκμπά για συμμετοχή στην πρώτη ομάδα στο πρώτο του πέρασμα από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ωωστόσο οι εμφανίσεις του στην Γιουβέντους έκανε τους δημοσιογράφους να τον επιλέξουν ως τον κορυφαίο νεαρό ποδοσφαιριστή το 2013.
Στους «μπιανκονέρι» έγινε βασικός και εντυπωσίασε αμέσως με τις επιδόσεις του και κατέκτησε στην πρώτη του χρονιά το Σκουντέτο. Ανάλογη ήταν και η επόμενη σεζόν για τον Γάλλο μέσο, καθώς σε ένα κέντρο παρέα με τους Αντρέα Πίρλο και Αρτούρο Βιδάλ ο Πογκμπά «μεγαλούργησε». Ακολούθησαν ακόμα δύο σεζόν στην Γιουβέντους, συνοδευόμενες με εγχώριους τίτλους πριν επιστρέψει στην Γιουνάιτεντ το 2016. Μάλιστα, έγινε και η έως τότε πιο ακριβή μεταγραφή στον κόσμο. Με την αγγλική ομάδα να δίνει 89 εκατομμύρια λίρες για να τον κάνει δικό της.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2014 – Ραχίμ Στέρλινγκ (Λίβερπουλ)
Μπορεί να ήταν το γκολ των Λουίς Σουάρεζ και Ντάνιελ Στάριτζ, που οδήγησαν την Λίβερπουλ μία ανάσα από την κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2014. Όμως ο Στέρλινγκ ήταν ένα αναγκαίο μέλος της ομάδας του Μπρένταν Ρότζερς και κατάφερε να εντυπωσιάσει με τις εμφανίσεις του.
Με την μεταγραφή του Σουάρεζ στην Μπαρτσελόνα εκείνο το καλοκαίρι και τον Στάριτζ να μένει εκτός για αρκετό καιρό λόγω τραυματισμών, ο νεαρός Στέρλινγκ έγινε ακόμα πιο σημαντικός για τους «κόκκινους». Και έτσι κατέκτησε το βραβείο του πιο ταλαντούχου νεαρού ποδοσφαιριστή, λίγο μετά τα εικοστά του γενέθλια.
Εντάχθηκε στην Μάντσεστερ Σίτι το 2015 για 49 εκατομμύρια λίρες, όπου το ξεκίνημα του δεν ήταν και το καλύτερο δυνατό. Ενώ, και η επίδοση του στο Γιούρο 2016 δεν ήταν καλή και τα μέσα άσκησαν έντονη κριτική για τον ίδιο. Υπό τις οδηγίες του Πεπ Γκουαρντιόλα έπιασε ξανά υψηλά στάνταρ απόδοσης και μετατράπηκε σε αναντικατάστατο κομμάτι της Σίτι.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2015 – Άντονι Μαρσιάλ (Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ)
Ο Μαρσιάλ πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις με την Μονακό και οι επιδόσεις του τον έκαναν να κληθεί από την εθνική ομάδα της Γαλλίας. Ενώ, λίγο καιρό αργότερα ταξίδεψε στην Αγγλία για λογαριασμό της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μία κίνηση που προκάλεσε έντονη κριτική. Όμως, ο νεαρός επιθετικός έκανε ένα δυνατό ξεκίνημα με τους «κόκκινους διάβολους» και έστρεψε τους φιλάθλους της ομάδας με το μέρος του. Ενώ, και στο δεύτερο μισό της παρθενικής του σεζόν στην Αγγλία πέτυχε μερικά σημαντικά γκολ. Η καλύτερη επίδοση του με την φανέλα της Γιουνάιτεντ ήταν την σεζόν 2019/20, σκοράροντας 23 γκολ.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2016 – Ρενάτο Σάντσες (Μπάγερν Μονάχου)
Ο Ρενάτο Σάντσες πρακτικά οδηγήθηκε από μια μεταγραφή 35 εκατομμυρίων ευρώ στην Μπάγερν Μονάχου και την κατάκτηση του Γιούρο 2016, στο να αγωνίζεται στην Σουόνσι σε λιγότερο από ένα χρόνο. Ο νεαρός μέσος πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις με την φανέλα της Μπενφίκα. Βοηθώντας την να φτάσει έως τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ.
Οι επιδόσεις του τον οδήγησαν στην εθνική ομάδα της χώρας του, με την οποία κατέκτησε το Ευρωπαϊκό το 2016 στην Γαλλίας. Με τον ίδιο να θεωρείται ένας ταλαντούχος μέσος, ο οποίος δεν φοβόταν να κρατήσει την μπάλα. Έτσι, έλαβε και το βραβείο του καλύτερου νεαρού ποδοσφαιριστή της διοργάνωσης. Η μεταγραφή του στην Μπάγερν δεν ήταν η καλύτερη επιλογή, αφού δεν κατάφερε να καθιερωθεί. Έτσι, πουλήθηκε στην Λιλ για 25 εκατομμύρια ευρώ το 2019.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2017 – Κίλιαν Εμπαπέ (Παρί Σεν Ζερμέν)
Ο Εμπαπέ βοήθησε την Μονακό να φτάσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος το 2017 και οι εμφανίσεις του τον έκαναν τον δεύτερο πιο ακριβό ποδοσφαιριστή στον κόσμο. Η Παρί δέχτηκε να τον κάνει δικό της για 180 εκατομμύρια ευρώ. Στα 18 του ο Γάλλος τελείωσε την σεζόν 2016/17 με 26 γκολ σε 44 παιχνίδια, μεταξύ των οποίων και αρκετά στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπου η ομάδα του έφτασε ως τα ημιτελικά. Ενώ, έκανε και το ντεμπούτο του με την Εθνική.
Ανάλογη πορεία έχει και η καριέρα του στην Παρί, καθώς έχει μετατραπεί σε σημαντικό πυλώνα για το παιχνίδι της και έγινε ο νεαρότερος ποδοσφαιριστής, που σκόραρε 10 γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Το καλοκαίρι του 2018 τον βρήκε στα γήπεδα της Ρωσίας, όπου και έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής με την Γαλλία.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2018 – Ματάις Ντε Λιχτ (Άγιαξ)
Δεν υπήρχε ερώτημα για το αν ο Ολλανδός αμυντικός θα έπαιρνε μεταγραφή για μια μεγαλύτερη ομάδα το καλοκαίρι του 2019, μετά από τις εκπληκτικές εμφανίσεις του με τον Άγιαξ. Με την Γιουβέντους να είναι αυτή, που τον έκανε δικό της με 75 εκατομμύρια ευρώ. Το «χρυσό παιδί» του Άγιαξ πραγματοποίησε μια φοβερή σεζόν με την φανέλα του, φτάνοντας μια ανάσα από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Μπορεί να μην τα κατάφερε, ωστόσο οι πρωταθλητές Ολλανδίας εντυπωσίασαν, αποκλείοντας την Ρεάλ Μαδρίτης μέσα στο «Μπερναμπέου» και.
Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο – βραβεία: 2019 – Ζοάο Φέλιξ (Ατλέτικο Μαδρίτης)
Ο Ζοάο Φέλιξ μπορεί να μην έχει καταφέρει να εντυπωσιάσει με την φανέλα της Ατλέτικο Μαδρίτης. Η οποία σπατάλησε 113 εκατομμύρια λίρες για να τον κάνει δικό της για εφτά χρόνια, όμως παραμένει ένας ταλαντούχος ποδοσφαιριστής με εξαιρετικά τεχνικά χαρακτηριστικά. Η παρθενική του σεζόν στην Ισπανία δεν ήταν η καλύτερη δυνατή, σκοράροντας μόλις 9 γκολ σε 36 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις. Όμως, η φετινή σεζόν έχει ξεκινήσει πολύ καλά τόσο για τον ίδιο όσο και για την ομάδα του. Έχει σκοράρει ήδη 8 γκολ σε 17 εμφανίσεις και έχει ανακηρυχθεί ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της Λα Λίγκα για τον Νοέμβριο.
