Φυσικά και είναι αδιανόητο, θλιβερό και άκρως παράλογο να αναφέρεται σε τίτλους η σεξουαλική ταυτότητα ενός προσώπου. Σε μία χώρα όμως με “μεσαιωνικά” κατάλοιπα, η υπουργοποίηση του Νικόλα Γιατρομανωλάκη είναι σπουδαία είδηση, όπως και η ζωή του. Ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης, ο οποίος με βάση τον ανασχηματισμό που έγινε στην κυβέρνηση αναβαθμίστηκε και από Γενικός Γραμματέας Σύγχρονου Πολιτισμού στο Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, αναλαμβάνει χρέη υφυπουργού στο ίδιο υπουργείο, αρμοδίου για θέματα Σύγχρονου Πολιτισμού είναι ο πρώτος ανοιχτά γκέι υπουργός στην Ελλάδα. Ο 44χρονος Νικόλας Γιατρομανωλάκης γεννήθηκε το 1975 στην Αθήνα, όπου και μεγάλωσε. Είναι γιος του συγγραφέα και ακαδημαϊκού Γιώργη Γιατρομανωλάκη και της ακαδημαϊκού Ρένας Λεκανίδου. Είναι κάτοχος πτυχίου Πολιτικών Επιστημών & Διεθνών Σχέσεων από το Πάντειο Πανεπιστήμιο και μεταπτυχιακού τίτλου στη Δημόσια Πολιτική (MPP) από το John F. Kennedy School of Government του Πανεπιστημίου Harvard στις ΗΠΑ.
Πολλοί δήλωναν ξαφνιασμένοι όταν τον έβλεπαν να κυκλοφορεί σε πρεμιέρες με τον σύντροφό του. Ήταν φωτεινό παράδειγμα, για όλους εκείνους που κρύβουν… τον εαυτό τους, τα θέλω τους, αυτά που δεν πήραν από κανέναν! Ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης, που όπως έχει δηλώσει στο παρελθόν έχει δεχθεί μπούλινγκ, δεν τρόμαξε μπροστά σε αυτά ούτε όταν απόκτησε θεσμική ιδιότητα. Οι 18 μήνες του Νικόλα Γιατρομανωλάκη ως γ.γ. Σύγχρονου Πολιτισμού ήταν το μέτρο για την υπουργοποίησή του του καθώς σημαντικά ζητήματα εκπαίδευσης, υποδομών, εκσυγχρονισμού στο χώρο των Τεχνών αναδύονται με φόρα εξαιτίας και της πανδημίας. Είναι μια νέα ιστορική πρόκληση για το ΥΠΠΟ, χωρίς αμφισβήτηση.
Νικόλας Γιατρομανωλάκης: Το βιογραφικό του
Από τον Ιανουάριο του 2017 έως και τον Ιούλιο του 2019 κατείχε τη θέση του Διευθυντή Marketing & Επικοινωνίας του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Στο παρελθόν έχει εργαστεί ως διευθυντικό στέλεχος σε ελληνικές και πολυεθνικές επιχειρήσεις όπως η Microsoft, η V+O Communication, η S&B Βιομηχανικά Ορυκτά και ο τηλεοπτικός σταθμός Alpha TV, καθώς και στο Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) και το Πανεπιστήμιο Harvard, αλλά και ως ανεξάρτητος σύμβουλος στρατηγικής, εταιρικών υποθέσεων και επικοινωνίας. Η δουλειά του έχει βραβευθεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 2013 επελέγη ως Marshall Memorial Fellow. Το 2019 εξελέγη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Harvard Club of Greece.
Μεταξύ άλλων εκδόσεων, έχει επιμεληθεί το βιβλίο New Approaches to Balkan Studies και έχει συμμετάσχει στην έκδοση Global Competitiveness Report 2001 του World Economic Forum. Ήταν ο επιστημονικός επιμελητής της ελληνικής έκδοσης του NATO Handbook, και ο επιμελητής των μονογραφιών και εκδόσεων του ΕΛΙΑΜΕΠ την περίοδο 1996-98.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και μέλος του Πολιτικού Σχεδιασμού στο Ποτάμι, ήταν επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του κόμματος στις Ευρωεκλογές του 2014, ενώ στις βουλευτικές εκλογές τον Ιανουάριο του 2015 κατετάγη δεύτερος σε σταυρούς στην Α’ Αθηνών. Αποχώρησε από το κόμμα το 2016. Έχει δραστηριοποιηθεί στον τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ειδικότερα των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ+ ατόμων, και έχει συμμετάσχει εθελοντικά σε μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς με αντικείμενο την κοινωνική ένταξη ευάλωτων πληθυσμών, και τη σωματική και ψυχική υγεία των παιδιών.
Νικόλας Γιατρομανωλάκης: Δεν κρύφτηκε, αποκάλυψε τις προτιμήσεις του και χειροκροτήθηκε
Ο Νικόλας Γιατρομανωλάκης έχει δηλώσει ανοιχτά την γκέι ταυτότητά του, ενώ, μάλιστα, πριν από μερικούς μήνες, με ανάρτησή του στο Facebook, είχε μιλήσει για ένα περιστατικό που βίωσε στην πρώτη του δουλειά στην Ελλάδα, όταν και αμφισβητήθηκε το κατά πόσο ήταν κατάλληλος για τη διαχείριση μιας κρίσης, λόγω των σεξουαλικών του προτιμήσεων. Τα σχόλια ήταν αποθεωτικά.
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
«Πριν από αρκετά χρόνια, στην πρώτη μου δουλειά στην Ελλάδα μετά την Αμερική, είχα κατά λάθος μάθει ότι υπήρχε μια εσωτερική συζήτηση για το κατά πόσον μπορούσα να αναλάβω τη διαχείριση μίας κρίσης, όχι λόγω απειρίας ή ικανοτήτων αλλά επειδή ήμουν εμφανώς (συγκρατήστε αυτή τη λέξη) gay. Δεν μου έδωσαν το project τότε. Κάποια χρόνια μετά, μοιράστηκα με ανθρώπους που είναι στην πολιτική την επιθυμία μου να ασχοληθώ κι εγώ ενεργά και ζήτησα τη γνώμη και τη συμβουλή τους. Μου απάντησαν ότι θα ήμουν πολύ καλός αλλά προφανώς θα έπρεπε να περιοριστώ σε συμβουλευτικούς ρόλους στο παρασκήνιο. «Σε φαντάζεσαι να μπαίνεις μέσα στα καφενεία να μιλάς με τον κόσμο;» είχαν αναρωτηθεί φωναχτά και συνέχισαν λέγοντας «Εδώ είναι Ελλάδα».
Προφανώς το είχα εσωτερικεύσει αυτό. Κάθε φορά που γνώριζα έναν άνθρωπο σε ένα επαγγελματικό ραντεβού αναρωτιόμουν αν έχει καταλάβει ότι είμαι gay και αν αυτό θα επηρεάσει την έκβαση των πραγμάτων. Θα πάρω τη δουλειά; Θα με εμπιστευτεί; Θα με πάρει στα σοβαρά; Παρόλα αυτά επέμεινα. Και ο καιρός πέρασε. Και κάποια πράγματα άρχισαν να αλλάζουν. Και σιγά σιγά βρέθηκαν άνθρωποι στον δρόμο μου που άρχισαν να συζητούν μαζί μου σε άλλη βάση.
Εδώ είναι Ελλάδα λοιπόν. Και είμαστε στο 2020…
Και η χώρα έχει γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας που βάζει στη σελίδα της το rainbow flag και μιλά την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Αμφιφοβίας και Τρανσφοβίας. Και η χώρα έχει το πρώτο ανοιχτά gay Γενικό Γραμματέα, και άλλους ορατούς (συγκρατήστε και αυτή τη λέξη) ανοιχτά gay ανθρώπους στην ευρύτερη κυβέρνηση. Η ορατότητα είναι σημαντική. Το έχω πει και θα το ξαναπώ. Και για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα και για άλλες ομάδες ή μονάδες. Και δεν υπάρχει κάτι που δεν μπορούν να κάνουν ή που επειδή είναι ΛΟΑΤΚΙ, ή επειδή είναι «εμφανώς» ΛΟΑΤΚΙ θα το κάνουν χειρότερα από κάποιο άλλο άτομο.
Κανένα άτομο δεν θα πρέπει να νιώθει ότι είναι αναγκασμένο να κρυφτεί για να πραγματοποιήσει τα όνειρά του και να αγχώνεται αν περνάει για gay ή straight. Και κανένα άτομο, ειδικά δε παιδί, δεν πρέπει να γίνεται bullied για αυτό που είναι. Και πιστέψτε με, το bullying έχει πολλές μορφές.
Έχουμε δρόμο μπροστά μας. Αλλά η αρχή έχει γίνει».
