Μαρία Κίτσου θέατρο: Η Μαρία Κίτσου έχει μιλήσει στο παρελθόν για τις εξετάσεις που έδωσε για να μπει στο Εθνικό.
Η Μαρία Κίτσου κατάφερε να «κλέψει» τις καρδιές των τηλεθεατών και να τους καθηλώσει με την ερμηνεία της στη σειρά «Αγριες Μέλισσες». Η ηθοποιός, που έχει τιμηθεί με το βραβείο Μελίνα Μερκούρη το 2012, γνωρίζοντας την απόλυτη επιτυχία μέσα από τις «Αγριες Μέλισσες», που σαρώνουν στην τηλεθέαση και αποθεώνονται από τους τηλεθεατές τόσο για τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών, όσο και για τη σκηνοθεσία και τη φωτογραφία.
Η Μαρία Κίτσου είναι ηθοποιός ή καλύτερα θεατρίνα, παλαιάς κοπής. Ένα κράμα ευαισθησίας, πάθους, πείσματος και δύναμης. Σαν την Ελένη, την ηρωίδα της στις «Αγριες Μέλισσες», την νέα καθημερινή σειρά του Αντέννα. Κατάγεται από την Σμύρνη, την Μάνη και τα Καλάβρυτα. Ζει στα Εξάρχεια. Και είναι Λέων. Η Μαρία Κίτσου έχει μιλήσει στο παρελθόν για τις εξετάσεις που έδωσε για να μπει στο Εθνικό. ”Ήταν η τελευταία μου ευκαιρία, γιατί ήμουν 24 ετών. Οι γονείς μου, επειδή είχα ήδη περάσει στο Πανεπιστήμιο, δεν αντέδρασαν. Τα παιδικά μου χρόνια δεν ήταν εύκολα. Ο πατέρας μου πέθανε την παραμονή της πρώτης μου πρεμιέρας στο Εθνικό με την Πειραματική Σκηνή. Ηταν ο “Ηλίθιος” του Ντοστογιέφσκι, σε σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού. Ανήμερα ήταν η κηδεία του… Αδιανόητο.
Με θυμάμαι να βγαίνω στην σκηνή, να παίζω, και μετά να καταρρέω. Με κρατούσαν στα χέρια… Με βοήθησε πολύ το θέατρο για να το παλαίψω όλο αυτό. Ημουν συγκροτημένη από μικρή.
Από την Σχολή πέρασα αμέσως στην δουλειά. Αισθάνθηκα ότι αυτός είναι ο χώρος μου. Μετά, το ένα έφερνε το άλλο, αλλά με πολλή δική μου δουλειά. Αλίμονο, ξέρω ότι έχω κάτι μέσα μου, ότι έχω κάτι να δώσω και να πω, κάτι να αγγίξω τον κόσμο, αλλιώς δεν θα με αφορούσε αυτή η δουλειά. Δεν είναι θέμα ναρκισσισμού για μένα. Δεν ψάχνω την δημοσιότητα, με πιάνει κρύος ιδρώτας. Είμαι ευγνώμων με το χειροκρότημα και τα καλά λόγια, αλλά νοιώθω αμήχανα. Δεν ξέρω γιατί. Ισως γιατί αισθάνομαι ότι πρέπει εγώ να πω ευχαριστώ που μου έδωσαν την ευκαιρία να δώσω».
Μαρία Κίτσου: Η πρώτη επαφή με το θέατρο
Σε συνέντευξή της, η γνωστή ηθοποιός είχε δηλώσει πώς το ξεκίνημά της ήταν πολύ περίεργο. «Πώς ξεκίνησα; Ο,τι νάναι, θα ήταν η πρώτη μου απάντηση. Η πρώτη μου επαφή με το θέατρο ήταν στο Γυμνάσιο, στο Αιγάλεω, σε μια παράσταση που κάναμε. Το θέατρο μου άρεσε αλλά δεν μας πήγαιναν οι γονείς μας, κι ας πήγαιναν εκείνοι. Μου άρεσε όμως πολύ. Διάβαζα θέατρο, λογοτεχνία. Πήγαινα για ιατρική, στους Γιατρούς χωρίς Σύνορα. Το ήθελα από παιδί. Κι ο πατέρας μου ήθελε να γίνει γιατρός, αλλά δεν έγινε. Ηταν αεροπόρος, ταξίαρχος. Η μητέρα μου δεν δούλευε. Εχω έναν αδελφό, που είναι τώρα στην Αμερική, κάνει το διδακτορικό του. Στην τελευταία τάξη όμως άλλαξα και αποφάσισα να πάω Αρχαιολογία. Ανάμεσα στις πρώτες μου επιλογές ήταν και η Θεολογία. Κι εκεί πέρασα.
«Πήγα τρία χρόνια Θεολογία, αλλά με έτρωγε να κάνω και κάτι άλλο. Στο Πανεπιστήμιο γράφτηκα στον πολιτιστικό όμιλο και χωρίς να το ξέρω δήλωσα συμμετοχή την τελευταία ημέρα εγγραφών, στο όριο. Μετά από τρεις-τέσσερις μήνες έφυγα από εκεί και φτιάξαμε ομάδα μαζί με έναν συμφοιτητή μου. Σκηνοθέτησα και έπαιξα στην “Αντιγόνη” του Ανούιγ. Εκείνη η παράσταση ήταν καθοριστική. Κατάλαβα ότι αυτό θέλω να κάνω στην ζωή μου, ότι αυτή είναι η αποστολή μου.
