Η Μελίνα Μερκούρη υπήρξε μια χαρισματική προσωπικότητα, με μεγάλη φήμη τόσο ως ηθοποιός όσο και ως πολιτικός με τον αγώνα της κατά της δικτατορίας των συνταγματαρχών, αλλά και με τις παρεμβάσεις της σε παγκόσμιο επίπεδο ως υπουργός Πολιτισμού. Ήταν με λίγα λόγια η απόλυτη Ελληνίδα σταρ. Ακόμη και τώρα ο κόσμος ψάχνει για αυτήν με αποτέλεσμα να έρχονται στη δημοσιότητα διάφορες πληροφορίες για την ίδια.
Η Ελένη Λυμπέρη Μακρή μοιράστηκε πρόσφατα στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία της Μελίνας Μερκούρη. Η δημοσιογράφος μέσω του Elena’s Diary blog μοιράζεται σπάνια ντοκουμέντα και πληροφορίες για Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους. Αυτή τη φορά, δημοσίευσε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία της Μελίνας Μερκούρη.
Στη φωτογραφία, η μεγάλη Ελληνίδα ποζάρει με τον Σαλβαντόρ Νταλί, τον σουρεαλιστή καλλιτέχνη. Βρίσκονται στο εξοχικό του Ισπανού καλλιτέχνη στην Κόστα Μπράβα της Καταλονίας, το 1965. Μαζί τους είναι ο Βρετανός ηθοποιός Τζέιμς Μέισον που εκείνη την εποχή γύριζε μαζί με τη Μελίνα την ταινία «Μηχανικά πιάνα». Στη ρετρό φωτογραφία, η Μελίνα φορά ένα ριγέ πουκάμισο και χαμογελά κρατώντας ένα τσιγάρο ενώ ο Νταλί με το χαρακτηριστικό του μουστάκι έχει ορθάνοιχτα τα μάτια του.
Ποια ήταν η Μελίνα Μερκούρη
Η Μαρία-Αμαλία (Μελίνα) Μερκούρη γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1920 στην Αθήνα, από πολιτική οικογένεια. Η Μελίνα, παντρεύτηκε σε νεαρή ηλικία το κατά πολύ μεγαλύτερό της πλούσιο κτηματία Παναγή Χαροκόπο με τον οποίο χώρισε το 1962. Το 1943 αποφάσισε να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού και έγινε δεκτή στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από την οποία αποφοίτησε το 1946. Το 1944 έκανε το ντεμπούτο της στη σκηνή με το έργο του Αλέξη Σολομού «Το μονοπάτι της λευτεριάς», που κατέβηκε γρήγορα λόγω των «Δεκεμβριανών». Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο και τους θιάσους Κατερίνας και της Μαρίκας Κοτοπούλη.
Η ταινία που εκτόξευσε την φήμη της ήταν φυσικά το «Ποτέ την Κυριακή», που της χάρισε ένα βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ των Καννών και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ τον επόμενο χρόνο. Η γεμάτη μπρίο ερμηνεία της στο τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι «Τα Παιδιά του Πειραιά», φανέρωσε μια άλλη πτυχή του ταλέντου της. Ο ίδιος ρόλος, της πόρνης ‘Ιλια με την καλή καρδιά, της χάρισε το 1967 και μια υποψηφιότητα για το βραβείο Τόνι, στην θεατρική μεταφορά της ταινίας στο Μπρόντγουεϊ, με τίτλο «Ίλια Ντάρλινγκ».
Ο αγώνας την περίοδο της επταετίας
Μετά την επιβολή της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών η Μελίνα Μερκούρη αυτοεξορίστηκε και με το ταλέντο και τη φήμη της πολέμησε σε ολόκληρο τον κόσμο το καθεστώς ενημερώνοντας τη διεθνή κοινή γνώμη για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Ιστορική έμεινε η δήλωση της: «Εγώ γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα, ο κ. Παττακός γεννήθηκε φασίστας και θα πεθάνει φασίστας».
Μετά την Μεταπολίτευση (1974) εγκαταστάθηκε οριστικά στην Ελλάδα και ασχολήθηκε κατά βάση με την πολιτική μέσα από τις τάξεις του ΠΑΣΟΚ. Εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής από 1977 έως τον θάνατό της το 1994, από το 1977 έως το 1985 στην Β’ Πειραιώς και τα επόμενα χρόνια με το ψηφοδέλτιο Επικρατείας.
Από το 1981 έως το 1989 και από το 1993 έως το 1994 διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού και λάμπρυνε με την παρουσία της και τις πολιτικές της το συγκεκριμένο υπουργείο. Όραμά της ήταν η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο. Δημιούργησε τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα για να έρθει ο κάτοικος της επαρχίας σε επαφή με το θέατρο, ενώ δική της έμπνευση ήταν και η δημιουργία του θεσμού της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης».
Η Μελίνα Μερκούρη άφησε την τελευταία της πνοή στις 6 Μαρτίου 1994, σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης, όπου νοσηλευόταν με καρκίνο των πνευμόνων.
