Η επιβράβευση των παιδιών είναι ένα βασικό στοιχείο της θετικής συμπεριφοράς που πρέπει να έχουμε ως γονείς και συμβάλλει στην υγιή ψυχοκοινωνική εξέλιξη και ανατροφή των παιδιών. Είναι σύνηθες, ωστόσο, το φαινόμενο ως γονείς επιβραβεύουμε τα παιδιά μας με λάθος τρόπο. Και λέγοντας λάθος τρόπο εννοούμε τη θεσμοθέτηση μιας «κακιάς» συνήθειας ως βραβείο, γεγονός που την ενισχύει. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για αυτό είναι η επιβράβευση μέσω του φαγητού.
Χρησιμοποιώντας το φαγητό ως επιβράβευση του παιδιού αυξάνουμε την επιθυμία του για πρόχειρο φαγητό. Συνήθως χρησιμοποιούμε τα γλυκά, τα πατατάκια και τα αναψυκτικά, προκειμένου να επιβραβεύσουμε ή να παρακινήσουμε το παιδί να κάνει κάτι που θέλουμε. Αυτή η πρακτική όμως έχει ως αποτέλεσμα τα ανθυγιεινά τρόφιμα να αποκτούν μεγάλη σημασία στην καθημερινότητα των παιδιών και η επιθυμία τους γι’ αυτά να αυξάνεται, αφού στο μυαλό τους καταχωρούνται ως βραβεία.
Ανατροφή παιδιών: Υποβιβασμός του υγιεινού φαγητού
Ένα, επίσης, κλασικό λάθος που κάνουμε ως γονείς είναι η χρήση κάποιου ανθυγιεινού τροφίμου ως αντιστάθμισμα για να πείσουμε το παιδί να δοκιμάσει ή να φάει κάποιο όχι και τόσο αγαπητό φαγητό, π.χ. μπρόκολο. Έτσι όμως επιβεβαιώνουμε στο παιδί ότι το φαγητό που αρνείται να φάει έχει κακή γεύση. Αυτόματα το παιδί συνδέει το φαΐ με κάτι καλό ή κακό και δεν μαθαίνει να το αντιμετωπίζει ως απαραίτητο «καύσιμο» για τον οργανισμό του. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται απέχθειες για κάποια φαγητά ή ακόμη και για ολόκληρες ομάδες τροφίμων, με κίνδυνο το παιδί να μην τα καταναλώνει ούτε μετέπειτα, στην ενήλικη ζωή του. Από την άλλη, τα τρόφιμα που παρουσιάζονται ως βραβείο, στο μυαλό των παιδιών καταχωρούνται ως ποθητά τρόφιμα και έτσι δημιουργούμε μια κακή σχέση του παιδιού με το φαγητό.
Ανατροφή παιδιών: Προώθηση του συναισθηματικού φαγητού
Το μεγαλύτερο λάθος που μπορούμε να κάνουμε είναι να χρησιμοποιούμε το φαγητό ώστε να ηρεμήσουμε το παιδί όταν είναι θυμωμένο, στεναχωρημένο ή κλαίει. Προσπαθώντας να κατευνάσουμε τα συναισθήματα του παιδιού με το να το δωροδοκούμε με φαγητό, σπρώχνουμε το παιδί προς τη συνήθεια του «συναισθηματικού φαγητού», η οποία μπορεί να το ακολουθεί και στη μετέπειτα ζωή του.
