Ντέιβιντ Μπόουι βιογραφία: Πριν λίγες μέρες διοργανώθηκε μια διαδικτυακή συναυλία-αφιέρωμα με αφορμή τα 74α γενέθλια του τραγουδιστή.
Ήταν 10 Ιανουαρίου του 2016 όταν ο θρύλος της μουσικής Ντέιβιντ Μπόουι άφησε την τελευταία του πνοή σκορπίζοντας τη θλίψη παγκοσμίως. Ο Ντέιβιντ Μπάουι πέθανε, έπειτα από μια θαρραλέα μάχη 18 μηνών με τον καρκίνο. Πριν λίγες μέρες διοργανώθηκε μια διαδικτυακή συναυλία-αφιέρωμα με αφορμή τα 74α γενέθλια του τραγουδιστή, η οποία μεταδόθηκε ζωντανά και πήραν μέρος πολλοί σπουδαίοι καλλιτέχνες. Το «A Bowie Celebration: Just For One Day!» θύμισε σε όλους ποιος ήταν ο θρύλος της μουσικής Ντέιβιντ Μπόουι.
Τελικώς συμμετείχαν οι: Yungblud, Άννα Κάλβι και Duran Duran, Τέιλορ Μόμσεν, Τέιλορ Χόκινς των Foo Fighters, Κρις Σάνι των Jane’s Addiction και Γκάρι Μπάρλοου του συγκροτήματος Take That. Εμφάνιση πραγματοποίησαν και οι: Άνταμ Λάμπερτ, Άντρα Ντέι, Μάικλ Σ. Χολ, Ίαν Χάντερ, Άτικους Ρος και πολλοί άλλοι.
Ντέιβιντ Μπόουι: Ποιος ήταν ο θρύλος της μουσικής
Έγινε αρχικά γνωστός το 1969, όταν το τραγούδι του Space Oddity έφτασε στο Βρετανικό Τοπ 5 ενώ απογειώθηκε το 1972 με το “Starman” και το ανδρόγυνο alter ego Ziggy Stardust και έτσι έγινε ένας από τους σημαντικότερους μουσικούς του Γκλαμ Ροκ. Γνωστός για τις εκκεντρικές του εμφανίσεις, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για σημαντικούς καλλιτέχνες της ροκ σκηνής.
Άλλαξε, στη συνέχεια, ξανά το μουσικό στυλ και το 1975 έγινε διάσημος στην Αμερική με το τραγούδι του “Fame” που έφτασε στο νούμερο 1, από το άλμπουμ Young Americans. Στις αρχές της επόμενης σημείωσε ξανά επιτυχία με το άλμπουμ Scary Monsters (And Super Creeps) από το οποίο ξεχώρισε το Ashes to Ashes και το αντίστοιχο βίντεο.
Το 1983 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Let’s dance, το οποίο περιλαμβάνει πολλά επιτυχημένα τραγούδια σε πιο έντονο ποπ και φανκ ύφος. Συνέχισε να πειραματίζεται τις δεκαετίες του 1990 και του 2000. Πέθανε μόλις δύο ημέρες από τα 69α γενέθλιά του, στις 10 Ιανουαρίου 2016.
Ο καλλιτέχνης ανήκει στους 10 μεμονωμένους (σόλο) και γενικά τα 20 ονόματα (συνυπολογισμένων των συγκροτημάτων) με τα περισσότερα τραγούδια στον δεδομένο κατάλογο, ενώ παρότι δεν τις ερμήνευσε, συνέβαλε με διαφορετικές ιδιότητες για ακόμη τρεις διαχρονικές επιτυχίες: Lust for Life του Ίγκι Ποπ, “Walk on the Wild Side” του Λου Ριντ, “All the Young Dudes” των Μοτ δε Χιουπλ.
